Όλα μπερδεύονται... γλυκά

 

«Από την ΚΝΕ στο ΠΑΣΟΚ κι από κει στη ΝΔ, ο Τάκης Θεοδωρικάκος αποδεικνύει πόσο ικανός είναι. Το ερώτημα είναι αν χρειάζεται η χώρα τέτοιου είδους ικανότητες. Ο κος Τάκης, μια φορά κι έναν καιρό, “έτρεχε” μια εταιρεία δημοσκοπήσεων, την GPO, η οποία ήταν όπως όλες οι εταιρείες δημοσκοπήσεων: εντελώς ανεξάρτητη από κόμματα, αυτό που λέμε καθαρά επιστημονική. 

Εφαρμόζοντας λοιπόν καθαρά επιστημονικές μεθόδους απεφάνθη πως τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 θα τις κέρδιζε με οριακή διαφορά 0,3% η ΝΔ: ο ΣΥΡΙΖΑ θα έπαιρνε 25% και η ΝΔ 25,3%.  Στη δημοσκόπηση φαινόταν κι ένα άλλο εύρημα: ότι ο Μεϊμαράκης προηγούνταν σε δημοφιλία του Τσίπρα με 2,4% διαφορά. Βέβαια οι ψηφοφόροι δεν σκέφτηκαν επιστημονικά όπως ο κος Τάκης και ψήφισαν δαγκωτό ΣΥΡΙΖΑ με 7 μονάδες διαφορά, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα. Συμβαίνουν αυτά και στους καλύτερους επιστήμονες. 

Φαίνεται πάντως ότι οι επιστημονικές μέθοδοι του κου Τάκη έχουν μια ροπή σ’ αυτό που λέμε μάχη “στήθος με στήθος”. Λίγο πιο πριν από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, είχαμε το δημοψήφισμα. Οριακή διαφορά υπέρ του ΝΑΙ προέβλεψε ο κος Τάκης, και στο δημοψήφισμα: 44,1% ΝΑΙ, 43,7% ΟΧΙ.  Το τι έβγαλαν οι κάλπες τελικά το ξέρουμε, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα. Συμβαίνουν αυτά και στους καλύτερους επιστήμονες.

Τις επιστημονικές ικανότητες του κου Τάκη εκτίμησε ο νεοεκλεγείς πρόεδρος της ΝΔ και τον προσέλαβε ως σύμβουλο. Δεν ήταν ο πρώτος που τις εκτίμησε. Τις είχαν εκτιμήσει και στην ΚΝΕ όταν το 1990 τον εξέλεξαν γραμματέα του Κεντρικού Συμβουλίου.Τις εκτίμησαν και στο ΠΑΣΟΚ όταν ένας άλλος επιστήμονας της πολιτικής, ο Λαλιώτης, την εποχή της παντοδυναμίας του, του ανέθεσε την προβολή του ΥΠΕΧΩΔΕ και κατόπιν τη διεύθυνση του Γραφείου Τύπου του κόμματος.

Υπήρξε όμως ένα μεσοδιάστημα, που ο κος Τάκης ήταν εκτός πολιτικής, απερίσπαστος στις επιστημονικές του αναζητήσεις. Τι έκανε τότε; Δούλευε ως αναλυτής αρχικώς και ως πρόεδρος κατόπιν στην GPO, την αγαπημένη εταιρεία του (παλαιού) MEGA. Δεν ήταν μόνος του, είχε και παρέα. Ποιους; Όλο το Καλογριτσέικο – εκτός από τον μπαμπά. Ο Ιωάννης Καλογρίτσας (υιός Χρήστου) κατείχε 25% της GPO, η Ηλέκτρα Καλογρίτσα (κόρη Χρήστου) 25%, η Κωνσταντίνα Καλογρίτσα (κόρη Χρήστου) 25%, και το υπόλοιπο 25% κάποια Ειρήνη Μαυρίδου, η οποία κατά διαβολική σύμπτωση είναι σύζυγος του κου Τάκη. 

Άρα όταν ο κος Τάκης ισχυρίζεται με στόμφο: “εγώ με τον ΧΡΗΣΤΟ Καλογρίτσα δεν είμαι, ούτε υπήρξα ποτέ συνεταίρος” λέει αλήθεια, αν το δεις επιστημονικώς.  Περιέργως όμως η GPO, όταν ο κος Τάκης ανέλαβε το 2016 παρά τω Κυριάκω και παραιτήθηκε από πρόεδρός της, διέκοψε τις δημοσκοπικές δραστηριότητές της. Γιατί; Εφόσον δεν έχει καμμία σχέση μαζί του, ούτε λειτουργική ούτε μετοχική, ποιος ο λόγος τα τέκνα Καλογρίτσα να απόσχουν από μια επαγγελματική δραστηριότητα που μια χαρά κέρδη άφηνε όπως φαίνεται στον ισολογισμό της.  

Βέβαια, την περίοδο 2015-2019, η GPO θα έπρεπε να διαχειριστεί το εξής περίεργο: ο πατέρας των τριών μετόχων να παίζει φουλ ΣΥΡΙΖΑ ως φέρελπις μηντιάρχης και μνηστήρας της 4ης άδειας (μέχρι που χάθηκε στα βοσκοτόπια της Ιθάκης), ενώ ο σύζυγος της τέταρτης μετόχου να γίνεται το δεξί χέρι του προέδρου της ΝΔ. Συμβαίνουν αυτά στη ζωή, συμβαίνουν και στην πολιτική, θα πει κάποιος. Όντως, αλλά επειδή μόνο αυτά συμβαίνουν στην πολιτική, ο κόσμος έχει καταλήξει στο συμπέρασμα πως όλοι μια παρέα είναι και οι διαξιφισμοί τους είναι ένα σόου για να συντηρείται ο δικομματισμός και να σύρεται ο ψηφοφόρος κάθε φορά σε ψήφο διαμαρτυρίας καταψηφίζοντας τον «προηγούμενο», που θα υπερψηφισθεί ως μεθεπόμενος, με λίγο διαφορετική συσκευασία. 

Ακριβώς όπως άλλαξε τη συσκευασία της η GPO και έσκασε μύτη ξανά πριν από λίγo καιρό , στο γνωστό περιβάλλον του (νέου) MEGA, με δημοσκόπηση που παράγγειλε ο όμιλος “Παραπολιτικά”. Το concept «στήθος με στήθος» αποτελεί παρελθόν και έχει υιοθετηθεί το «σοκ και δέος». Επιστημονικά πάντα. Η (νέα) GPO εμφανίζει τη ΝΔ να προηγείται κατά 22 ποσοστιαίες μονάδες του ΣΥΡΙΖΑ και τον κο Τάκη ως δεύτερο δημοφιλέστερο υπουργό της κυβέρνησης, μετά τον Κικίλια! Το Καλογριτσέικο είχε ήδη αλλάξει πολιτικό στρατόπεδο («με το γκουβέρνο, τζάνεμ» συμβούλευε ο συγχωρεμένος ο Μποδοσάκης) και ο πόλεμος με τους πρώην συντρόφους είχε ανάψει για τα καλά. 

Κι επειδή όλοι θα αναρωτηθείτε: μα δεν είναι τουλάχιστον άκομψο μια εταιρεία στην οποία μέτοχος είναι η σύζυγος του κου Τάκη να αναδεικνύει τον αντρούλη της κορυφαίο σε δημοφιλία, η απάντηση είχε ήδη δοθεί μέσω του ΓΕΜΗ. Η Ειρήνη Μαυρίδου αφού είχε αυξήσει το ποσοστό της στο 40% της GPO (μετά την αποχώρηση του Ιωάννη Καλογρίτσα) το μεταβίβασε στον Πάτροκλο Κουδούνη, μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της Ν.Δ. Άρα, επιστημονικώς, ο κος Τάκης και ο Χρήστος Καλογρίτσας, δεν έχουν καμμία, μα καμμία, μα απολύτως καμμία σχέση με την νέα GPO. Δεν πιστεύω να έχετε αμφιβολίες, ε;

Σε ένα σοβαρό κράτος, που η λέξη δεοντολογία κάτι σημαίνει, θα αναρωτιόντουσαν “μα δεν είναι αντιδεοντολογικό να είναι μέτοχοι σε εταιρεία δημοσκοπήσεων στέλεχος κόμματος και παιδιά πρωταγωνιστή πολιτικών σκανδάλων;” Σε ένα σοβαρό κράτος, με σοβαρούς πολιτικούς, σοβαρά ΜΜΕ και σοβαρούς ψηφοφόρους, που έχουν κάτι παραπάνω από μνήμη χρυσόψαρου, ναι. Στο Οθωμανοσοβιετιστάν που μας έλαχε να ζούμε, όχι. 

Στο Οθωμανοσοβιετιστάν όλα μπερδεύονται γλυκά: κνίτες, πασόκοι, κεντροαριστεροί, κεντροδεξιοί, δημοσιογράφοι, επιχειρηματίες, δημοσκόποι, δημοκόποι, πρωθυπουργικοί σύμβουλοι, κασέτες, ΕΥΠ, εισαγγελείς, αναλυτές, πρωινάδικα, βραδινά δελτία, αποκαλύψεις, κουκουλώματα. Και φτιάχνουν μια παχύρευστη κολλώδη μάζα, που δεν είναι ούτε υγρό, ούτε στερεό, ούτε ψέμα, ούτε αλήθεια, ούτε ελευθερία, ούτε δουλεία, ούτε Δύση, ούτε Ανατολή. 

Είναι μια όζουσα γέλη με δύο βασικές ιδιότητες: να διώχνει από την πολιτική υγιείς ανθρώπους που δεν μπορούν να συμβιώσουν μαζί της και να παίρνει το σχήμα κάθε δοχείου, κατά προτίμηση του κρατικού κορβανά.Διότι ο λόγος που ασχολούμαστε με τον κο Τάκη δεν είναι οι πολιτικές του μεταλλάξεις, αλλά η αμετάλλαχτη και απαράλλαχτη σταθερά του κρατισμού, την οποία δυστυχώς ολόκληρη η κυβέρνησή του διακονεί: μοιράζω δημόσιο χρήμα, δηλαδή των φορολογούμενων (There is no such thing as public money. There is only taxpayers’ money) και αγοράζω ό,τι θέλω: από πρωτοσέλιδα μέχρι κανάλια κι από δημοσκοπήσεις μέχρι επανεκλογή».

(Απόσπασμα άρθρου του Θ.Τζήμερου –Δημιουργία Ξανά)