Νέα πολιτική πρόταση...

«Τον καρκίνο τον λέγαμε «η κακιά αρρώστια», κρύβαμε τις ψυχικές ασθένειες στην οικογένεια, θεωρούσαμε πως για την προβληματική οικονομία φταίνε οι κακοί ξένοι, που μας ζηλεύουν για το αρχαίο κλέος. Πολλοί πίστευαν κι ακόμη πιστεύουν πως για την τουρκική επιθετικότητα φταίνε ο «εκατέρωθεν εθνικισμός και οι ακροδεξιοί» και όχι η επιθετική και επεκτατική φύση του τουρκικού ισλαμοφασισμού. 

Ανεχόμασταν τη μαρξιστική Αριστερά να μας κουνάει το δάχτυλο πως υπάρχουν κακά μαχαίρια αλλά καλά πιστόλια, καλά ρόπαλα και μολότοφ, καλές κουκούλες. 

Ανεχόμασταν να μας βρίζουν ως «ακροδεξιούς», «νεοναζί», «φασίστες», υποστηρικτές του Κουφοντίνα, ο οποίος καταδικάστηκε σε 11 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 11 ανθρωποκτονίες, σε εκρήξεις, σε ληστείες και για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση, ο οποίος έχει σκοτώσει μόνος του πενταπλάσιους από τη Χ.Α., που μέλη της καταδικάστηκαν για δύο (2) ανθρωποκτονίες.

Ανεχόμασταν επίορκους δημοσίους υπαλλήλους να κάνουν πως δουλεύουν κι εμείς να τους πληρώνουμε, να διδάσκουν εξόδοις μας τα παιδιά μας να μισούν την Ελλάδα, τους ήρωές της, την καταγωγή τους και να προπαγανδίζουν τον πιο ρυπαρό και νοσηρό μηδενισμό.

Ανεχόμασταν να πληρώνουμε τεμπέληδες, ανίκανους να εκτελέσουν το έργο για το οποίο προσελήφθησαν, κλέφτες, κοπανατζήδες, πλαστογράφους πτυχίων, υπεξαιρέτες, δωροδοκηθέντες. Φάγαμε στη μάπα επί δεκαετίες καθημερινή ταλαιπωρία από άχρηστες απεργίες, που οργανώνουν συντεχνιακές μειοψηφίες, οι οποίες εκβιάζουν την κοινωνία για τη διατήρηση σκανδαλωδών προνομίων με ανυπαρξία αντίστοιχης προσφοράς. 

Δίναμε ασυλία σε γκρουπούσκουλα, που θεωρούν «αγώνα» τους βανδαλισμούς, τις εμπρηστικές επιθέσεις, το κυκλοφοριακό έμφραγμα και την παράλυση της οικονομικής ζωής στο κέντρο της πρωτεύουσας, για συμπαράσταση στον Χ τρομοκράτη, για τα δικαιώματα του γκέι κουτσού πιτσιλωτού καγκουρό, για τη Σουαζιλάνδη, για την υπεράσπιση της ανομίας στα πανεπιστήμια, στον δρόμο, παντού. Η πλειονότητα δέχτηκε λυσσαλέες επιθέσεις από τις πιο απίθανες μειονότητες με υπαρκτά ή και ανύπαρκτα δικαιώματα, μερικές αποκλειστική αρμοδιότητα του ψυχιάτρου.

Με λίγα λόγια, χρόνια τώρα, σηκώθηκαν τα πόδια και δέρνουν το κεφάλι, και πολλοί από εμάς, εγώ ποτέ, βρεθήκαμε να απολογούμαστε για τα αυτονόητα, γιατί αγαπάμε την Πατρίδα, γιατί θέλουμε νομιμότητα, τάξη, καθαριότητα, ισονομία, γιατί δεν θέλουμε 1.000.000 αναφομοίωτους παράνομους μουσουλμάνους, γιατί θέλουμε συντριβή κάθε βίας, οποιουδήποτε χρώματος, γιατί τα παιδιά χρειάζονται μάνα και πατέρα, διότι δεν είναι πεκινουά ή αξεσουάρ, γιατί θέλουμε κάθε ευρώ που δίνουμε να τυγχάνει ορθολογικής και παραγωγικής διαχείρισης.

Δεν βαρεθήκατε να ανέχεστε και να απολογείστε στους αληθινούς φασίστες, στα καθάρματα που έχουν διαλύσει τη χώρα, μαρξιστές και ψευτοφιλελεύθερους Αποστόλους του Μαρασμού;

Ο Θάνος Τζήμερος κι εγώ έχουμε κι άλλα κοινά, πλην των θέσεων για την εισβολή, τον ισλαμικό εποικισμό, την αντιμετώπιση της αριστερής ανομίας, το κόψιμο των επιδομάτων των «ευπαθών», που ζουν παρασιτικά πάνω στην ήδη βαρυφορτωμένη πλάτη σας και άλλα που τα δημοσιεύσαμε. 

Πρώτον, ποτέ δεν υποκύψαμε στην πολιτική ορθότητα και δεν υποβάλαμε τα σέβη μας στην Αριστερά για τους αγώνες της. 

Δεύτερον, δεν αποστήκαμε των απόψεών μας χάριν προσωπικού οφέλους, αποδοχής από το σύστημα, πολιτικής καριέρας, αλλά επιμένουμε και θα επιμείνουμε ώσπου να σβήσει ο ήλιος. 

Τρίτον, και οι δύο δεχθήκαμε επιθέσεις με εμπρηστικές βόμβες, εγώ στο γραφείο μου, ενώ ήμουν μέσα και δούλευα, εκείνος στο σπίτι του, ενώ επίσης ήταν μέσα με την οικογένειά του. 

Τέταρτον, έχουμε δεχθεί και οι δύο και άμεση επίθεση, εκείνος στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής, εγώ μέσα στο αυτοκίνητό μου μπροστά στον Δικηγορικό Σύλλογο».

                                     (Απόσπασμα άρθρου του Φ. Κρανιδιώτη από το F/B)