Ουκρανικά... διδάγματα

 

« Αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία δεν έχει καμιά λογική εξήγηση. Ο συσχετισμός δυνάμεων είναι τόσο συντριπτικός εις βάρος του ουκρανικού στρατού, ώστε να θεωρείται νίκη το γεγονός πως πολεμούν τους Ρώσους σχεδόν επί επτά μήνες. Ολα τα επιχειρησιακά δεδομένα ήταν εξαρχής εις βάρος της Ουκρανίας και γι’ αυτό πολλοί στρατιωτικοί αναλυτές προέβλεπαν, από τις αρχές της εισβολής, ταχεία προέλαση του εισβολέα. 

Πιστεύω πως οι περισσότεροι εξ αυτών δεν ήταν φιλορώσοι, απλώς ανέλυαν ψυχρά τις δυνάμεις των δύο αντιπάλων και κατέληγαν στο προαναφερθέν συμπέρασμα. Ουδείς από την άλλη πλευρά προέβλεπε πως θα βρισκόμασταν στα μέσα Σεπτεμβρίου και ο ουκρανικός στρατός όχι μόνο θα άντεχε, αλλά θα περνούσε στην αντεπίθεση κιόλας, με επιτυχία. Ουδείς βοηθά μια χώρα εάν ο στρατός και οι πολίτες της δεν είναι διατεθειμένοι να πολεμήσουν.

Η μόνη εξήγηση που μπορεί να δοθεί γι’ αυτήν την τροπή του πολέμου είναι το φρόνημα του αμυνόμενου, που αγωνίζεται για την πατρίδα του. Αυτό το απροσδιόριστο συναίσθημα που κινητοποιεί ένα έθνος για να πολεμήσει, καθώς αισθάνεται πως έχει το δίκιο με το μέρος του. Αν η ρωσική ηγεσία διέθετε ιστορική μνήμη θα αντιλαμβανόταν πως οι άνδρες και οι γυναίκες του Κόκκινου Στρατού πολέμησαν για την πατρίδα τους, την Ιστορία τους, τα σύμβολά τους. 

Αυτά τα φαντασιακά στοιχεία συνέχουν τους λαούς με συνείδηση της διαδρομής τους μέσα στον χρόνο. Φυσικά, ουδείς γνωρίζει πότε και κυρίως πώς θα τελειώσει αυτός ο πόλεμος. Η Ρωσία είναι μια τεράστια χώρα που μπορεί, αν χρειαστεί, να κινητοποιήσει δύο εκατομμύρια στρατιώτες. Αυτό που σχολιάζουμε σήμερα είναι το γεγονός πως οι Ουκρανοί, με το φρόνημά τους, αποδεικνύουν πως τελικά οι συσχετισμοί δυνάμεων επί χάρτου μερικές φορές ανατρέπονται στα πεδία των μαχών. 

Βέβαια, η βοήθεια που λαμβάνει ο ουκρανικός στρατός από τις δυτικές χώρες και κυρίως από ΗΠΑ και Βρετανία είναι σημαντική, όμως εάν δεν αντιστεκόταν με επιτυχία τις πρώτες κρίσιμες ημέρες, τότε καμιά βοήθεια δεν θα έσωζε την Ουκρανία. Ουδείς βοηθά μια χώρα εάν ο στρατός και οι πολίτες της δεν είναι διατεθειμένοι να πολεμήσουν. Εάν δεν είναι διατεθειμένοι να υπερασπιστούν τις πόλεις τους και τα χωριά τους. Διδάγματα προς πάσα κατεύθυνση».

                                             (Αρθρο του Σ.Μουμτζή από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)