αντί προλόγου..



'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.

Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com

Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon

Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2019

Περί αστυνομικής... βίας


«Η αύξηση των καταγγελιών για αυθαιρεσία των αστυνομικών οργάνων, θέτει πιεστικά το ερώτημα για το καθεστώς διερεύνησής τους και τη στάση της πολιτικής ηγεσίας. Όσο για αυτούς που λένε ότι τα θύματα αστυνομικής βίας πήγαιναν γυρεύοντας, ας θυμηθούν ότι η βία, όταν ασκείται, πρέπει να είναι νόμιμη»


                                                                   (Κ.Γιαννακίδης -Protagon.gr) 


«Ο αστυνομικός ειναι ένα απο τα πιό επικίνδυνα επαγγέλματα. Η επικινδυνότητα έγκειται στο ότι κάθε φορά ο αντίπαλος του, που παρανομεί, ειναι εξ ορισμού μία ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΑΣΥΜΜΕΤΡΗ ΑΠΕΙΛΗ. Οι αντιπαλοί του δεν ακολουθούν «διαδικασίες», ουτε προδιαγεγραμμένες κινήσεις. Ειναι παντελώς απρόβλεπτοι και μπορούν να χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα εναντίον του, βίαια και θανατηφόρα, χωρίς καμμία αναστολή. Εκεί που έχεις τον αντιπαλό σου κάτω, μπορεί ξαφνικά να βγάλει ενα μαχαίρι και να σε σκοτώσει. 

Οταν προσπαθείς να συλλάβεις βανδάλους που αντιστέκονται μανιωδώς, και προσπαθείς να τους ακινητοποιήσεις, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να δεχθείς καταιγισμό απο πέτρες και μολότωφ απο τους συντρόφους του, οπότε το τελευταίο που σκέφτεσαι ειναι η ευγένεια... 

Υπάρχει ανισότητα, οι αστυνομικοί λειτουργούν μα κανόνες, οι αντίπαλοι τους όμως χωρίς κανένα κανόνα, χωρίς κανέναν φραγμό. Για τον λόγο αυτό πρέπει να ειμαστε πιο επιεικείς με τους αστυνομικούς, και φυσικά να γίνονται Πειθαρχικοί Ελεγχοι, και όπου πράγματι υπάρχει ξεκάθαρα διαπιστωμένη υπέρμετρη βία και να τιμωρείται παραδειγματικά ο ένοχος.

Παρόμοιο σκηνικό. Πορεία. Διαδηλωτής του ΠΑΜΕ ρίχνει δολοφονική κλωτσιά στην ραχοκοκαλιά αστυνομικού. Βγήκε ο κ.Γιαννακίδης να γράψει άρθρο συμπαράστασης στον αστυνομικό? Όχι. Τιμωρήθηκε ο δράστης? Όχι. Έβγαλε ανακοίνωση καταδικαστική ο ΣΥΡΙΖΑ? Ναι, αλλά καταδίκαζε τον Μπογδάνο που διέρρευσε το όνομα του δράστη. 

Συμπέρασμα: Που ήταν η πολιτεία και αυτοί που αντιδρούν τώρα, τότε που χτυπούσαν αστυνομικούς? Πουθενά, δεν τους ενδιέφερε. Η Πολιτεία επέλεξε να μην τιμωρήσει τον δράστη και δεν είναι η πρώτη φορά. Από όσους αντιεξουσιαστές συλλαμβάνονται για επιθέσεις κατά αστυνομικών, πόσοι περνούν τα σίδερα? Ελάχιστοι». 

«Σαν να λέμε στους αστυνομικούς: όταν πιάνετε αυτούς που προσπαθούν να σας κάψουν ζωντανούς δώστε τους ένα χέρι ξύλο, μπας και σταματήσουν να επιτίθενται. Η Πολιτεία έτσι και αλλιώς δεν θα τους τιμωρήσει ποτέ, στο κάτω κάτω εσείς αναλώσιμοι είσαστε».

                                (Απόψεις αναγνωστών στο κείμενο του Κ.Γιαννακίδη)


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...