Γκρεμίστε τα...

 

Από τη στιγμή που η Δημοτική Αρχή δεν μπορεί ή δεν θέλει να εξασφαλίσει μια κανονικότητα στο “Άλσος” αφήνοντας έργα τέχνης-γλυπτά και ανδριάντες σε μια κατάσταση χειρότερη και από εξευτελιστική, πρωτίστως για τα ίδια τα πρόσωπα προς τιμήν των οποίων κατασκευάστηκαν οι συγκεκριμένοι ανδριάντες, το καλύτερο είναι να απομακρύνει εντελώς. 

Πού να φανταστούν βέβαια οι άνθρωποι που πρόσφεραν στην πόλη ότι θα ερχόταν μια εποχή όπου τα πρόσωπά τους θα γίνονταν καμβάς όπου ο κάθε πειραγμένος θα μπορούσε να τα μουντζουρώνει ανενόχλητος. Είτε πρόκειται για χουλιγκανάκια της τοπικής ομάδας είτε για δήθεν “αναρχικούς” με τα ανόητα συνθήματά τους. Ποιοι παρέδωσαν τη δημόσια περιουσία βορά στους χουλιγκάνους του ποδοσφαίρου και της δήθεν αναρχίας;

Ένα πάρκο  που θα έπρεπε να είναι κόσμημα, όπως γίνεται σε άλλες πόλεις της χώρας, προκαλεί αποστροφή και για τους κατοίκους που αναγκάζονται καθημερινά να βλέπουν την παρακμή μπροστά τους αλλά και για τους επισκέπτες του παρακείμενου ξενοδοχείου που "θαυμάζουν" τον πολιτισμό μας. 

Από τη στιγμή που η Δημοτική αρχή αρνείται να τοποθετήσει  κάμερες ή να επαναφέρει άμεσα, μετά το οποιοδήποτε κρούσμα βανδαλισμού, την προτέρα κατάσταση αποκαθιστώντας ό,τι βανδαλίστηκε,  το παιχνίδι είναι χαμένο. 

Ίσως έρθει κάποτε στα πράγματα μια Δημοτική Αρχή που πραγματικά θα νοιάζεται γι’ αυτό που λέμε καθημερινό πολιτισμό και η οποία θα προστατεύει με κάθε τρόπο την ιστορία του τόπου αλλά και την αισθητική ενός δημόσιου χώρου. 

Μέχρι τότε όμως το καλύτερο είναι να απομακρυνθούν εντελώς οι ανδριάντες γιατί όσο τους αφήνουν εκεί τόσο παίζουν το παιχνίδι των χουλιγκάνων που θαυμάζουν καθημερινά τα επιτεύγματά τους, ενισχύοντας τον εξευτελισμό των προσώπων που αναπαρίστανται.

Άλλωστε το ίδιο δεν γίνεται και στο παραλίμνιο μέτωπο όπου βανδαλισμένα έργα τέχνης ούτε αποκαθιστώνται αλλά ούτε και απομακρύνονται;

Καμαρώστε:

Ανταποδοτικά οφέλη είπατε;

 

Τα ανταποδοτικά οφέλη είναι παροχές ή ωφελήματα που προσφέρονται σε μια κοινότητα ως αντάλλαγμα για μια συνεισφορά, μια επένδυση ή μια παραχώρηση που έγινε εκ μέρους τους. Όταν ένας Δήμος δέχεται π.χ. μια επένδυση (όπως μια μονάδα παραγωγής ενέργειας), μπορεί να εξασφαλίσει ανταποδοτικά οφέλη για την τοπική κοινωνία, όπως: Μειωμένα τιμολόγια ρεύματος για τους κατοίκους ή κατασκευή υποδομών ας πούμε.

Τη Μονάδα Επεξεργασίας Απορριμμάτων στο Ελευθεροχώρι οι δημότες των Δήμων της Ηπείρου την πληρώνουν πολύ ακριβά για να παίρνει τα σκουπίδια τους. Αλλά όπως δήλωσε ο Γ.Γ. του Υπ. Περιβάλλοντος: «Αν ο Δήμος Ιωαννιτών ήθελε φτηνότερη διαχείριση απορριμμάτων, ας τα πετούσε όλα στη λίμνη». Εκτός αυτού, οι Δήμοι έχουν δεσμευτεί να πληρώνουν στο εργοστάσιο για 80.000 τόνους απορριμμάτων κάθε χρόνο κι ας μην τα συμπληρώνουν.

Η μονάδα αυτή παράγει -όπως διατείνεται- ρεύμα (μέσω βιοαερίου ή καύσης δευτερογενών καυσίμων) που φτάνει να καλύψει 3.000 οικογένειες για έναν χρόνο. Αυτό το ρεύμα όμως ΔΕΝ επιστρέφει ως ανταποδοτικό όφελος σ’ αυτούς που πληρώνουν για να υπάρχει το συγκεκριμένο εργοστάσιο αλλά διοχετεύεται στο εθνικό δίκτυο.

Είναι αυτό δίκαιο; Δεν θα έπρεπε το ρεύμα που παράγεται εδώ να διαμοιράζεται στην τοπική κοινωνία με αισθητή μείωση στους -πανάκριβους πια- λογαριασμούς των σπιτιών που κάθε μήνα πληρώνουν για να υπάρχει η συγκεκριμένη μονάδα; 

Τι έκανε λοιπόν η τοπική αυτοδιοίκηση για να εξασφαλίσει κάποιο ανταποδοτικό όφελος από τη λειτουργία της συγκεκριμένης μονάδας; Κάτι που θα λειτουργούσε και ως δέλεαρ και για άλλες περιοχές ώστε να αποκτήσουν παρόμοιες μονάδες; Αν κρίνουμε από το αποτέλεσμα, μάλλον τίποτε.

Η Κοζάνη και η Πτολεμαΐδα είχαν για δεκαετίες, πέρα από τα υπόλοιπα ανταποδοτικά οφέλη, και δωρεάν τηλεθέρμανση για όλους (θέρμανση σπιτιών με θερμική ενέργεια από τις μονάδες). Εδώ, οι δυσάρεστες οσμές από τη μονάδα των σκουπιδιών -ειδικά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες- διαχέεται όλο και πιο πολύ στα γειτονικά χωριά και ειδικά στην Κουμαριά, όπου έχουν υπάρξει έντονες διαμαρτυρίες κατοίκων που δεν μπορούν να καθίσουν ούτε στις αυλές των σπιτιών τους.

Άρα, συνεχίζουμε να πληρώνουμε κανονικά, ως κορόιδα εις διπλούν, χωρίς κανένα ανταποδοτικό όφελος. Για τέτοια επιτυχία μιλάμε…

Δυσ-τοπικά... φαινόμενα

 

Aυτό είναι το γήπεδο στα Σεισμόπληκτα που θα έπρεπε να έχει χλοοτάπητα και όχι χόρτο για βοσκή από την προηγούμενη ακόμη θητεία του κ. Μπέγκα και μετά του κ. Ελισάφ, όπως οι ίδιοι υπόσχονταν.  Απέναντι, ένας χώρος με μπασκέτες που κατάντησε όπως τον βλέπετε...  

Πού αλλού στον κόσμο θα αφήνονταν καινούρια πεζοδρόμια χωρίς κράσπεδα ώστε τα χόρτα, το χώμα και η λάσπη να καταλαμβάνουν σιγά σιγά τις πλάκες; Ξήλωσαν τα παλιά κράσπεδα (που ακόμη φαίνονται δεξιά), πέταξαν το κάγκελο που υπήρχε και... ιδού η πρόοδος. Εύγε στη Δημοτική αρχή... 

Γιατί αφέθηκε αυτό το Νηπιαγωγείο να ρημάξει εκεί στο Άλσος; Διαθέτουμε τόσο πολλά δημόσια κτίρια που δεν ξέρουμε τι να τα κάνουμε πια; Γιατί δίνουν έδαφος για βανδαλισμούς και καταστροφές; 

      Άγνωστη λέξη είναι το χρώμα σ' αυτή την πόλη;  Αεροδρόμιο, Πολυσυγκρότημα           Σχολείων σε λευκό κλινικής... 

Για να στρίψει κανείς αριστερά προς τη σήραγγα, εκεί στο αεροδρόμιο, θα περιμένει κανα τρίλεπτο το φανάρι και μετά, αν προλάβει να περάσει στα 10 δευτερόλεπτα καλώς.  Αλλιώς η αναμονή συνεχίζεται... Εδώ που θα έπρεπε να υπάρχει κυκλικός κόμβος δεν υπάρχει. Αλλού τους φτιάχνουμε διπλούς...

Εδώ ...γελάμε

                                                                                               (Χρ.Παπανίκος -"Ελλάδα 24")
 

Αντισημιτισμός και στοχοποίηση με αριστερή σφραγίδα ...

  

«Η επίθεση των κουκουλοφόρων στο ιστορικό «μπαράκι του Βασίλη» στην οδό Διδότου, αποτελεί μια ακόμα πράξη στιγματισμού και στοχοποίησης, που παραπέμπει σε άλλες σκοτεινές περιόδους της ιστορίας. Ποιο ήταν το έγκλημα του συγκεκριμένου επιχειρηματία; Ότι εξυπηρετούσε και επισκέπτες - τουρίστες από το Ισραήλ.  Η «παρέμβαση», όπως συνηθίζει η Αριστερά να χαρακτηρίζει τα συναφή  πεντακάθαρα  ποινικά αδικήματα, πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της «αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη», «ενάντια στους Ισραηλινούς» οι οποίοι «δεν είναι πελάτες, αλλά δολοφόνοι».  

Η δολοφονία της Σάρας Λιν Μίλγκρομ και του Γιαρόν Λισίνσκι στην Ουάσιγκτον από τον φανατικό ρατσιστή αντισημίτη Ελίας Ροντρίγκεζ, ο οποίος τυλιγμένος με μια κόκκινη κεφίγια, εξετέλεσε τους  υπαλλήλους του υπουργείου εξωτερικών του Ισραήλ, είναι ένα αντίστοιχο και σίγουρα πολύ πιο σοβαρό φαινόμενο άσκησης ρατσιστικής τρομοκρατίας. Ωστόσο, τα όρια ακόμα και στη χώρα μας μπορούν να γίνουν δυσδιάκριτα.  

Η ρατσιστική και αντισημιτική τρομοκρατία βρίσκει τροφή στη χώρα μας από όλους όσοι επιθυμούν να διεγείρουν το θυμικό και την τυφλή οργή στο όνομα των παιδιών στη Γάζα. Το πράττουν για τους δικούς τους ευτελείς σκοπούς, που δεν είναι άλλοι από την πτώση της κυβέρνησης. Ξεμένοντας από αντιπολιτευτικά όπλα, μετά το predator, το τσιμέντωμα της Ακρόπολης, το ξυλόλιο, τις offshore, το υπόδημα της Adidas και την τοιχογραφία στην Κρήτη, ανέδειξαν τη Γάζα ως σημείο ακραίας αντιπαράθεσης. Καταγγέλλοντας την κυβέρνηση, «διότι δε συγκρούεται» με τον μοναδικό σύμμαχο μας, στην περιοχή, που είναι το Ισραήλ.  

Τι κι αν ήδη από την Παρασκευή 2 Μαΐου 2025 ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής, Μαχμούντ Αμπάς είχε εκδώσει ανακοίνωση, στην οποία καταδίκαζε αφενός το Ισραήλ για την κλιμάκωση της στρατιωτικής του επίθεσης στη Λωρίδα της Γάζα και αφετέρου τους ηγέτες της Χαμάς για τη λεηλασία της ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα, εκφράζοντας την κατηγορηματική απόρριψη και την αυστηρή καταδίκη του, για τις λεηλασίες και κλοπές που διαπράχθηκαν από εγκληματικές συμμορίες που στόχευσαν αποθήκες και άλλες εγκαταστάσεις αποθήκευσης ανθρωπιστικής βοήθειας που προοριζόταν για τον λαό της Γάζας.  

Τι κι αν σύμφωνα με το World Food Programme  λεηλατήθηκαν 15 φορτηγά, τα οποία μετέφεραν αλεύρι στους φούρνους για την παραγωγή ψωμιού στη νότια Γάζα. Αξίζει να θυμηθούμε ότι το Ισραήλ εδώ και εβδομάδες είχε ζητήσει τη μετατόπιση των αμάχων στη νότια Λωρίδα της Γάζας ώστε να προχωρήσει απρόσκοπτα η διανομή της ανθρωπιστικής βοήθειας, ενώ το "World Food Program" επέμενε να γίνει η διανομή τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης προς τους αμάχους στο βόρειο τμήμα της Γάζας, όπου διεξάγονταν στρατιωτικές επιχειρήσεις, οι οποίες οδήγησαν στην εξουδετέρωση επιφανών στελεχών της Χαμάς. Ουσιαστικά η επιμονή του WFP θα μετέτρεπε τους αμάχους σε ασπίδα προστασίας της Χαμάς και σε δυνητικά θύματα από τα πυρά των IDF. 

 Που ήταν όλοι αυτοί οι όψιμοι υπερασπιστές της Γάζας όταν η ετήσια βοήθεια κρατών και οργανισμών προς τους κατοίκους και τα παιδιά ύψους $3,3 δισ., για σχεδόν είκοσι έτη, αντί να οδηγεί στην ευημερία οδηγούσε στην πλήρη στρατικοποίηση της περιοχής και στον πρωτοφανή εξοπλισμό των τρομοκρατικών ομάδων της Χαμάς; Με τα χρήματα αυτά κατασκευάστηκε ένα θηριώδες δίκτυο σηράγγων εκτιμώμενου συνολικού μήκους 570 χιλιομέτρων. 

Σε μια περιορισμένη περιοχή της οποίας το μήκος είναι μόλις 41 χλμ. και το πλάτος κυμαίνεται από 6 έως 11 χλμ. Ασύλληπτο έργο. Η πραγματοποίηση του οποίου καθήλωσε την οικονομική ανάπτυξη και κοινωνική ευμάρεια της Γάζας. Αφού στόχος της Χαμάς ήταν και παραμένει, η με κάθε τρόπο και με κάθε κόστος καταστροφή του Ισραήλ.  Και το περίεργο είναι ότι σε αυτά τα υπόγεια τούνελ δε βρήκαν σε καμία φάση των εχθροπραξιών καταφύγιο οι άμαχοι και τα παιδιά. Αντιθέτως, τα παιδιά αποτελούσαν υποψήφιους «μάρτυρες του Προφήτη» και λειτουργούσαν σαν προπαγανδιστικά γιλέκα προστασίας των τρομοκρατών της Χαμάς.   

Σήμερα η Αριστερά υιοθετεί κάθε ψεύτικη είδηση η οποία έχει στο επίκεντρο της παιδιά, όπως είναι η ακόλουθη χθεσινή:  Δεν χρειάζεται κανείς να είναι ο Σέρλοκ Χολμς για να αντιληφθεί ότι η φωτογραφία είναι παλιά και ότι είχε ξαναχρησιμοποιηθεί. Υιοθετεί και κάθε «fake photo» και πάλι με παιδιά, όπως είναι η ακόλουθη, με τη μητέρα με τα τρία χέρια. Η φωτογραφία αποτελεί προϊόν «δωρεάν» υπηρεσίας Τεχνητής Νοημοσύνης, η οποία επειδή ακριβώς είναι δωρεάν κάνει λανθασμένες φωτογραφικές επιλογές, ώστε να οδηγήσει τους χρήστες στην αγορά της αξιόπιστης συνδρομητικής υπηρεσίας. 

Είναι δυσερμήνευτη η ταύτιση  της εγχώριας Αριστεράς με το ριζοσπαστικό  Ισλάμ. Λες και δε γνωρίζουν οι αριστεροί την κατάληξη που είχαν οι κομμουνιστές του Τουντέχ στα χέρια των Μουλάδων. Λες και δε γνωρίζει η εγχώρια ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα που διαγκωνίζεται με την αριστερά ως προς τις εκδηλώσεις αντισημιτισμού, το τέλος που θα επιφύλασσε στα μέλη της, η Χαμάς στη Γάζα. Λες και δε γνωρίζουν οι κατά φαντασίαν επαναστατικές ομάδες, πως θα τις αντιμετώπιζαν οι δυνάμεις του σκληρού Ισλάμ.  

Ίσως, και να μην έχουν ακούσει ή διαβάσει τις δηλώσεις του προέδρου της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς τον περασμένο Απρίλιο, στις οποίες αποκαλούσε «γιούς σκύλων» τους τρομοκράτες της Χαμάς και τους καλούσε  να απελευθερώσουν άμεσα τους Ισραηλινούς ομήρους. Η έκφραση «γιοί σκύλων» είναι ιδιαίτερα απαξιωτική για τους μουσουλμάνους, αφού οι σκύλοι θεωρούνται ρυπαρά ζώα. 

Η μετατόπιση του ενδιαφέροντος της αντιπολίτευσης στο θέμα της Γάζας με σκοπό την απομόνωση της κυβέρνησης, εν μέσω του γενικευμένου κλίματος συμπαράστασης προς τους άμαχους της Γάζας και η εξαπόλυση κατηγοριών περί υπεράσπισης της «δολοφονικής κυβέρνησης» του Ισραήλ, δε θα αποφέρει τα προσδοκώμενα δημοσκοπικά ή πολιτικά αποτελέσματα. Η αριστερά είχε χαρακτηρίσει και παλαιότερα την κυβέρνηση, ότι ήταν κυβέρνηση «δολοφόνων», «παιδεραστών», «χούντας» και άλλα, δίχως ωστόσο η τακτική αυτή, να έχει ευοδωθεί. 

Όμως η στάση της αριστεράς, πιθανότατα στο μυαλό διάφορων περιθωριακών ομάδων να «νομιμοποιεί» και να «υποκινεί» εκδηλώσεις ρατσιστικής και αντισημιτικής βίας, καθώς και στοχοποίησης και εκφοβισμού φυσικών προσώπων. Με άγνωστη κατάληξη αυτών των εκδηλώσεων. Για την αριστερά μπορεί οι «παρεμβάσεις» να θεωρούνται πολιτικά επιτεύγματα και δικαιωμένοι αγώνες. Όμως σε  ένα ευνομούμενο κράτος, είναι αξιόποινες πράξεις και ως τέτοιες πρέπει να αντιμετωπίζονται». 

               (Απόσπασμα άρθρου του Κ. Χαροκόπου από το liberal.gr)

 

Ρήσεις...

 

Όλα τα παιδιά έχουν ψυχή...

  

«O κ. Φάμελλος εμφανίστηκε και με προτάσεις για την… επίλυση του Μεσανατολικού, την ώρα που παρακολουθούμε να διεξάγεται ο 15ος πόλεμος στη Μέση Ανατολή μετά από 700 Αποφάσεις του ΟΗΕ και 2 Βραβεία Νομπέλ! Και θέλει να εκθέσει τις ιδέες του και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον οποίο θα επισκεφθεί την προσεχή Τρίτη! 

Τι προτείνει ο μέγας ειρηνοποιός Φάμελλος; 1. Άμεση Εκεχειρία -2. Ανθρωπιστική Βοήθεια -3. Δίκαιη λύση του Παλαιστινιακού -Τρομερές ιδέες! Λες και δεν τα είχαμε ξανασκεφθεί όλα αυτά! Λες και δεν είναι όλα αυτά επιθυμία όλων. Με την διαφορά ότι δεν μας λέει πώς θα συμβούν όλα αυτά! Να επιστραφούν οι όμηροι; Να αφοπλιστεί η Χαμάς;  

Άγνοια και για τις θέσεις του Αμπάς Θέλει επίσης ο κ. Φάμελλος να καλέσουμε στο ελληνικό κοινοβούλιο τον επικεφαλής της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς (γνωστός ως Αμπού Μάζεν) για να εκφωνήσει ομιλία. Είναι σίγουρος;

Γιατί ο Αμπάς είναι πολύ ξεκάθαρος και χρησιμοποιεί πολύ σκληρή γλώσσα κατά της Χαμάς, με την οποία η Παλαιστινιακή Αρχή βρίσκεται σε εμφυλιοπολεμική σύγκρουση εδώ και τουλάχιστον είκοσι χρόνια.  Στις 2 Φεβρουαρίου 2025, ο Αμπάς υπέγραψε διάταγμα με το οποίο καταργήθηκαν όλα τα επιδόματα που δίνονταν στις οικογένειες των κρατουμένων στις ισραηλινές φυλακές και στις οικογένειες των «μαρτύρων». Προχώρησε σ’ αυτήν την απόφαση γιατί θεώρησε πως τα επιδόματα νομιμοποιούν και υποκινούν την τρομοκρατία. 

Στις 23 Απριλίου, ο Αμπάς εξερράγη: «Σκύλας γιοι», φώναξε. «Αφήστε ελεύθερους τους ομήρους, τελειώνετε. Σταματήστε να δίνετε αφορμές στο Ισραήλ να καταστρέψει την Γάζα»! Στις 26 Απριλίου, ο Αμπάς ζήτησε τον αφοπλισμό της Χαμάς. Και μόλις πρόσφατα, στις 21 Μαΐου, οι Πρόεδροι του Λιβάνου και της Παλαιστινιακής Αρχής συμφώνησαν ότι δεν θα υπάρχουν όπλα στη χώρα που δεν θα ελέγχονται από το Κράτος. Καύσιμο για τις πολεμικές μηχανές τους! 

Τέλος, επειδή το μονοπώλιο του ανθρωπισμού και η επιλεκτική ευαισθησία αποτελούν ανυπόφορη υποκρισία, προσθέτω μερικά στοιχεία με τα οποία οι υποστηρικτές της ολλανδικής πρότασης ουδόλως ασχολούνται: Ο Σάμι Αμπού Ζούχρι, ανώτατος αξιωματούχος της Χαμάς που διαμένει στο εξωτερικό, δήλωσε προσφάτως:

«Οι αριθμοί των θυμάτων στον πόλεμο είναι σχετικοί. Οι νεκροί θα αντικατασταθούν με νέες γεννήσεις. Στη θέση κάθε νεκρού οι γυναίκες μας θα φέρουν στο φως πολύ περισσότερους μάρτυρες»! Χαρακτηριστικό το σχόλιο Παλαιστίνιου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: «Καταλάβαμε! Είμαστε το καύσιμο των πολεμικών μηχανών τους»! Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα δεινά των παιδιών της Γάζας συγκλονίζουν. 

Το ίδιο, όμως, πρέπει να συγκλονίζουν και τα δεινά όλων των παιδιών, όλων των αμάχων, στην προστασία των οποίων επικεντρώθηκε η Ελλάδα και ο υπουργός των Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ – ακριβώς για να υπάρξει ένα σημαντικό ελληνικό αποτύπωμα. 

Σύμφωνα με τον ΟΗΕ:  473 εκ. παιδιά ζουν σε εμπόλεμες περιοχές – περισσότερα από ένα στα έξι παγκοσμίως. Τα παιδιά αντιπροσωπεύουν το 40% των ανθρώπων που έχουν εκτοπιστεί παγκοσμίως. Έχουν κι’ αυτά ψυχή! 

Μόνο στις χώρες του Σαχέλ σχεδόν 2 εκ παιδιά αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους εδώ και πέντε χρόνια στο Μάλι, στην Μπουρκίνα Φάσο και στον Νίγηρα, λόγω των πραξικοπημάτων και των εμφυλίων πολέμων.  Ξέρετε, την Μπουρκίνα Φάσο που για χρόνια βρισκόταν σε περίοπτες θέσεις στην περίφημη λίστα των «Δημοσιογράφων χωρίς Σύνορα» και τον Νίγηρα που φέτος εμφανίστηκε πάνω από την Ελλάδα. 

Στο Νότιο Σουδάν τα υποσιτισμένα παιδιά ξεπερνούν τις 60.000 και εδώ και πάνω από έναν μήνα δεν έχει φθάσει η ανθρωπιστική βοήθεια. Έχουν κι’ αυτά ψυχή. Στη Συρία περισσότερα από 400.000 παιδιά υποφέρουν από σοβαρό υποσιτισμό και πάνω από τα μισά δεν πηγαίνουν στο σχολείο. Έχουν κι’ αυτά ψυχή. Το ίδιο ισχύει και για 1,3 εκ. παιδιά κάτω των πέντε ετών στην Αιθιοπία και τη Νιγηρία, που επίσης κινδυνεύουν λόγω του οξέος υποσιτισμού. Έχουν κι’ αυτά ψυχή.

Στην Αϊτή η σεξουαλική βία σε βάρος των παιδιών αυξήθηκε κατά 1.00% το 2024, μετατρέποντας τα σώματά τους «σε πεδίο μάχης», όπως αναφέρθηκε. Έχουν κι’ αυτά ψυχή. Στην Ουκρανία, περισσότερα από 600 παιδιά σκοτώθηκαν από τις 24/2/2024 ως τις 31/12/2024, ενώ τουλάχιστον 740.000 παιδιά έχουν εκτοπιστεί στο εσωτερικό της χώρας και άλλα 1,7 εκ. είναι ήδη πρόσφυγες. Έχουν κι’ αυτά ψυχή.  

Όχι δεν είναι συμψηφισμός. Είναι στίγμα για τους εγχώριους υποκριτές, που με τον επιλεκτικό ανθρωπισμό τους αποδεικνύουν ότι στην πραγματικότητα δεν ενδιαφέρονται για τον ανθρώπινο πόνο. Τον χρησιμοποιούν και αυτοί ως καύσιμο κομματικών επιδιώξεων».

                             (Aπόσπασμα άρθρου της Σ. Βούλτεψη από το liberal.gr)

Ρήσεις...

                                                                                                                       (ευρωπαϊστές f/B)
 

Ο χάρτης της ισλαμοαριστεράς...

  

«Αυτός ο χάρτης που φέρει την υπογραφή της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί μια ακραία θέση της εγχώριας ριζοσπαστικής Αριστεράς. Εκφράζει τη θέση της συνολικής ευρωπαϊκής Αριστεράς, του μορφώματος που δικαίως αποκαλείται ισλαμοαριστερά .

Συγχρόνως, αποτελεί και τη θέση των Παλαιστινίων οι οποίοι πλειοψηφικά απορρίπτουν τη λύση των δύο κρατών, πιστεύοντας στην εξαφάνιση του Ισραήλ. Το διαβόητο σύνθημα τους «από το ποτάμι στη θάλασσα» εκφράζει την Τελική Λύση Νο2.

Όπως βλέπει ο αναγνώστης, στον εικονιζόμενο χάρτη, δεν υπάρχει Ισραήλ, ούτε καν στα σύνορα του 1967 ή του 1947. Άλλωστε για αυτόν ακριβώς τον λόγο απέρριψε ο Αραφάτ, την τελευταία στιγμή το 2000 τη λύση των δύο κρατών, αν και το Ισραήλ του προσέφερε στο Καμπ Ντέιβιντ το 95% των απαιτήσεών του.

Φυσικά, μεγάλο μερίδιο ευθύνης για αυτή την κατάσταση έχει ιστορικά και ο ΟΗΕ ο οποίος υιοθέτησε την πρωτοφανή θέση, η ιδιότητα του πρόσφυγα να κληρονομείται, εξαιρετικά όταν πρόκειται για τους Παλαιστίνιους. Με αυτόν τον τρόπο μεταφέρεται από γενιά σε γενιά η αντίληψη του αιώνιου πρόσφυγα, εξού και η ύπαρξη μετά από 80 και 60 χρόνια των προσφυγικών καταυλισμών. Έτσι συντηρείται και αναπαράγεται το όραμα της επιστροφής, που αποτελεί και τον κινητοποιητικό μύθο των ένοπλων οργανώσεων των Παλαιστινίων και όχι μόνον.

Να μην ξεχνούμε πως η Χαμάς εξακολουθεί να ελέγχει τη ροή πληροφοριών, ανθρώπων και προμηθειών. Πριν από δύο μέρες ο εκπρόσωπος της Παλαιστινιακής Ερυθράς Ημισελήνου, Γιουνίς Αλ Χαντίμπ, κατήγγειλε πως οι προμήθειες που μπήκαν στη Γάζα στις 22 Μαϊου ποτέ δεν έφτασαν στους κατοίκους της. Είναι δε γνωστό πως πρώτα η Χαμάς τροφοδοτεί τα μέλη της με τρόφιμα και λοιπά εφόδια, αποθηκεύοντας στις σήραγγες μεγάλες ποσότητες, εν γνώσει των οργανώσεων του ΟΗΕ και ό,τι απομένει το διανέμει στους απλούς ανθρώπους.

Σήμερα η λύση είναι απλή: προτού η ισλαμοαριστερά αρχίσει να θρηνεί υποκριτικά για τα «14000 μωρά», ας καλέσει τους τρομοκράτες να απελευθερώσουν όλους τους ομήρους και στη συνέχεια να εγκαταλείψουν τη Γάζα. Δεν το κάνουν γιατί θέλουν τη Χαμάς και την επόμενη μέρα στην περιοχή. 

Όσον αφορά την εγχώρια ισλαμοαριστερά προτιμά να υποστηρίζει τα ενεργούμενα του Ερντογάν και να πολεμά το κράτος που, αν κάτι συμβεί, θα σταθεί στο πλευρό μας. Αλλά τι να πούμε για αυτούς που την άνοιξη του 2020 τάχθηκαν με τους παράνομους εισβολείς και όχι με τις ελληνικές δυνάμεις ασφαλείας και τους εθνοφύλακες;»

                                                (Αρθρο του Σ. Μουμτζή από το liberal.gr)

 

Ρήσεις...

 

                                                                                                              (ευρωπαϊστές f/B)

Σκάνδαλο ... ελληνικής προέλευσης

  

«Αντιμέτωπη με ένα μεγάλο βραχυκύκλωμα στις πληρωμές των αγροτικών κοινοτικών ενισχύσεων βρίσκεται η Ελλάδα, λόγω της έρευνας για διαφθορά που διενεργείται από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία στον Ελληνικό Οργανισμό Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγύησης (ΟΠΕΚΕΠΕ), αλλά και της άρνησής του να συνεργαστεί με τις ευρωπαϊκές αρχές, όπως καταγγέλλεται.

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία (EPPO) ερευνά δεκάδες υποθέσεις, στις οποίες πολίτες λάμβαναν ευρωπαϊκά κονδύλια για βοσκοτόπια που στην πραγματικότητα δεν κατείχαν ή δεν είχαν μισθώσει ή για γεωργικές εργασίες που δεν έκαναν ποτέ, στερώντας από πραγματικούς αγρότες χρήματα που δικαιούνταν. Ο όγκος των υποθέσεων είναι τεράστιος, καταδεικνύοντας ένα γενικευμένο σκάνδαλο διαφθοράς, ενώ βρίσκεται υπό διερεύνηση ο τρόπος με τον οποίο στήθηκε η απάτη.

Επειτα από αλλαγές που είχαν προηγηθεί στην ευρωπαϊκή νομοθεσία εντάσσονται περίπου 12.000.000 στρέμματα στην Ελλάδα στην κατηγορία βοσκότοποι -τα οποία τα προηγούμενα χρόνια είχαν χαρακτηριστεί δασικά- και άρα θεωρούνται επιλέξιμες προς επιδότηση εκτάσεις. Προκειμένου οι εκτάσεις να «εξαργυρωθούν» σε επιδοτήσεις, έπρεπε να συνδυαστούν με συγκεκριμένο αριθμό ζώων. Πολλοί παραγωγοί σπεύδουν να δηλώσουν βοσκοτόπους, που συχνά βρίσκονταν πολύ μακριά από εκεί όπου είχαν τα ζώα τους. Κρητικοί δηλώνουν ότι τα ζώα τους βόσκουν στην Ηπειρο, στη Νάξο και στη Φλώρινα.

Οι αιτήσεις δεν ελέγχονται από τον ΟΠΕΚΕΠΕ (Οργανισμός Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων), γεγονός που κινεί υποψίες. Οι ενδιαφερόμενοι φαίνεται να γνωρίζουν ποιοι ακριβώς «βοσκότοποι» είναι ελεύθεροι προς δήλωση, που δείχνει ότι έχουν εσωτερική πληροφόρηση. Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία τον Μάρτιο απήγγειλε κατηγορίες κατά ακόμη 100 ατόμων που θεωρούνται ύποπτα για συμμετοχή στο σκάνδαλο. Οι απώλειες που συνδέονται με αυτό ανήλθαν σε 2,9 εκατομμύρια ευρώ, αλλά αποτελούν ένα μικρό μέρος του εκτιμώμενου συνολικού ποσού που έχει κατασπαταληθεί. 

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι εισαγγελείς ήδη πριν από την έφοδό τους είχαν εντοπίσει πάνω από 100 ακόμη δικαιούχους που πιθανόν εμπλέκονται στο σκάνδαλο.Οι επιδοτήσεις για την Κρήτη ως διά μαγείας υπερτριπλασιάζονται μέσα σε δύο χρόνια. Πρόκειται για ποσά που προέρχονται από το «εθνικό απόθεμα»: Ενας κουμπαράς που δημιουργείται ετησίως από τη μείωση των επιδοτήσεων των παλαιών παραγωγών, ώστε να ενισχύονται οι νέοι. 

Το απόθεμα διογκώθηκε κυρίως εξαιτίας των βοσκοτόπων που εντάχθηκαν στο σύστημα επιδοτήσεων το 2017. Ταυτόχρονα εμφανίστηκαν πολλοί νέοι αγρότες, ειδικά στην Κρήτη, οι οποίοι διεκδίκησαν δικαιώματα επιδότησης, δηλώνοντας ότι κατείχαν ή νοίκιαζαν βοσκοτόπους, από την Τζια μέχρι τη Φλώρινα».

(Aπόσπασμα άρθρου του Ν. Σταμούλη από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Ρήσεις...

                                                                                                                           (ευρωπαϊστές f/B)

Ο Θουκυδίδης ... και εμείς

«Στον Α΄ Παγκόσμιο, στα λεωφορεία του Λονδίνου υπήρχαν φράσεις του Θουκυδίδη για να εμψυχώσουν τους στρατιώτες που θα έφευγαν για το μέτωπο. Σήμερα τις έχουν αντικαταστήσει διαφημίσεις για εσώρουχα, κινητά ή ηλιόλουστα τοπία για τις διακοπές. Αλήθεια, έχουμε αναρωτηθεί ποτέ πόσο ρόλο έπαιξε η κλασική παιδεία του Τσώρτσιλ για να σώσει την Ελλάδα από το ανατολικό μπλοκ που είχε καταλάβει τις βαλκανικές χώρες; Από πολιτική άποψη η χώρα μας ήταν η απόφυση της βαλκανικής χερσονήσου. Και μάλιστα, μια χώρα που ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της είχε προσχωρήσει στο κομμουνιστικό κίνημα και πίστευε ότι το μέλλον της ανήκε στη Σοβιετική Ενωση. 

Για φαντασθείτε πού θα ήμασταν σήμερα εάν πετύχαινε η απόπειρα δολοφονίας του Τσώρτσιλ στη «Μεγάλη Βρεταννία» όταν επισκέφθηκε την Αθήνα; Ευτυχώς οι «επαναστάτες» αποδείχθηκαν ερασιτέχνες. Σε αντίθεση με τον Τσώρτσιλ, ο οποίος ήταν αποφασισμένος να σώσει την Ελλάδα από την παράδοσή της στο Σιδηρούν Παραπέτασμα. Δεν ήταν μόνο γεωστρατηγικό το θέμα· ήταν και πολιτισμικό. Η Ελλάδα δεν μπορούσε παρά να ανήκει στη Δυτική Ευρώπη, διότι ήταν στον πυρήνα της παιδείας της. 

«Η ιδεολογία της πολυπολιτισμικής κοινωνίας δεν ανέχεται την κλασική παιδεία. Την έχει εξορίσει απ’ την εκπαίδευση, την έχει εξορίσει απ’ τη διαμόρφωση των ελίτ της.  Θουκυδίδης είπατε; Ελάτε τώρα. Η ευρωπαϊκή παιδεία έχει εξορίσει τις κλασικές καταβολές της. Της επιτρέπει να απαλλαγούν από τις ενοχές της υπεροχής της απέναντι στους άλλους πολιτισμούς με τους οποίους επιθυμεί να συνυπάρξει. Πώς να ανεχθεί τη θέση του Θουκυδίδη «έως αν η αυτή φύσις ανθρώπων ή» όταν η ευρωπαϊκή ιδεολογία έχει προτάξει τα δικαιώματα των LGBT+ τα οποία δεν αναγνωρίζουν τα όρια της ανθρώπινης φύσης;

Παραπονιόμαστε ότι οι σημερινές ευρωπαϊκές ελίτ δεν μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Ποιος έχει εμπιστοσύνη ότι η Κάγια Κάλας ή η Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τον αλλοπρόσαλλο Τραμπ ή τον αδηφάγο Πούτιν; Θα μου πείτε τι σχέση έχουν όλ’ αυτά με την έλλειψη της κλασικής παιδείας τους; Ισως αν είχαν διαβάσει Θουκυδίδη θα είχαν μάθει ότι οι σχέσεις δύναμης και αδυναμίας δεν είναι θέμα αρχών. Ούτε ευγενών προθέσεων. Το ίδιο ισχύει και για τους πραγματικούς ηγέτες της Ευρώπης, όπως είναι ο Μακρόν ή ο Μερτς.

Μάλλον δεν είναι τυχαίο ότι η Ευρώπη έχασε τη δυναμική της για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι ανέλαβαν την ηγεσία της άνθρωποι που δεν είχαν ζήσει τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ένα από τα υπαρξιακά της ερείσματα. Ο δεύτερος είναι ότι απεμπόλησε τον συνεκτικό δεσμό του πολιτισμού της, την κλασική παιδεία. Και διαμόρφωσε τις ελίτ της με οικονομικοπολιτικά εγχειρίδια τα οποία γερνούν πριν ωριμάσουν. Η Ευρώπη ξέχασε τον Θουκυδίδη».

            (Απόσπασμα άρθρου του Τ.Θεοδωρόπουλου από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Εδώ ...γελάμε

                                                                                                        Α.Πετρουλάκης -ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
 

Απόψεις...

 

«Το ψέμα το διαβάζουν χίλιοι. Τη διάψευσή του ούτε εκατό. Αυτό είναι ο κανόνας και για αυτό τα ψέματα έχουν ενταχθεί παλαιόθεν στον πόλεμο της προπαγάνδας. Προχθές, όλη η υφήλιος πληροφορήθηκε από τον επικεφαλής των ανθρωπιστικών υποθέσεων του ΟΗΕ, Τομ Φλέτσερ, πως στη Γάζα «υπάρχουν 14.000 μωρά που θα πεθάνουν τις επόμενες 48 ώρες, εκτός αν κατορθώσουμε να φτάσει η βοήθεια σε αυτά». Κάπως έτσι παίζεται το παιχνίδι της προπαγάνδας στη Γάζα από την πρώτη μέρα που ο ισραηλινός στρατός άρχισε τις επιχειρήσεις του. 

Να υπενθυμίσω το ψέμα για τους 500 νεκρούς ύστερα από ισραηλινό πλήγμα στο νοσοκομείο Ahli Arab στην κεντρική Γάζα. Τελικά αποδείχθηκε πως επλήγη ο χώρος πάρκινγκ του νοσοκομείου, οι νεκροί ήταν περίπου τριάντα και, το κυριότερο, η φονική ρουκέτα εκτοξεύθηκε από τη Χαμάς με προορισμό το Ισραήλ αλλά έπεσε σε λάθος σημείο. 

Να υπενθυμίσω επίσης τις δεκάδες φωτογραφίες πόνου και ανθρώπινης δυστυχίας οι οποίες αναφέρονταν δήθεν στη Γάζα και τελικά, ύστερα από έλεγχο, αποδείχθηκε πως αφορούσαν περιστατικά που συνέβησαν στη Συρία και στο Ιράκ. Επιπροσθέτως, μόλις πριν από λίγες ημέρες κυκλοφόρησε η είδηση για ένα νέο ισραηλινό βομβαρδισμό σε νοσοκομείο στη Γάζα. Αυτή είναι η μισή είδηση που έκανε τον γύρο του κόσμου. Η άλλη μισή η οποία «θάφτηκε» από όλα τα ΜΜΕ, ήταν πως στα υπόγειά του κρύβονταν δέκα ηγετικά στελέχη της Χαμάς, μεταξύ των οποίων και ο αδερφός του Γιαχία Σινουάρ, τα οποία και εξοντώθηκαν.

Από την ώρα που άρχισαν οι επιχειρήσεις του Ισραήλ στη Γάζα ήταν εμφανές πως θα διεξαγόταν ένας ασύμμετρος επικοινωνιακά πόλεμος. Διότι από τη μια πλευρά πολεμούσαν ένστολοι στρατιώτες και από την άλλη τρομοκράτες κρυμμένοι μέσα στους αμάχους. Δεν είναι τυχαίο πως οι τρομοκράτες της Χαμάς φόρεσαν τις φρεσκοσιδερωμένες στρατιωτικές στολές τους, κατά την εκεχειρία, όταν επρόκειτο, ύστερα από μια εξευτελιστική «τελετή», να παραδώσουν κάποιους ομήρους. Στη συνέχεια, στις μάχες, εξαφανίστηκαν μέσα σε σχολεία, κάτω από νοσοκομεία, δίπλα στους απλούς πολίτες».

                                                                            (Σ.Μουμτζής-liberal.gr) 

«Σε άλλες γενιές, παλαιότερες ημών, οι απαίδευτοι αντιμετώπιζαν με σεβασμό τους μορφωμένους. Κι έτσι προχώρησε η ελληνική κοινωνία. Σήμερα ζούμε την τυραννία των απαίδευτων». Αυτή ήταν η δική μου απαισιόδοξη διαπίστωση που, όπως εξακρίβωσα, μοιράζονται πολλοί αναγνώστες. Δυστυχώς, οι αναγνώστες δεν έδωσαν σημασία στη σύγκριση της Ελλάδας με το Ισραήλ, που επιχείρησα να εκθέσω στο άρθρο. Επειδή όμως το ζήτημα δεν εξαντλείται εδώ, θα επανέλθω σε πρώτη ευκαιρία».

                                                            (Τ.Θεοδωρόπουλος-KAΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Ρήσεις...

 

Απόψεις...

 

«Ο Ντόναλντ Τραμπ προσπαθεί με μανία να γκρεμίσει τους θεσμούς και τα σύμβολα που έκαναν την Αμερική… Αμερική. Το Χάρβαρντ, τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, τις μεγάλες δικηγορικές εταιρείες, τους μηχανισμούς εξωτερικής πολιτικής και πολλά ακόμη. Ποντάρει ασφαλώς στο γεγονός ότι ο μέσος Αμερικανός, και σίγουρα ο μέσος ψηφοφόρος του, μισεί το Χάρβαρντ και την «Ουάσιγκτον Ποστ». Η αμερικανική ελίτ είχε όντως αποξενωθεί εντελώς από ένα τεράστιο κομμάτι της αμερικανικής κοινής γνώμης που ένιωθε κοινωνικά καθηλωμένο και πολιτισμικά ορφανό.

Ο Τραμπ προσπαθεί ταυτόχρονα να αλλάξει τον αξιακό κώδικα μέσα στις ΗΠΑ αλλά και παγκοσμίως. Το τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται, είτε νομικά είτε ηθικά, αλλάζει ριζικά. Μία από τις πρώτες του αποφάσεις ήταν, για παράδειγμα, να καταργήσει τον νόμο που απαγόρευε σε αμερικανικές εταιρείες να δωροδοκούν για να εξασφαλίσουν κάποια προμήθεια σε άλλη χώρα. Αλλά και όλα τα υπόλοιπα που συμβαίνουν, από το «δώρο» ενός 747 από το Κατάρ έως τα επίσημα δείπνα στους αγοραστές δικών του κρυπτονομισμάτων, είναι πρωτάκουστα για τα αμερικανικά δεδομένα. 

Διαφθορά υπήρχε πάντοτε, ίσως ήταν πιο διαφανής και «θεσμική». Το αμερικανικό σύστημα φρόντιζε όμως να κρατάει κάποια προσχήματα και να βάζει κανόνες αλλά και ποινές σε όσους έκαναν υπερβολές. Η Αμερική είχε πάντοτε τη σοφία των δικλίδων ασφαλείας, τα περίφημα checks and balances που υποτίθεται διατηρούσαν υπό έλεγχο την ισχύ ενός παντοδύναμου προέδρου. Το αν θα δουλέψουν και πώς, θα φανεί στον επόμενο ενάμιση χρόνο».

                                                             (Αλ.Παπαχελάς-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Το τσούρμο που όρμησε φωνασκώντας στην αίθουσα όπου θα μιλούσε ο Οντέντ Βολκστάιν δεν κρίνεται μόνον από τις πολιτικές απόψεις του. Είναι ενεργούμενα που δεν έχουν καμία αντίληψη της πολιτισμικής αξίας της λογοτεχνίας. Κοινώς, το μόνο που τους χαρακτηρίζει είναι το έλλειμμα πολιτισμού. Ανερμάτιστοι, αμόρφωτοι και ανιστόρητοι. Κυρίως, όμως, πολίτες μιας πνευματικής επαρχίας όπου η αξία της δημιουργίας κρίνεται από την πολιτική ένταξη των δημιουργών της. Ο καφενόβιος πιστεύει ότι οι πολιτικές απόψεις του είναι ικανές για να κρίνουν το οποιοδήποτε έργο δημιουργίας. 

Υπάρχει παράδοση, βέβαια. Ας θυμίσω την ακύρωση της ομιλίας του Στεφάν Κουρτουά στη Θεσσαλονίκη, από την ΚΝΕ. Ο αμαρτωλός ήταν εκ των συγγραφέων ιστορικών της «Μαύρης Βίβλου του Κομμουνισμού». Ας θυμίσω και την επίθεση της παρ’ ημίν αλητείας στην ομιλία του καθηγητή Ουότσον στην Πάτρα. Ο αμαρτωλός είχε αποκρυπτογραφήσει το DNA και είχε το θράσος να υποστηρίξει ότι αυτό των Αφρικανών διαφέρει απ’ αυτό των Ευρωπαίων. Οι αχαρακτήριστοι δεν τον άφησαν να μιλήσει στους φοιτητές του Πανεπιστημίου Πατρών. Σε άλλες γενιές, παλαιότερες ημών, οι απαίδευτοι αντιμετώπιζαν με σεβασμό τους μορφωμένους. Κι έτσι προχώρησε η ελληνική κοινωνία. 

Σήμερα ζούμε την τυραννία των απαίδευτων. Αυτών που είναι υπερήφανοι για τα πέντε τσιτάτα που έχουν ακούσει απ’ τους καφενόβιους ινστρούχτορες. Και αυτό είναι το πρόβλημα της Ελλάδας μας, η κοινότητα του αισθήματος. Την αντιμετωπίζουμε ως τουρίστες που θέλουν να απολαύσουν το ανυπέρβλητο φυσικό της κάλλος. Και αντιμετωπίζουμε ως διακοσμητική λεπτομέρεια στο μπιτσόμπαρο τις λέξεις των ποιητών μας. Δεν έχουμε καν θεσμούς για να τις υπερασπίζονται. Η δειλία με την οποία αντιμετώπισαν οι υπεύθυνοι την τραμπούκικη επίθεση κατά της ομιλίας του Βολκστάιν είναι ντροπή για όλους μας. Και δείχνει, αν μη τι άλλο, το μέτρο του πολιτισμικού μας ελλείμματος».

                                                     (Τ.Θεοδωρόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Συνδέοντας εμμέσως πλην σαφώς την τουρκική παρουσία στην ευρωπαϊκή άμυνα με το casus belli, η Ελλάδα ενδέχεται να κάνει χρήση του βέτο έναντι μιας διμερούς ευρωτουρκικής συμφωνίας για την οποία απαιτείται ομοφωνία των «27». Πώς θα ακουγόταν, όμως, σε Γερμανία, Ιταλία και Ισπανία η απειλή ενός ελληνικού βέτο, την ώρα που η ΕΕ ήδη ασθμαίνει μήπως και προλάβει τις εξελίξεις;»

                                                              (Π.Ι. Τζανετάκος - Protagon.gr)

Ρήσεις...

                                                                                                                     (ευρωπαϊστές f/B)

Απόψεις...

 

«Τα σκάνδαλα του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι τόσο μεγάλα και με τόσο μεγάλες συνέπειες που κανονικά θα έπρεπε να είναι καθημερινά το πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων. Ένας οργανισμός ο οποίος διαχειρίζεται δισεκατομμύρια ευρωπαϊκών κονδυλίων για τη Γεωργία, ένας οργανισμός που εξαιτίας κακοδιαχείρισης (είναι η λαμογιά στα κυριλέ) έχει γίνει αιτία να τιμωρηθεί η Ελλάδα (οι φορολογούμενοι δηλαδή) με 200 εκατομμύρια πρόστιμο από την ΕΕ, ελέγχεται και πάλι από την ευρωπαϊκή εισαγγελία επειδή μοίραζε χρήματα σε όποιον αυτοπροσδιοριζόταν ιδιοκτήτης βοσκοτόπων. 

Η νέα έρευνα συνοδεύεται από καταγγελίες για απροθυμία συνεργασίας με τις εισαγγελικές αρχές (δεν είναι πάντα εύκολο να θυμάσαι τους κωδικούς των υπολογιστών που ζητάει ένας εισαγγελέας) και αιτήματα για παραιτήσεις στελεχών που έχουν αντικαταστήσει άλλους παραιτηθέντες που με τη σειρά τους αντικατέστησαν άλλους κοκ. Ταυτοχρόνως βάζει σε κίνδυνο τις αγροτικές επιχορηγήσεις, μάλλον θα στοιχίσει ένα σκασμό λεφτά σε νέα πρόστιμα (λες και τα 200 εκ δεν είναι αρκετά) και ενισχύει την ευρέως διαδεδομένη στην υπόλοιπη Ευρώπη άποψη για τους Έλληνες και τη διαχείριση χρημάτων».

                                                               (Μ.Βουλαρινος – ATHensvoice)

 «Σήμερα, η λεγόμενη ριζοσπαστική Αριστερά -που ουδεμία σχέση έχει με την ανανεωτική Αριστερά- βρίσκεται πολυδιασπασμένη σε: ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά, Κίνημα Δημοκρατίας, Πλεύση Ελευθερίας και σε βουλευτές που έχουν προσχωρήσει στο ΠΑΣΟΚ, ενώ υπάρχουν και σχηματισμοί που βρίσκονται εκτός κοινοβουλίου.Αυτοί οι σύντροφοι, μέσα στον ολοκληρωτισμό τους, δεν ανέχονται τη διαφορετική άποψη μέσα στο κόμμα τους, δεν ανέχονται ο ένας τον άλλον, δεν μπορούν να συνυπάρξουν. 

Πάντα αυτή ήταν η ιστορία της Αριστεράς στην Ελλάδα. Γεμάτη ίντριγκες, διασπάσεις και προσωπικά μίση. Σήμερα η ριζοσπαστική Αριστερά αποτελεί ένα αμελητέο πολιτικό μέγεθος. Δεν παράγει πολιτική, δεν έχει οργανώσεις, δεν έχει παρουσία στους μαζικούς χώρους, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Επί πλέον πολύ δύσκολα θα συμπεριλάβουμε στους κόλπους της τα κόμματα του Στέφανου Κασσελάκη και της Ζωής Κωνσταντοπούλου».

                                                                       (Σ. Μουμτζής-liberal.gr)

 «Ο Δημήτρης Ραυτόπουλος, ανταποκρινόμενος στα ερωτήματα του Πέτρου Παπασαραντόπουλου, που είναι άλλωστε και ερωτήματα διαδοχικών γενεών, απαντά μεταξύ άλλων: «Η μαρξιστική Αριστερά», με την εντομολογική αντίληψη της ανθρωπότητας, ήταν και είναι καταστροφική, αντιδραστική, εμπόδιο στην καλυτέρευση της ζωής και στην ελευθερία. Και δεν μπορεί να αλλάξει». 

Για να τη χαρακτηρίσει κίνημα «βίας, μίσους και φθόνου» και να ειρωνευτεί τελικά την έννοια του «προοδευτικού ολοκληρωτισμού». Όμως για μία κοινωνία που ήδη γνωρίζει βιωματικά τι σημαίνει ελευθερία, η απόπειρα βίαιης επιβολής του τερατώδους, ως ανοίκεια πράξη, αποτελεί τουλάχιστον «ύβρη». Η Ύβρις όμως έχει τη δική της «μοίρα»: ωθώντας στην υπέρβαση του μέτρου, προκαλεί την αντίστοιχη αντίδραση, η οποία καταστρέφει και τον υβριστή».

                                                                   (Κ.Κούρκουλος-emvolos.gr)

Ρήσεις...

                                                                                               (Α.Πετρουλάκης- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
 

Απόψεις...

«Έκαναν «παρέμβαση» σε μπαράκι στα Εξάρχεια, επειδή δέχεται για πελάτες του Εβραίους και Ισραηλινούς. Φανταζόμαστε ότι ο υπουργός μας της δημοσίας τάξεως της φιλελεύθερης κυβέρνησής μας Μιχάλης Χρυσοχοϊδης θα αποκαταστήσει την τιμή του ελληνικού κράτους και θα δώσει εντολή στις υπηρεσίες να πιάσουν αυτά τα θρασίμια που αυτοπροσδιορίζονται ως «αναρχικοί». Φανταζόμαστε ακόμη ότι η αριστερά, η προστάτιδα των κατατρεγμένων, θα καταδικάσει την άθλια αυτή ενέργεια που παραπέμπει ευθέως σε ναζιστικές ομάδες κρούσης. Τα φανταζόμαστε. Αλλά δεν είναι αυτός ο κόσμος στον οποίο ζούμε…

Οι «παρεμβάσεις» της ακροαριστεράς είναι παραβατικές πράξεις που πλήττουν ευθέως τη Δημοκρατία. Αλίμονο αν κάποιος δεν μπορεί να κυκλοφορεί ελεύθερα σε αυτήν τη χώρα, εφόσον δεν το εγκρίνουν οι κύριοι της νεοσταλινικής αριστεράς. Αλίμονο αν η ελληνική αστυνομία παραδώσει τα κλειδιά της χώρας στα τάγματα εφόδου κάθε φαντασμένου επαναστάτη. Προπηλακίστηκαν Ισραηλινοί πολίτες, διέλυσαν εκδήλωση ισραηλινών συγγραφέων και προχτές έστειλαν ένα «ηχηρό μήνυμα» σε όσους επαγγελματίες πουλάνε προϊόντα ή υπηρεσίες σε Ισραηλινούς τουρίστες. 

Να μας συγχωρείτε, αλλά κάποιος πρέπει να βάλει ένα τέλος σε αυτήν την αθλιότητα. Κι αυτός ο κάποιος δεν είναι κάποιος αόρατος φίλος, είναι το ελληνικό κράτος που υπόσχεται σε όλους ασφάλεια. Η Ελλάδα δε θα γίνει πεδίο εκδήλωσης των αραβικών διεκδικήσεων, όπως συνέβη στα χρόνια που η «φιλία» μας με τους Παλαιστίνιους μας κόστισε μερικές βομβιστικές ενέργειες με αρκετά θύματα.

Ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης είναι ο αρμόδιος υπουργός κι αυτός έχει τη φυσική και την πολιτική ευθύνη για το σκηνικό που διαμορφώνεται. Όταν το κράτος θέλει κινητοποιείται. Εδώ, όμως, για κάποιον λόγο όλοι κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους. Ή καλύτερα κάτω από τα γραφεία τους. Τους πληροφορούμε ότι δε θα περάσει με αυτόν τον τρόπο η θύελλα. Και να θυμούνται ότι με τη στάση τους έβαλαν κι αυτοί το δικό τους λιθαράκι σε μια Ελλάδα που δε θυμίζει σε κάτι τις προεκλογικές υποσχέσεις αυτής της κυβέρνησης περί ασφάλειας».

                                                                           (Θ. Μαυρίδης-liberal.gr)

«Να μη βαυκαλιζόμαστε, η άρση της μονιμότητας στο δημόσιο δεν πρόκειται να γίνει πράξη. Ο Μητσοτάκης καλά κάνει και το προτείνει, αλλά το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να το ψηφίσει. Θα βρει χίλιες δικαιολογίες, τερτίπια και υπεκφυγές για να πει τελικά «όχι». Το περίφημο άρθρο 103 του Συντάγματος, στην επικείμενη αναθεώρηση δεν πρόκειται ν’ αλλάξει. Μην ελπίζετε τσάμπα. Στο δίλημμα «να βουτήξουμε στα άγνωστα νερά του μέλλοντος ή να ρίξουμε άγκυρα σε όσα ξέραμε το ένδοξο παρελθόν μας;», θα νικήσει τελικά το δεύτερο. Όσο κι αν υπάρχουν εκεί μέσα κάποιοι με μεταρρυθμιστική διάθεση, κυριαρχούν οι οπαδοί της πεπατημένης. Και στο ερώτημα «να κοιτάξουμε προς τις προκλήσεις της Τεχνητής Νοημοσύνης ή προς τους φόβους της εποχής Δηλιγιάννη-Κωλέτη;» θα προτιμήσουν τελικά την επίκληση των φόβων του παρελθόντος».

                                                                     (Δ. Καμπουράκης-liberal.gr)

Ρήσεις...

 

Απόψεις...

«Όσοι βλέπουν για πρώτη φορά καμήλα, είτε στην έρημο είτε στις καμηλοδρομίες που στο Άμπου Ντάμπι αποτελούν εθνικό σπορ, σκέφτονται πάντοτε το ίδιο πράγμα. Η καμήλα είναι το πιο άσχημο ζωντανό στον πλανήτη, επειδή μοιάζει σαν να είναι συναρμολογημένο από αχρησιμοποίητα κομμάτια άλλων ζώων. Είναι σαν άλογο που σχεδιάστηκε από επιτροπή εμπειρογνωμόνων. 

Ε, κάπως έτσι εμφανίστηκαν απόψε οι δύο ομαδάρες που φτιάχτηκαν με πακτωλό χρημάτων για να κατακτήσουν το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ξεχαρβαλωμένες και ατσούμπαλες, σαν να τις αποτελούσαν παίκτες που δεν είχαν ξαναπαίξει ποτέ μαζί και δεν γνώριζαν ο ένας το όνομα του άλλου.Απέναντί τους παρατάχθηκαν δύο κανονικές ομαδάρες, με ανάγλυφη στο κορμί τους τη σφραγίδα του προπονητή, με βλέμματα που γυάλιζαν, με άρτια αγωνιστική και πνευματική προετοιμασία και με την αύρα δύο ανθρώπων που τις καμηλοδρομίες τις έχουν φάει με το κουτάλι.

Μετρήστε πόσες ήττες έχουν γνωρίσει σε φάιναλ-φορ ο Σπανούλης και ο Σάρας τον καιρό που έπαιζαν μπάσκετ (μαζί ή χώρια), προσθέστε τα εύσημα που κόλλησαν τις νύχτες που όλα τους πήγαιναν στραβά και ελάτε να ζυγίσουμε ξανά τα δεδομένα. Τα 3+1 κύπελλα του Αταμάν και του Μπαρτζώκα έμοιαζαν απόψε με νεκρό γράμμα, οι δε ομάδες τους μία διπλή πετρελαιοκηλίδα στον Περσικό».

                                                                (Ν.Παπαδογιάννης- gazetta.gr)

«Ως το υπ' αριθμόν ένα πρόβλημα, που θα πρέπει να απασχολήσει το ταχύτερο δυνατόν κυβέρνηση και οικονομικούς φορείς, χαρακτηρίζει το δημογραφικό ο καθηγητής Δημογραφίας και ερευνητής στο Ινστιτούτο Δημογραφικών Ερευνών και Μελετών (ΙΔΕΜ) Βύρων Κοτζαμάνης, σε συνέντευξή του στο Liberal. 

Ο κ. Κοτζαμάνης επισημαίνει τρεις βασικές πολιτικές για την ανάσχεση της πληθυσμιακής συρρίκνωσης στη χώρα μας: Την καταπολέμηση της αστυφιλίας, τη δημιουργία συνθηκών πραγματικής εργασιακής αποκέντρωσης, μέσω της περιφερειακής ανάπτυξης και την καταπολέμηση του φαινομένου του brain drain.Ο ίδιος αναλύει διεξοδικά τα μείζονα προβλήματα της μείωσης του αριθμού των νέων αλλά και της γήρανσης του πληθυσμού, ενώ δίνει ξεκάθαρη απάντηση ερώτημα αν υπάρχει χρόνος να αντιστραφεί το κλίμα για την Ελλάδα».

                                                                                               (liberal.gr)

«Συνεχίζεται η άνοδος των τιμών των ξενοδοχείων της Αθήνας και της Αττικής εν γένει, όπως και οι αφίξεις στην πρωτεύουσα, παρά τη σημαντική αύξηση του αριθμού των ξενοδοχείων και ακόμη περισσότερο των διαθέσιμων δωματίων. Η ζήτηση για ταξίδια στην Αθήνα και στην Περιφέρεια Αττικής είναι τόσο ισχυρή που εκτός από τα 715 ξενοδοχεία με 35.000 δωμάτια συνολικά που διαθέτει, σύμφωνα με στοιχεία του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΞΕΕ), τουλάχιστον άλλα τόσα δωμάτια είναι διαθέσιμα σε βραχυχρόνιες μισθώσεις, σύμφωνα με το Ινστιτούτο του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΙΝΣΕΤΕ). Και η πληρότητα είναι ικανοποιητική και στους δύο κλάδους φιλοξενίας. Και όχι μόνο για λίγους μήνες το καλοκαίρι ή τα Χριστούγεννα αλλά για ολόκληρο τον χρόνο, όπως δείχνουν τα τελευταία στοιχεία της Ενωσης Ξενοδόχων Αθηνών Αττικής και Αργοσαρωνικού (ΕΞΑ)».

                                                                    (Ηλ.Μπέλλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)