Μνημείο νοσηρότητας !

«Σε μνημείο νοσηρότητος, εκμαυλισμού, απάτης, συγκάλυψης και ατιμωρησίας, αναδεικνύεται η υπόθεση μιας παράνομης πρόσληψης στο δημόσιο, την οποία φέρνει στο φως το protothema.gr.

Το υπουργείο Εσωτερικών φτάνει στο σημείο να ζητά από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους να πάρει θέση εάν πρέπει και με ποιον τρόπο να απολυθεί δημοτικό υπάλληλος που, διαπιστωμένα και με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις, βρέθηκε να έχει καταθέσει πλαστές βεβαιώσεις για να μπορέσει να διοριστεί.

Στην επίμαχη υπόθεση αποκαλύπτεται η παθογένεια που διατρέχει την ελληνική Διοίκηση σε όλα τα επίπεδα: υπάλληλος διορίζεται με διαδικασίες ΑΣΕΠ, κάνοντας όμως χρήση πλαστών βεβαιώσεων τις οποίες προμηθεύεται από δημοτικές Αρχές. Άμεσα υπεβλήθησαν ενστάσεις από άλλους υποψηφίους που χάσανε την τους θέση στον πίνακα επιτυχόντων, αλλά το ΑΣΕΠ δηλώνει αναρμόδιο και πετάει το «μπαλάκι» στον φορέα Πρόσληψης, που είναι ο Δήμος που έδωσε και την βεβαίωση.

Οι ενστάσεις «πνίγονται» επί μια πενταετία, αλλά οι έχοντες έννομο συμφέρον φτάνουν στα δικαστήρια. Εκεί αποκαλύπτεται πανηγυρικά η απάτη, αλλά τα χρόνια έχουν περάσει και μέχρι να εκδικαστεί σε δεύτερο βαθμό η υπόθεση, ο υπάλληλος που διορίστηκε με σύμβαση ορισμένου χρόνου, ζητάει και πετυχαίνει την μετατροπή της σε αορίστου χρόνου. Ενώ καταδικάζεται οριστικά, το 2012, παραμένει σε οργανική θέση και εργάζεται μέχρι το 2017, επειδή κανένας αρμόδιος για τις προσλήψεις στο δημόσιο φορέας, δεν δηλώνει αρμόδιος να τον απολύσει.

Ο καταδικασμένος για απάτη υπάλληλος παραμένει στην θέση του, δεν εκτίει ποινή, εργάζεται και πληρώνεται, ενώ οι συνυποψήφιοί του που αποκάλυψαν την απάτη παραμένουν εδώ και 13 χρόνια «εκτός νυμφώνος» και το υπουργείο Εσωτερικών απευθύνει ερώτημα προς το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους αν μπορεί ή όχι να απολύσει τον «αλεξιπτωτιστή» που έχει αγκιστρωθεί στην θέση που έχει καταλάβει, χωρίς να την εγκαταλείπει.

Υποθέσεις απάτης με ψευδείς βεβαιώσεις μπορεί να υπάρχουν και πολλές άλλες, αλλού ή σε άλλους τομείς του δημοσίου. Στην περίπτωση αυτή όμως, η προσπάθεια συγκάλυψης απέτυχε μόνον και μόνον επειδή κάποιοι είχαν έννομο  συμφέρον και μπόρεσαν να οδηγήσουν την έρευνα στη Δικαιοσύνη. Και παρά τις καταδίκες όμως, εδώ και χρόνια μετά την πλήρη αποκάλυψη της αλήθειας, το καθεστώς ατιμωρησίας από το δημόσιο συνεχίζεται».

                                                                                 ("Πρώτο Θέμα")