Κοινωφελής... εργασία

Έχω ξαναγράψει για το συγκεκριμένο θέμα, αλλά κάθε φορά που το βλέπω φουντώνω. Σαράντα χιλιάδες ! Ένας ολόκληρος στρατός, θα πληρώνεται με ένσημο και ασφαλιστική κάλυψη για 8 μήνες χωρίς να παράγει τίποτε. Εννοείται, θα προτιμηθούν αυτοί που έχουν εμπειρία από την προηγούμενη φορά. Εννοείται επίσης, ότι την επόμενη φορά θα βγουν να ζητάνε μονιμοποίηση γιατί καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των Δήμων. Των Δήμων, που είναι τίγκα στους αργόμισθους ! 

Δέκα χιλιάδες εργαζόμενους έχει μόνο ο Δήμος Αθηναίων, που θα μπορούσαν να μετακινήσουν βουνά, αν ήταν παραγωγικοί. Κι αυτοί, όχι μόνο δεν παράγουν έργο, αλλά ζητούν και ενισχύσεις στην αργομισθία. Την ελάχιστη εργασία που τους αναλογεί, θέλουν να την αναθέσουν στους συμβασιούχους, μέχρι να παλιώσουν κι αυτοί και να έρθει νέο αίμα που θα στελεχώσει την πρώτη γραμμή του μετώπου, όπου δυστυχώς, χρειάζεται να δουλέψει κανείς για ένα-δυο ώρες τη μέρα.

Καμαρώστε λεβεντιά και προκοπή στη φωτογραφία! Μάσκα προστασίας αναπνοής με διπλό φίλτρο ενεργού άνθρακα, γάντι, αρβυλάκι , μπουκαλάκι με νερό, γυαλί και καπέλο, λες και θα έρθουν σε επαφή με τον ιό του Ebola. Ο άλλος πίσω φοράει και ωτοασπίδες! Όλα αυτά για να μαζέψουν μια γόπα ή ένα χαρτάκι από το δρόμο. Τους βλέπεις και σε πιάνει απελπισία. Απελπισία και αγανάκτηση για το σύστημα που εκπαιδεύει τεμπελχανάδες. Θέλετε ρε να βοηθήσετε τους ανέργους; 

Μαζί σας, αλλά δημιουργήστε συνθήκες για να βρουν κανονική δουλειά, δουλειά χρήσιμη την οποία θα πλήρωνε κάποιος εργοδότης. Ποιος σας είπε ότι η εργασία στο εργοστάσιο, στη βιοτεχνία, στη μικρή επιχείρηση δεν είναι κοινωφελής; Μ’ αυτά και μ’ αυτά, φτάσαμε σε σημείο να φοβόμαστε όχι τόσο την πτώχευση, αλλά το ενδεχόμενο μήπως χρειαστεί να δουλέψουμε.

                                                                         (Ιεροκλής Σαββίδης- F/B)