Πρωτοφανής ...ωχαδερφισμός!

 

Δύο εβδομάδες μετά την επανέναρξη των μαθημάτων και ακόμα να κοπούν τα χόρτα στο συγκρότημα σχολείων του παλιού Πολυκλαδικού στο τέρμα Δωδώνης. Όπως μας ενημέρωσε η Δ/ντρια του 8^ου Λυκείου οι απαραίτητες ενέργειες για την κοπή των χόρτων έγιναν εκ μέρους του Σχολείου ήδη από τη μεγάλη Δευτέρα προ του Πάσχα. Υπήρξε επίσης και τηλεφωνική επικοινωνία των δύο Διευθ/ντών την πρώτη ημέρα μετά την επανέναρξη των μαθημάτων χωρίς αποτέλεσμα. 

Μετά από νέο τηλεφώνημα την προηγούμενη Παρασκευή, ο Δήμος τούς είπε ότι ΘΑ στείλει μια λίστα με συνεργεία για να κανονίσουν ημερομηνία. Ακόμη περιμένουν… 

Από ό,τι καταλαβαίνουμε μιλάμε για ιδιώτες γιατί ως φαίνεται ο Δήμος δεν θέλει να κουράσει κάποιους από τους υπαλλήλους του ώστε να προβούν στο αυτονόητο. Τα συμπεράσματα δικά σας… και δικά μας φυσικά. "Ψωνίσαμε από σβέρκο", που λέει και η παροιμία.

Τι εννοούμε άραγε όταν λέμε ότι οι Δήμοι έχουν την ευθύνη των Σχολείων; Μήπως ότι είναι αυτονόητο ότι χωρίς κανείς να χρειαστεί να τους υπενθυμίζει κάποιος συνεχώς το καθήκον τους οι ίδιοι να κάνουν το ελάχιστο; Kaι δεν εννοούμε μόνον τα χόρτα. Το συγκεκριμένο Σχολικό συγκρότημα μπορεί να είναι και το πιο αφημένο στην τύχη του σε ολόκληρη τη χώρα.

Αλλά, θα πείτε, μήπως έχουν κόψει τα χόρτα στο μόνο πάρκο που θυμίζει πάρκο- σ’ εκείνο του Κατσάρη δηλαδή; Εκεί που θα έπρεπε τα χόρτα να είναι κομμένα πάντα; Τουλάχιστον αυτό κάνουν όλες οι πόλεις που θέλουν να λέγονται τουριστικές. Και διαθέτουν γι' αυτό και τον απαραίτητο εξοπλισμό που εδώ δεν τον είδαμε πουθενά.   

Τουριστική περιοχή γίναμε γιατί η Πολιτεία  φρόντισε να μάς φτιάξει δρόμους από Βορρά και Νότο –τώρα και από ανατολικά- ενώ  οι ιδιώτες έχουν φτιάξει υποδομές τη στιγμή που ο Δήμος έχει μείνει τελευταίος και καταϊδρωμένος. 

Aλήθεια τι να ζηλέψει  κανείς; Τα υπέροχα κατ' ευφημισμόν πάρκα μας, τα βανδαλισμένα (βλ. Άλσος), ρυπαρά (βλ. Γηροκομείο) που έχουν καταντήσει μικρές χωματερές (βλ. Λιθαρίτσια) ή εκείνα με τη βλάστηση Αμαζονίου; (βλ. Κατσάρη). 

Μήπως τις παιδικές χαρές (βλ. Κουραμπά, Κατσάρη) ή μήπως τον δημόσιο χώρο τον γεμάτο με αεροπανό, αφίσες και λινάτσες; Μήπως τα πεζοδρόμια με χαλίκι, με χόρτα άκοφτα ή τα σύγχρονα και λειτουργικά δημόσια κτίρια; 

Δύσκολες οι αλήθειες αλλά πρέπει να λέγονται.

            Αυτό τώρα είναι Σχολείο εν έτει 2025 σε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης!  

 

                                            Πάρκο Κατσάρη - Περιφέρεια Αμαζονίου

                                                           Εμπορικό κέντρo Λ. Νιάρχου