«Βγαίνει ο Νίκος Σύψας, το βράδυ της Κυριακής στον ΣΚΑΪ, και λέει ότι με την κοσμοσυρροή που είδαμε το Σαββατοκύριακο, μπορεί να χρειαστεί να ξανακλείσουμε τα σχολεία. Βγαίνει μετά ο Αθανάσιος Τσακρής, πάλι στον ΣΚΑΪ, αλλά πρωί Δευτέρας, και λέει ότι «δεν νομίζω ότι θα χρειαστεί να ξανακλείσουμε τα σχολεία».
Στο μεταξύ έχει βγει, στο Twitter, γιατί φαίνεται ότι δεν του αρκούν οι τηλεοπτικές παρουσίες, ο Αθανάσιος Εξαδάκτυλος και λέει ότι δεν έπρεπε καν να ανοίξουν τα σχολεία, διότι «μεταξύ του πατέρα που ζητά να ανοίξει το μαγαζί του και του παιδιού που θέλει να πάει στους συμμαθητές και τη δασκάλα του, νομίζω προηγείται ο πατέρας»…
Ωραία. Ας πούμε και ότι οι διαφορετικές απόψεις είναι φυσιολογικό φαινόμενο, ο καθείς σταθμίζει διαφορετικά τις παραμέτρους. Άλλες σταθμίζει ο πειθαρχικός κ. Σύψας, άλλες ο πραγματιστής κ. Τσάκρης, άλλες ο pro business κ. Εξαδάκτυλος, άλλες η darling του ΣΥΡΙΖΑ Αθηνά Λινού, που πρότεινε το υπουργείο Παιδείας να δημιουργήσει σχολικές τάξεις μέσα σε εκκλησίες (άραγε ο Αλέξης Τσίπρας τη θεωρεί ακόμα ιδανική για υπουργό Υγείας;)
Τέλος πάντων, ας μην ξεχνάμε ότι με τις απόψεις ισχύει και η ρήση του Κλιντ Ίστγουντ. Το πρόβλημα όμως είναι ότι όταν μιλούν όλοι και συνέχεια, στο τέλος δεν ακούς κανέναν. Ακούς μόνο έναν θόρυβο τον οποίο, προκειμένου να επιβιώσεις, μαθαίνεις να τον αγνοείς.
Και δεν
είναι μόνο η οχλαγωγία των ειδικών και μη, οι οποίοι έχουν κλείσει καθημερινή
θέση σε τηλεπαράθυρα και, μεταξύ μας, απολαμβάνουν τη δημοσιότητα, ενώ δίνουν
χρησμούς για τη ζωή μας –να, η Ματίνα η Παγώνη, που ως συνδικαλίστρια
νοσοκομειακός λέει και αυτή τη γνώμη της, βγήκε μέχρι και στην Τσιμτσιλή και
είπε πόσο τής είναι ευχάριστο που «στο σουπερμάρκετ και στη λαϊκή με σταματάνε
και με ρωτάνε τι θα γίνει και πότε θα βγουν έξω». Είναι ότι κάπου έχει χαθεί ο
συντονισμός των ειδικών, του πομπού δηλαδή, με τον δέκτη, τον πολίτη».
(Αλ. Παπαναστασίου - protagon.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου