Ως πότε θα πληρώνουμε τεμπέληδες…

«Χθες η Αθήνα γι’ άλλη μια φορά "βραχυκύκλωσε" και εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, πολλοί από τους οποίους εργάζονται πλέον για 500 και 600 ευρώ, ταλαιπωρήθηκαν για χάρη κάποιων αργόμισθων που είχαν "δόντι" σε κάποιο  Κόμμα που αμείβονται με τα διπλάσια και τριπλάσια...Αν κοιτούσε κάποιος τους χάρτες των ψηφιακών πλοηγών οι περισσότερες μικρές και μεγάλες αρτηρίες της πρωτεύουσας ήταν "κόκκινες" που σημαίνει πως τα τροχοφόρα κινούνταν πολύ αργά και για μεγάλα χρονικά διαστήματα παρέμεναν στάσιμα...

Αιτία όλων αυτών η ξαφνική απεργία των εργαζομένων στο Μετρό...Το βράδυ της Δευτέρας το σωματείο εργαζομένων στο μετρό (γραμμές 2, 3) αποφάσισε αιφνιδιαστικά να κηρύξει στάση εργασίας από τις 6 έως τις 10 το πρωί, απαιτώντας προσλήψεις τακτικού προσωπικού  και την ανάκληση των μονομερών... βίαιων μετακινήσεων.  "Κανένας υπάλληλος δεν θα κινηθεί μέχρι να ενημερωθεί το σωματείο" ανέφεραν στην ανακοίνωση που εξέδωσαν σε ρόλο συνδιοικητών της εταιρείας και αυτοχρισθέντων συνδιαχειριστών της δημόσιας περιουσίας. 

Ιδού κατά το ρεπορτάζ, τι αφορούσαν  οι "μονομερείς βίαιες μετακινήσεις". Αφορούσαν  τη μετακίνηση 20 υπαλλήλων από θέσεις διοικητικές "αδρανείς" στον έλεγχο στους σταθμούς. Είναι προφανές πως οι κατέχοντες διοικητικές "αδρανείς" θέσεις έχουν πολύ μεγάλη επιρροή στο σωματείο. Αυτό δεν είναι αποκάλυψη, το ίδιο συμβαίνει στον συνδικαλισμό ολόκληρου του ελληνικού δημοσίου και ευρύτερου δημοσίου.

Η μετακίνηση 20 "αδρανών" σε θέσεις "δραστήριας" εργασίας σημαίνει ενίσχυση των θέσεων αυτών και άρα ελάφρυνση του φόρτου όσων απασχολούνται σε αυτές. Τουτέστιν οι μοχθούντες δεν έχουν κίνητρο να ματαιώσουν τη μετακίνηση. Οι "αδρανείς" ναι... 

Να μην ξεχνάμε επίσης πως το Μετρό των Αθηνών θα μείνει στην ιστορία των πρώτων 200 ετών του νεοελληνικού κράτους σαν μια από τις υψηλότερες κορυφές  του παγόβουνου της αναξιοκρατίας της πελατειακής κομματοκρατίας.  Και τούτο γιατί το αφορά η ιστορική πλέον φράση που χαρακτηρίζει την Κατοχή που υπόκειται αυτή η χώρα. Την φράση: "Δεν κάνει για τίποτα βάλτε τον κάπου". 

Η φράση αυτή ανακαλύφθηκε από τον Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης σε φαξ με αποστολέα το ιδιαίτερο γραφείο του Υπουργού ΥΠΕΧΩΔΕ το 2009 το οποίο είχε παραλήπτη την τότε διοίκηση  του "Μετρό".Από το, "δεν κάνει για τίποτα, βάλτε τον κάπου" μέχρι "δεν κάνει τίποτα αφήστε τον εκεί που είναι..."  η απόσταση αποδεικνύεται ιδιαίτερα μικρή σε αυτό που ονομάζεται ελληνικό δημόσιο και αποτελεί το καρκίνωμα που απειλεί να αφανίσει τη χώρα. 

Δυστυχώς σχεδόν δέκα χρόνια μετά τη χρεοκοπία (και ίσως λιγότερα πριν την επόμενη) πολύ λίγα έχουν αλλάξει στη χώρα και ειδικά στον Δημόσιο Τομέα. Εξαίρεση αποτελούν οι λίγες εταιρείες που έχουν αποκρατικοποιηθεί, αλλά δεν φαίνεται να επαρκούν για να κάνουν τη διαφορά.  Αν σε μια ασθένεια δεν εξαλειφθεί το αίτιο που την  προκάλεσε η βελτίωση που μπορεί να επιφέρουν οι "ασπιρίνες" είναι πρόσκαιρη. Τα συμπτώματα στην πρώτη ευκαιρία θα επανέλθουν και θα είναι βαρύτερα.

Δυστυχώς καμιά κυβέρνηση δεν τολμά να βάλει το μαχαίρι στο "κόκκαλο" γιατί οι "αδρανείς" είναι πολλοί και καλύτερα οργανωμένοι πολιτικά και συνδικαλιστικά. Όσοι τόλμησαν από το πολιτικό προσωπικό να ζητήσουν αξιοκρατία και μείωση της "παρασιτοκρατίας" δεν βρήκαν ούτε την ψήφο τους... Τούτο σημαίνει πως σαν χώρα και λαός είμαστε "χαλασμένοι" με περισσότερους σάπιους ιστούς απ’ ό,τι υγιείς. 

Μην εκπλήσσεστε λοιπόν που οι υγιείς ιστοί απομακρύνονται από τη χώρα, αυξάνοντας δραματικά την πυκνότητα των υπολοίπων... Η χθεσινή απεργία αποτελεί μεγάλη αποτυχία της κυβέρνησης η οποία δεν στάθηκε ικανή να αποτρέψει καμιά 20αριά εκβιαστές να ταλαιπωρήσουν και να ζημιώσουν εκατομμύρια πολίτες...»

                                                                             (Κ.Στούπας- capital.gr)