Η πλατεία Σαπφούς και οι βραχονησίδες...

«Δεν αντέχουν άλλο στη Μόρια και δεν μπορούν να πάνε στη Γερμανία, όπως το επιθυμούν. Οπότε φεύγουν από τη Μόρια και καταλαμβάνουν την κεντρική πλατεία της Μυτιλήνης διότι, όπως δήλωσε ο κυβερνητικός τους εκπρόσωπος, εκεί τουλάχιστον κάποιοι τους φέρνουν να φάνε. Η αστυνομία δεν προλαβαίνει να παρέμβει, διότι τρέχει για να καταπολεμήσει το έγκλημα, ο δήμαρχος και τα συνεργεία του δεν μπορούν να πλησιάσουν για να καθαρίσουν την πλατεία. 

Οι μόνοι που έχουν δικαίωμα να περάσουν τα σύνορα της μικρής, πλην όμως δυναμικής, επικράτειας των Αφγανών μεταναστών στο κέντρο της Μυτιλήνης είναι οι «Αλληλέγγυοι», οι μόνοι πονόψυχοι σε μια κοινωνία κακόψυχων. Οι περίοικοι δε και οι κάτοικοι της πόλης εννοείται πως δεν διανοούνται να χρησιμοποιήσουν την πλατεία. Είναι δυνατόν να θέλουν να κόψουν τις βόλτες τους, τη στιγμή που η πατρίδα τους όχι μόνον γράφει Ιστορία αλλά έχουν την τύχη να κατοικούν στο επίκεντρο αυτής της Ιστορίας; Αλλοι βέβαια τους γράφουν κανονικότατα στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.

Το 2015 ήταν η πλατεία Βικτωρίας στο κέντρο της Αθήνας. Το 2018 είναι η πλατεία Σαπφούς στο κέντρο της Μυτιλήνης. Εντάξει, αν ακολουθήσουμε τη λογική της στατιστικής, κοινώς αν το πάρουμε επιστημονικά όπως ο κ. Τόσκας, δεν είναι και τίποτε σπουδαίο. Θα έλεγα δε, πως είναι αμελητέο. Πόσες πόλεις έχει η Ελλάδα; Πόσες κεντρικές πλατείες έχουν αυτές οι πόλεις; Μέσα σε τρία χρόνια μόνον δύο έχουν καταληφθεί. Και γι’ αυτές τις δύο γίνεται τόση φασαρία; Οι ροές των μεταναστών έχουν αυξηθεί, λέει, τις τελευταίες εβδομάδες. Ναι, αλλά έχει μειωθεί η εγκληματικότητα βάσει των στατιστικών στοιχείων του κ. Τόσκα. Γιατί δεν αναφέρεται κανείς στη σχέση που έχει η αύξηση των μεταναστευτικών ροών με τη μείωση της εγκληματικότητας;

Ανησυχούν, λέει, για τον τουρισμό τους. Σκέφτονται τις επιχειρήσεις τους, το κέρδος, και αδιαφορούν για τον πόνο του άλλου. Πόσο μας διέφθειρε ο άγριος καπιταλισμός. Εξάλλου, ας τους θυμίσει κάποιος πως ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία μας, μαζί με τον πολιτισμό εννοείται, και δεν έχει να φοβάται τίποτε από τις πλατείες. Κι αν δεν έρθουν φέτος, θα έρθουν του χρόνου, κι αν όχι του χρόνου του παραχρόνου. 

Λίγη υπομονή κυρίες και κύριοι. Η πατρίς γράφει Ιστορία. Από την ημέρα που ο κ. Τσίπρας ανακάλυψε ότι και η θάλασσα έχει σύνορα, κι ας μην τα βλέπεις απ’ την παραλία, οι υπουργοί του δεν παύουν να μας διαβεβαιώνουν ότι θα τα υπερασπιστούν. Ούτε μια βραχονησίδα δεν θα παραχωρήσουν. Οι Ελληνίδες αίγες δεν θα τουρκέψουν ποτέ. Και ερωτώ. Είναι η πλατεία Σαπφούς βραχονησίδα; Οχι βέβαια, πλατεία είναι. Οπότε άσε την να πάει στην ευχή. Ιστορία γράφουμε, το είπαμε».

                       (Αρθρο του Τ.Θεοδωρόπουλου από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)