Υπάρχουν θερινοί και “θερινοί” κινηματογράφοι. Κάποιοι είναι φτιαγμένοι με μεράκι και γνώση και επιτελούν τον σκοπό για τον οποίο στήθηκαν. Και κάποιοι άλλοι αποπνέουν προχειρότητα σε όλο της το μεγαλείο. Ένας τέτοιος είναι κι αυτός που λειτουργεί εδώ και λίγο καιρό στα παλιά Σφαγεία. Γιατί αυτό που συμβαίνει εκεί, μόνο θερινός κινηματογράφος δεν είναι.
Μπροστά στο δρόμο, με τα φώτα των αυτοκινήτων να διακόπτουν συνεχώς την προβολή, τα φώτα της γειτονικής αίθουσας ανοιχτά και οι πόρτες επίσης, με πάσης φύσεως θορύβους παρόντες, χωρίς καν ένα πανί ή ένα παραβάν να καλύπτει τον χώρο, με μια οθόνη ιδιαίτερα μικρή, μέτρα για τον κορωναϊό απόντα -ούτε αποστάσεις ούτε τίποτε- κόσμος περνάει, βλέπει, κάθεται, φεύγει και ταινίες κατεβασμένες από το ίντερνετ.
Ο Πολιτιστικός Πολυχώρος διαθέτει όμως και άλλον χώρο στο εσωτερικό του, ένα αίθριο όπου θα μπορούσε κανείς σε πραγματικό σινεφίλ περιβάλλον να δει σωστά μια ταινία. ΄
Η παράταξη του κ.Μπέγκα είχε έτοιμη τη δημιουργία
Δημοτικού Θερινού Κινηματογράφου με την ονομασία «Θόδωρος Αγγελόπουλος» αξιοποιώντας τις υποδομές και τις
διευκολύνσεις του Πολυχώρου. Θα λειτουργούσε τους θερινούς μήνες και θα είχε τη
δυνατότητα να φιλοξενεί μουσικές εκδηλώσεις, παραστάσεις κλπ, μιας και θα
διέθετε κατάλληλη σκηνή, τεχνικό εξοπλισμό και 400 περίπου θέσεις.
Αντ' αυτού, η «χύμα στο κύμα» κατάσταση τείνει να γίνει καθεστώς, προσβάλλοντας και τους δημιουργούς των ταινιών που μάλλον δεν φαντάστησκαν σε τι συνθήκες αυτές θα προβάλλονταν και μάλιστα στην πόλη «των γραμμάτων και των τεχνών».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου