Απόψεις...

 

«Αντιμετωπίσαμε και εξακολουθούμε να αντιμετωπίζουμε μια κατάσταση που δεν έχει προηγούμενο. Μια πανδημία που συνεχώς εξελίσσεται και μεταβάλλεται για την οποία «δεν υπάρχουν οδηγίες αντιμετώπισης».Υπάρχουν κρούσματα σε 217 χώρες σε όλο τον κόσμο και μπορεί κάποιος να ισχυριστεί με βεβαιότητα ότι η κάθε μία χώρα αντιμετώπισε την κατάσταση με διαφορετικό τρόπο. Πάμε πρώτα στις ακραίες περιπτώσεις. Η Κίνα από όπου ξεκίνησε η διασπορά, αντιμετώπισε την κατάσταση με ιδιαίτερη αυστηρότητα και πέτυχε να απαλλαγεί από τον ιό με ελάχιστες απώλειες: Τρεις νεκροί ανά εκατομμύριο κατοίκους. 

Η Μεγάλη Βρετανία αρχικά προτίμησε την ανο(η)σία της αγέλης, μέχρι που αρρώστησε ο ίδιος ο πρωθυπουργός και ανέκρουσε πρύμνη, με 1.040 νεκρούς ανά εκατομμύριο κατοίκους. Στη Σουηδία, επέμεναν στην ανο(η)σία της αγέλης μέχρι που έφτασαν τους 817 θανάτους ανά εκατομμύριο και ο Βασιλιάς της Σουηδίας Κάρολος XVI Γουσταύος ομολόγησε ότι «νομίζω πως αποτύχαμε. Εχουμε μεγάλο αριθμό θανάτων και αυτό είναι τραγικό». 

Στις ΗΠΑ ο Trump αντιμετώπισε την πανδημία με μοναδική ελαφρότητα (1.028 νεκροί / 1 εκατ.) και υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι αυτό του στοίχισε την επανεκλογή. Στη Βραζιλία ο άλλος τρελός πρόεδρος, παρόλο που αρρώστησε ο ίδιος εξακολουθεί να αφήνει τη χώρα του να πεθαίνει χωρίς ουσιαστικά μέτρα: 896 νεκροί / εκατομμύριο.

                    (Απόσπασμα άρθρου του Α. Δρυμιώτη από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Κάτι που πολύ συχνά ξεχνάμε (εσκεμμένος ο πρώτος πληθυντικός - βάζω ξεκάθαρα και τον εαυτό μου μέσα), είναι ότι η συνολική διαχείριση της υπάρχουσας οικονομικής και υγειονομικής κρίσης θα αξιολογηθεί μετά το τέλος της. Την περίοδο που η Ελλάδα και ο υπόλοιπος πλανήτης επιστρέψουν σε μία οικονομική και κοινωνική κανονικότητα, θα έρθει ο «λογαριασμός» στον οποίο θα δούμε πόσους νεκρούς ανά μονάδα πληθυσμού είχαμε, τί ποσοστό έμεινε με μόνιμες βλάβες, πόσες απώλειες είχαμε λόγω αδυναμίας του ΕΣΥ να αντεπεξέλθει στις εισαγωγές, με τι ρυθμό αναπληρώνουμε τις επιπτώσεις της οικονομικής ύφεσης κ.ο.κ. 

Σε δεύτερο επίπεδο, πολύ πιθανό να δούμε και μελέτες για τις ψυχολογικές και κοινωνικές επιπτώσεις για διάφορους πληθυσμούς.Ο βαθμός που δυσανασχετούμε, οργιζόμαστε και βρίζουμε την κυβέρνηση, την αρμόδια επιστημονική επιτροπή, τους ψεκασμένους, τους αντιεμβολιαστές, τους υποστηρικτές αλλά και πολέμιους της επιστήμης και γενικά όλα αυτά που μας κρατάνε εν μέσω μίας «κακής» ψυχικής εγρήγορσης εν μέσω πανδημίας, δεν έχουν καμία απολύτως σημασία στην τελική αξιολόγηση της διαχείρισης της κρίσης».

                                                                        ("Το ελληνάκι"- Αthensvoice)

«Χθες, με εντολή πρωθυπουργού, τερματίστηκε αυτή η ανεκδιήγητη πασαρέλα, στο Διαδίκτυο, κυβερνητικών παραγόντων που, όλο χάρη και καμάρι, επεδείκνυαν τον εμβολιασμό τους, προκαλώντας. Το Μαξίμου αντιλήφθηκε την πολιτική ζημιά που επέφερε αυτή η προβολή και τη σταμάτησε, «με εντολή πρωθυπουργού».Η συγκεκριμένη φράση κουβαλάει ένα πολύχρονο αρνητικό φορτίο που ακυρώνει, αδίκως, και τις λίγες φορές που πράγματι επιβάλλεται η πρωθυπουργική παρέμβαση. Έχουμε ταυτίσει την έκφραση «με εντολή πρωθυπουργού» με την κολακεία ή την ανικανότητα».

                                                                         (Σ. Μουμτζής - liberal.gr)

«Το άνοιγμα των σχολείων, αρχικά της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, πρέπει να είναι προτεραιότητα. Σχεδιασμός ανά περιοχή, ανάλογα με το επιδημιολογικό φορτίο, εφαρμογή τεστ, συγκεκριμένη χρονική προσέλευση μαθητών και συνοδών, και προτεραιότητα στον εμβολιασμό των εκπαιδευτικών, όπως κάνουν στο Ισραήλ, όπου τα σχολεία έχουν κλείσει ελάχιστες μόνον ημέρες».

                                                                   (Έφη Μπάσδρα – protagon.gr)