Απόψεις...

 

«Έχασα και την τελευταία ελπίδα που είχα για το αν οι ακαδημαϊκοί μπορούν να σώσουν τα πανεπιστήμια, διαβάζοντας τον περασμένο Νοέμβριο ένα άρθρο του συριζαίου καθηγητή Αντώνη Λιάκου στην «ΕφΣυν». Εκεί κατακεραύνωνε το «ακραίο Κέντρο», όπως το αποκαλεί που κατά τη γνώμη του προωθεί έναν «εξτρεμισμό άκρας καταστολής και παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Επιτίθεται, δηλαδή, σε όσους αρνούνται τη βία και την τρομοκρατία, θέλουν αποκατάσταση της ομαλότητας στα ΑΕΙ ειρήνη και ασφάλεια στην καθημερινότητά τους. Με αυτή τη χαλασμένη ελίτ δεν πρόκειται να πάμε πουθενά».

                                                                   (Σ. Γιαννακά - iefimerida.gr) 

«Αυτό με το ψάρεμα δεν το καταλαβαίνω. Ας πούμε ότι βρισκόμουνα στα αγαπημένα μου Κύθηρα. Θα χρειαζότανε να περπατήσω περισσότερη από μισή ώρα από το χωριό για να συναντήσω άνθρωπο στον δρόμο. Κι αν! τι θα πείραζε, λοιπόν, να πάρω την βαρκούλα και να ψαρέψω; Γιατί είναι σωστό να τρέχει κανείς στο πάρκο μαζί με εκατοντάδες ακόμη και είναι λάθος να βρίσκεται στο πέλαγος με την μοναξιά του; Έλεος κάπου… Υπάρχουν υπερβολές σε όλη αυτή την ιστορία του Lockdown. Και το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπουμε στους δρόμους».

                                                                    (Θ. Μαυρίδης- liberal.gr) 

«Έλαβα πρόσφατα από φίλο μου, ξένο πανεπιστημιακό, ένα ηλεκτρονικό μήνυμα που κυκλοφορεί ευρύτατα σε διεθνείς πανεπιστημιακούς κύκλους και καλεί σε συμπαράσταση γιατί δήθεν τα ελληνικά πανεπιστήμια απειλούνται και η δημοκρατία στη χώρα μας κινδυνεύει. Σύμφωνα με το κείμενο αυτό, η ελληνική κυβέρνηση έχει εξαπολύσει μια ενορχηστρωμένη επίθεση εναντίον των πανεπιστημίων με στόχο να τα ελέγξει και να τα φιμώσει. 

Το μήνυμα υποστηρίζει πως η παραβατικότητα και η εγκληματική συμπεριφορά, που αποτέλεσαν την αφορμή για τα νέα μέτρα, είναι στην πραγματικότητα ένα προπέτασμα καπνού για κάτι πολύ πιο σκοτεινό. Η αλήθεια είναι, όπως όλοι γνωρίζουμε, διαφορετική. Το πρόβλημα έχει πολλαπλές εκφάνσεις. Υπενθυμίζω τρεις: τη μόνιμη φθορά και τους συνεχείς βανδαλισμούς της πανεπιστημιακής περιουσίας, κάτι που είναι εύκολα ορατό σε όποιον επισκέπτεται τα μεγάλα ΑΕΙ. 

Την παραβατική συμπεριφορά μέσα στον χώρο των πανεπιστημίων (π.χ. εμπόριο ναρκωτικών, διακίνηση κλοπιμαίων κ.λπ.), που έχει επισημανθεί και τεκμηριωθεί επανειλημμένως. Και τις βιαιοπραγίες εναντίον πανεπιστημιακών, που συμβαίνουν μεν τακτικά, αλλά αποκτούν ευρύτερη κάλυψη μόνον όταν ξεπερνούν κάποια όρια».

                                                     (Στάθης Ν. Καλύβας - ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

 «Στη μάχη με τη γραφειοκρατία, κάθε τι που ζητάει το κράτος από τον πολίτη πρέπει να εξεταστεί. Ο,τι δεν είναι απαραίτητο, να καταργηθεί. Με πρώτες τις δηλώσεις του Νόμου 105. Οι οποίες, για συμβολικούς λόγους, όπως οι φάκελοι της ΕΣΑ, θα πρέπει να καούν στην υψικάμινο του Ασπροπύργου».

                                                           (Αντ. Πανούτσος – protagon.gr)

«Η στιγμή επιτρέπει έναν μικρό, αδρό απολογισμό. Τι δεν είχε η Ελλάδα πέρυσι τέτοιον καιρό; Δεν είχε ΑΟΖ με την Ιταλία και την Αίγυπτο. Δεν είχε συμφωνήσει για τον καθορισμό ΑΟΖ με την Αλβανία. Δεν είχε συμφωνία για Ραφάλ ούτε πρόγραμμα εκσυγχρονισμού της αμυντικής της βιομηχανίας. Τι έχει η Τουρκία που δεν είχε πέρυσι; Εχει κατάλογο εις βάρος της κυρώσεων. Εχει την πίεση από μια νέα αμερικανική ηγεσία. Εχει επείγουσα οικονομική ανάγκη.

Δοκιμάζοντας στρατηγήματα ωμής ισχύος στον Εβρο και στην Ανατολική Μεσόγειο, η Τουρκία έδωσε στην Ελλάδα τον χώρο να ασκήσει σχολάζοντα κυριαρχικά της δικαιώματα, επισπεύδοντας ταυτόχρονα την ενίσχυση της άμυνάς της. Και η Αγκυρα; Βρέθηκε χθες στη θέση που ήθελε να αποφύγει.Θα έλεγε κανείς ότι με όρους «power game» η Ελλάδα έδειξε τον τελευταίο χρόνο ότι μπορεί να συνδυάζει την αποτροπή με τη διπλωματία».

                                                                 (Μ. Τσιντσίνης - ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)