Δυσ-τοπικά... φαινόμενα

 

@ Το λιμανάκι στη Σκάλα τίγκα στο σκουπιδαριό. Kαι γιατi να μας κάνει εντύπωση, θα πείτε; Το πολύ πολύ να ταραχθεί κάποιος ομογενής στην Αυστραλία, ας πούμε. Εμείς εδώ τα ’χουμε συνηθίσει αυτά. Ε, και οι επισκέπτες -που γίνονται όλο και περισσότεροι- θα τα συνηθίσουν κι αυτοί, πού θα πάει...

@ Κάπως έτσι καθαρίζεται το πιο τουριστικό μας πάρκο. Ό,τι δεν φαίνεται ή δεν είναι πάνω σε κεντρικό δρομάκι, αφήνεται. Αμ τα σκουπίδια, πώς μαζεύονται; Όπως στους Αμπελόκηπους για παράδειγμα…   

@ Αντί να βελτιώσουν το οδόστρωμα εκεί που χρειάζεται, ξηλώνουν τα φτιαγμένα για να τα ξαναφτιάξουν. Χιλιάδες κόσμος σκοντάφτει στις πέτρες και τα βότσαλα που κλωτσάει, αφού όλα έχουν φύγει από τη θέση τους. Τελικά σ’ αυτή την πόλη όλο και κάτι θα κλωτσάμε. Στην πλατεία πλακάκια, στον παραλίμνιο βότσαλα. Προσοχή χρειάζεται και στις βίδες που υπάρχουν στο ξύλινο δάπεδο έξω από την παιδική χαρά στο πάρκο Κατσάρη, γιατί πολλές έχουν ξεβιδωθεί με τον καιρό και προεξέχουν αρκετά, όντας πολύ επικίνδυνες ειδικά για τα μικρά παιδιά. Ποιος θα ασχοληθεί; Οι καθ’ ύλην αρμόδιοι; Μην τους ενοχλείτε…   

@ Αυτά τα φύλλα είναι εκεί μήνες τώρα. Στο κεντρικό δρομάκι του πάρκου. Έτσι, για να δείχνουν την ανικανότητα και την αδιαφορία μαζί…

@ Αυτό που μένει αφού μπήκαν τα τραπεζοκαθίσματα δεξιά και αριστερά του στενού -ούτως ή άλλως- πεζοδρομίου, είναι ο χώρος για να κινηθούν οι πεζοί. Θα πείτε, στη στροφή της κυρα-Φροσύνης περνάνε χιλιάδες από μισό μέτρο πλάτος. Σωστό κι αυτό… Άλλωστε γι’ αυτό δεν εκλέγουμε Δημοτικές αρχές; Για να βελτιώνουν την καθημερινότητά μας;

@ Μιας και λέγαμε για ΑμΕΑ, ας προσπαθήσει κάποιος από τον Δήμο να περάσει από στις συμπληγάδες κοτρόνες με τον τρόπο που τοποθετήθηκαν στο στενό πεζοδρόμιο. Τι πρέπει να κάνει ο έχων το πρόβλημα; Να κατέβει στον δρόμο; Αλλά θα πείτε, ο Δήμος έχει πιο σοβαρά πράγματα ν’ ασχοληθεί…