Απόψεις...

«Ο Κυριάκος λοιπόν αποφάσισε να μην αλλάξει τον εκλογικό νόμο. Κι αφού αυτός αποφάσισε, ό,τι κι αν πούμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι είναι άνευ ουσίας. Η ιστορία θα αποδείξει αν έκανε καλά ή άσχημα. Έτσι και του βγει να ξαναγίνει πρωθυπουργός, θα λέμε «κοίτα ρε τι πέτυχε ο μεγάλος και μάλιστα με το σπαθί του χωρίς να καταφύγει σε κόλπα». Έτσι και βρεθεί η χώρα σε καμιά δίνη ακυβερνησίας και απανωτών εκλογών για δυο-τρεις βουλευτές, θα τραβάμε όλοι (κι ο Κυριάκος μαζί) τα μαλλιά μας και θα λέμε «ρε πως την πάτησε».

Θα μου πείτε, έτσι είναι η πολιτική. Άγνωστο μέσα στο άγνωστο, ρίσκο πάνω στο ρίσκο. Πάντως, άπαντες οφείλουν να του αναγνωρίσουν ότι είναι εμμονικός με τα θεσμικά. Προτιμά να ρισκάρει μια ολόκληρη πρωθυπουργία, παρά να τον πουν κωλοτούμπα. Εντάξει, στα θετικά του πιστώνεται αυτό, αλλά πάλι απ’ αυτούς που έτσι κι αλλιώς θα τον ψήφιζαν και θα τον υποστήριζαν. Οι εχθροί και πολέμιοι του, έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να του αναγνωρίσουν τίποτα».         

                                                                    (Δ. Καμπουράκης- liberal.gr)

«Οι Ευρωπαίοι ηγέτες ιεράρχησαν τον σεβασμό των αξιών πάνω στις οποίες οικοδομήθηκε η Ε.Ε. ως ανώτερο από τις όποιες στερήσεις θα υποστούν οι πολίτες λόγω των κυρώσεων. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες σαφώς γνώριζαν τι έπρατταν και σαφώς γνώριζαν τις συνέπειες των πράξεών τους. Γνώριζαν το ποιόν του Ρώσου ηγέτη, το πώς κυβερνά και το ότι αγνοεί τους φραγμούς που θέτει το διεθνές δίκαιο στους επεκτατικούς σχεδιασμούς του. Συνεπώς, όταν αποφάσιζαν τις κυρώσεις εις βάρος της Ρωσίας είχαν συνυπολογίσει και τα αντίμετρα του Πούτιν. 

Ο Σολτς, ο Μακρόν, ο Ντράγκι, ο Σάντσεθ ιεράρχησαν τον σεβασμό των αξιών πάνω στις οποίες οικοδομήθηκε η Ευρωπαϊκή Ενωση ως ανώτερο από τις όποιες στερήσεις θα υποστούν οι Ευρωπαίοι πολίτες λόγω των κυρώσεων. Αυτές οι αρχές και οι αξίες αναδείχθηκαν στη δεκαετία του 1950 από φωτισμένους, πρωτοπόρους ηγέτες και ξεπήδησαν μέσα από τη φρίκη και τις καταστροφές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και το σύνθημα «ποτέ πια πόλεμος στην ήπειρό μας».

                                                                  (Σ. Μουμτζής-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Ενα εξοργιστικό φαινόμενο των ημερών είναι ότι οι οπαδοί μιας αυταρχικής ιδεολογίας συνυπογράφουν δηλώσεις και συνομιλούν σε εκδηλώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα μαζί με πολίτες που πιστεύουν ειλικρινά στη δημοκρατία. Εδώ ισχύει όμως το «πες μου με ποιους κάθεσαι, να σου πω ποιος είσαι». Οπως δεν θα συνυπέγραφαν κείμενο για τα δικαιώματα των γυναικών με ένα βιαστή, όσο σωστά και αν ήταν διατυπωμένο, έτσι και οι γνήσιοι δημοκράτες, που δηλώνουν ανήσυχοι για τους θεσμούς, ας μη μοιράζονται το βήμα με δηλωμένους εχθρούς της φιλελεύθερης δημοκρατίας».

                                                                      (Αρ.Δοξιάδης-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)