Αλλεργία... στο 1821;

Από τις λίγες πόλεις που άφησε τα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση να την προσπεράσουν «αβρόχοις ποσίν», είναι η δική μας. Κι ας έδωσε αυτή η πόλη και η ευρύτερη περιοχή δεκάδες πρωταγωνιστές, από κάθε πόστο, υπέρ του αγώνα της Ανεξαρτησίας. Ένα συνέδριο για τον Αλή πασά ήταν το σπουδαιότερο που είχε να επιδείξει. Κι αυτό, φυσικά, δεν αφορούσε τον πολύ κόσμο. 

Περνάει κανείς από πόλεις όπως το Αγρίνιο, το Μεσολόγγι, την Τρίπολη, την Καλαμάτα κτλ. και βλέπει όμορφα γκράφιτι, γιγαντοπανό, γλυπτά και έργα τέχνης να μένουν εκεί, να γεφυρώνουν το χθες με το σήμερα και να τονίζουν τη σπουδαιότητα αυτού του ένδοξου αγώνα. 

Εδώ μόνο η μικρασιατική καταστροφή και το Ολοκαύτωμα φαίνεται να μας συγκινούν, αν κρίνουμε από το πλήθος των εκδηλώσεων που συνεχίζουν αφιερωμένες στα δύο αυτά ιστορικά γεγονότα. Δε λέμε, καλώς γίνεται αυτό (αν και η υπερβολή δεν ωφέλησε ποτέ κανέναν) αλλά δεν είναι τα μόνα. Γιατί λοιπόν εδώ έχουμε μια αλλεργία στην ελληνική επανάσταση; Τι ακριβώς δεν μας αρέσει; Τι μας ενοχλεί και την προσπερνάμε;

Αν δει κανείς τον κήπο των ηρώων στο Μεσολόγγι ή την πλατεία Ελευθερίας στη Χίο θα καταλάβει πώς μπορεί να τιμάει κανείς τους ήρωες, τιμώντας ταυτόχρονα και τον καθημερινό του πολιτισμό. Ο αντίστοιχος «κήπος» στην πόλη μας είναι ακόμη με χώμα, λάσπη και χαλίκι, σπασμένα παγκάκια, σκουπιδαριό και κάδους από το... 1821, παρότι βρίσκεται στο κέντρο-κέντρο της πόλης. Την Ανεξαρτησίας ξέραμε να τη χαλάσουμε για να την ξαναφτιάξουμε, να τοποθετήσουμε εδώ μια όμορφη πλακόστρωση μας πέφτει κομμάτι δύσκολο. Καιρός να ξυπνάμε και οι από κάτω ραγιάδες...

                                                                 ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ

ΧΙΟΣ

                                                                                 

                                                   ΤΡΙΠΟΛΗ 

                                                                               ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ

                                                                                ΑΓΡΙΝΙΟ

                                                                        ΚΑΛΑΜΑΤΑ

Kαι ο δικός μας «κήπος των ηρώων»... στην πόλη των «γραμμάτων και των τεχνών»