Συμμορίες και τριτοβάθμια... κυκλώματα

 

«Στην πραγματικότητα, οι παρακρατικές συμμορίες που νέμονται και ελέγχουν τα πανεπιστήμια είναι μόνον η «κορυφή του παγόβουνου».Τα Ελληνική Πανεπιστήμια μόνο την Ανώτατη Παιδεία δεν υπηρετούν σήμερα, ως όφειλαν από το Σύνταγμα…

–Μέσα στα Πανεπιστήμια κυριαρχούν κλίκες ιδεοληπτικών της (άκρας) Αριστεράς που μονοπωλούν την «επιστημονική αλήθεια» και εκδιώκουν κάθε διαφορετική σχολή σκέψης.

–Κυριαρχούν ακόμα συμμορίες τρωκτικών που ελέγχουν προγράμματα και λεηλατούν εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους σε συνθήκες απόλυτης αδιαφάνειας.

–Κυριαρχούν ακόμα κλίκες που μοιράζουν «πέτσινους» τίτλους σπουδών σε ημετέρους, κι έτσι αναπαράγεται ο φανατισμός και η αμορφωσιά με νέες φουρνιές «πανεπιστημιακών» – που δεν ξέρουν την τύφλα τους, αλλά γνωρίζουν «να κάνουν παιγνίδι» και «να μοιράζουν παιγνίδι»…

–Μέσα σε αυτό το «παιγνίδι» συχνά συμμετέχουν και στελέχη των κομματικών νεολαιών, που μαθαίνουν να σταδιοδρομούν με την “ίντριγκα”, πουλώντας «θέματα» εξετάσεων και «προγράμματα» και «πτυχία» – και εξασφαλίζοντας θέσεις και μεταπτυχιακούς τίτλους για εαυτούς και αλλήλους (και πάσης φύσεως “ημετέρους”… ακόμα και σε ερωτικούς τους συντρόφους, μόνιμους ή ευκαιριακούς).

* Οι συμμορίες των παρακρατικών συνεργάζονται πλήρως με όλη αυτή την «Κόπρο του Αυγεία»! Αποτελούν τους «προστάτες» των δυσωδών “κυκλωμάτων”! Κάθε παρανομία θέλει και τους νταβατζήδες της…

Οι αναρχικοί των Πανεπιστημίων, που εμπορεύονται «ουσίες» και όπλα και συνεργάζονται με κυκλώματα τρομοκρατών – εντός κι εκτός Ελλάδας – είναι οι «ομάδες κρούσης» που αναλαμβάνουν να «συνετίσουν» όσους πανεπιστημιακούς διαμαρτύρονται ή αντιστέκονται στις “μαφίες” των ΑΕΙ.

Γι’ αυτό οι Πανεπιστημιακές “αρχές” ΔΕΝ θέλουν να υπάρξει Πανεπιστημιακή Αστυνομία: Για να μην χάσουν τους «προστάτες» τους!

 * Η αντίσταση στην εφαρμογή του Νόμου Διαμαντοπούλου υπήρξε γενικευμένη τότε. Στις Γραμματείες των ΑΕΙ, για παράδειγμα,  ανακαλύφθηκε διορισμένο μόνιμο προσωπικό υπερδιπλάσιο του απαραίτητου! Που αποτελούνταν από άτομα πολλές φορές “συνεπώνυμα” – ή αλλέως πώς “σχετιζόμενα” – με καθηγητής ή πρώην καθηγητές. Δηλαδή πολύ συχνά οι καθηγητές που δεν μπορούσαν να κάνουν τα παιδιά τους επίσης καθηγητές, τα διόριζαν σε καλοπληρωμένες θέσεις της Πανεπιστημιακής Γραμματείας. Μαζί με τις πρώην ερωτικές ( ή τους πρώην ερωτικούς) συντρόφους τους. Κι όταν πήγε να γίνει κάποια αξιολόγηση του προσωπικού στις Γραμματείες – και να φύγουν τα υπεράριθμα τέκνα (ή “τεκνά”) των καθηγητών (-τριών), ξεσηκώθηκε αληθινή “επανάσταση”… Πολύ περισσότερο κι από την κατάργηση του “ασύλου”…

Εν πάση περιπτώσει, ο καινοτόμος Νόμος Διαμαντοπούλου κατάφερε να εφαρμοστεί τελικά, τον Ιούλιο του 2014 (επί κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου πλέον). Κάπως “κουτσουρεμένος”, αλλά στα βασικά άρχισε να εφαρμόζεται! Τότε οι καθηγητές στα Πανεπιστήμια ψήφισαν νέες διοικήσεις που δεν είχαν καμία σχέση με τα αρτηριοσκληρωτικά κυκλώματα της Αριστεράς (και της “Προόδου”). Στις περισσότερες περιπτώσεις τουλάχιστον…

Τότε άλλαξαν πραγματικά οι “συσχετισμοί” στα Πανεπιστήμια! Οι, ακριβέστερα, εκφράστηκαν οι πραγματικοί συσχετισμοί στα Πανεπιστήμια…

Όμως η ιστορική εκείνη μεταρρύθμιση δεν κράτησε πολύ. Ήλθε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015 και επανέφερε το προηγούμενο αρρωστημένο καθεστώς. Και τώρα ήλθε ξανά η ΝΔ, επανέφερε την κατάργηση του “ασύλου”, αλλά δεν έκανε τη “μεγάλη τομή” στην Διοίκησή του. Με αποτέλεσμα να τολμά τη νομοθέτηση της “Πανεπιστημιακής αστυνομίας”, πριν τολμήσει να ξεριζώσει τα κυκλώματα από τη Διοίκησή τους. Κι αν δεν αλλάξουν οι διοικήσεις μέσα στα Πανεπιστήμια, αν δεν συντριβούν τα κυκλώματα που έχουν κάνει “κεφαλο-κλείδωμα” κανονικό στα ΑΕΙ, κι αν δεν εκφραστούν ξανά οι πραγματικοί συσχετισμοί εκεί μέσα, η Πανεπιστημιακή Αστυνομία από μόνη της δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει…»

                         (Απόσπασμα άρθρου του Θανάση Κ. από την dailypost.gr)