Πάντα φταίνε οι άλλοι...

«Είναι το σχήμα της φτώχειας και της απελπισίας. Οι απέλπιδες πολίτες είναι εύκολα διαχειρίσιμοι και πειθήνιοι  καταναλωτές της ολοκληρωτικής ιδεολογίας. Κυκλοφορούν σε εγκαταλελειμμένες και βρώμικες πόλεις, με ανεξέλεγκτη και διάχυτη παραβατικότητα, σπουδάζουν σε τριτοκοσμικά σχολεία και πανεπιστήμια, λαμβάνουν αναξιόπιστα πτυχία, ταλαιπωρούνται από τη συνεχώς αυξανόμενη γραφειοκρατία και καταδυναστεύονται από συντεχνίες του δημοσίου. 

Το κράτος απομυζά τον παραγόμενο πλούτο για να σιτίζει τους πραιτωριανούς του και να αποπληρώνει τα χρέη που φόρτωσε ο κρατισμός του παρελθόντος και του μέλλοντος. Κάθε Χριστούγεννα μοιράζει ένα κάποιο μέρισμα, προσφορά του ελεήμονος αρχηγού στους υπηκόους. 

     

Αν κάτι χαρακτηρίζει την Ελλάδα του σήμερα είναι η έλλειψη κάθε προσδοκίας. Οι δημοσκοπικές έρευνες αποτυπώνουν ανάγλυφα τη δυστοπία. Εμπέδωση της τριτοκοσμικής στροφής, κοινωνική απελπισία, σαφής αντίληψη της λαθεμένης διαδρομής, αλλά και αδυναμία ορθού προσανατολισμού. Τα πολιτικά υποπροϊόντα που ανέδειξε η κρίση διατηρούν εν πολλοίς τη δημοφιλία τους, ευτυχώς με μια κάποια ύφεση. Θα πάρουν πάλι τα πάνω τους μόλις κάποιος αποπειραθεί να αλλάξει τη λαθεμένη ρότα. 

Την ίδια στιγμή που η Ευρώπη καλπάζει και τα Βαλκάνια αναπτύσσονται με ταχύτατους ρυθμούς, η χώρα μας οπισθοδρομεί αρνούμενη να συγχρονιστεί με το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Γι’ αυτό και δεν χάνει την ευκαιρία να επιστρέφει συνεχώς στο παρελθόν, να θυμάται τον εμφύλιο πόλεμο και τη χούντα και να καταγίνεται με την ιδεολογική  χρήση της Ιστορίας προκειμένου να τονώσει τον αριστερό αντιευρωπαϊκό εθνικισμό της. Μπορεί το αντιμνημονιακό πνεύμα να υποχωρεί εκ των πραγμάτων, αλλά ο εθνολαϊκισμός υποβόσκει πάντοτε ακμαίος.

Ο Άρειος Πάγος άσκησε αναίρεση στην πρωτόδικη απόφαση και τώρα οι 36 δικάζονται εκ νέου από το Εφετείο. Η εισαγγελέας ζήτησε την ενοχή τους για τη «δημιουργία πλασματικής εικόνας της αγοράς και την καλλιέργεια επενδυτικής ευημερίας». Φυσικά και έγινε κάτι τέτοιο. Μόνο που, ειλικρινά, δεν είμαι σίγουρος αν αυτό μπορεί να μετουσιωθεί σε κατηγορητήριο μόνο για 36 ή για περισσότερα κεφάλια. 

Διαβάζοντας τους τίτλους του Κουρή και του φιλοκυβερνητικού Τύπου βλέπω το σενάριο της κυρίαρχης εκδοχής: δέκα λαμόγια έφαγαν τα λεφτά του κοσμάκη. Και ο κοσμάκης απαλλάσσεται από τις ευθύνες του. Από την αφέλεια, τον εκμαυλισμό της βουλιμίας, την απληστία, την έπαρση του νεόπλουτου. Στο χωριό μετέτρεπαν το καφενείο σε παράρτημα χρηματιστηριακής εταιρείας. Τα limit up γέμιζαν τα πανέρια με γαρίφαλα, τις πίστες με πιάτα και τις γόβες με σαμπάνια. 

Και λέμε τώρα ότι όλοι αυτοί, ακόμα και όσοι πρόλαβαν και έχτισαν και ένα εξοχικό, εξαπατήθηκαν από λίγους πονηρούς; Αυτό λέμε. Στο Χρηματιστήριο μας τα έφαγαν οι πονηροί, με το μνημόνιο μας τα πήραν οι ξένοι. Αρκεί ο αφηγητής ή ο δικαστής να απαλλάξουν το σοφό λαό από πάσα ευθύνη. Δεν φταις εσύ για τους εφιάλτες που σε κατατρέχουν. Φταίει η νύχτα που τους έφερε».

                         (Απόσπασμα άρθρου του Κ.Γιαννακίδη από το protagon.gr)