Κατάσταση... απελπιστική

Απορεί κανείς πραγματικά και αναρωτιέται αν αυτή  η εικόνα που παρουσιάζει το κέντρο της πόλης  ικανοποιεί  τους  "άρχοντες" της τοπικής μας Αυτοδοίκησης.

Η σύνδεση της παραλίμνιας περιοχής με το κέντρο γίνεται μέσω δυο- τριών δρόμων  που βρίσκονται σε κατάσταση  απελπισίας. Εκεί που θα  έπρεπε να υπάρχουν πλατείς πεζόδρομοι βλέπει κανείς  στενά, ακατάλληλα και επικίνδυνα πεζοδρόμια, διαλυμένα σχεδόν , κακοφωτισμένα ή εντελώς σκοτεινά τη νύχτα, που  οδηγούν τον τουρίστα (και τον ντόπιο  φυσικά) στο κέντρο.  Ούτε εδώ θα δει κανείς  κάποια  παρέμβαση,  κάποιο έστω ενδιαφέρον.

Η κατάσταση κάτω από τα Λιθαρίτσια απελπιστική. Ενα ολόκληρο τετράγωνο καταγραμμμένο από τους χουλιγκάνους του Ολυμπιακού (περίπτερα, τηλεφωνικοί  θάλαμοι, πινακίδες τροχαίας, σπίτια) χωρίς κανείς  αρμόδιος να κάνει ούτε μια... παρατήρηση.

Λίγο πιο πέρα ένα Πνευματικό Κέντρο που  μόνο πολιτισμό δεν θυμίζει (οι πινακίδες του Ραδιοφώνου τους μάραναν, που τις άλλαξαν με καινούριες) τα κλαδιά από κάποια δέντρα  που κλαδεύτηκαν έμειναν εκεί  χύμα για… διαφήμιση, κάτι ξεσκισμένες  λινάτσες πετούν στον αέρα, τα σκουπίδια μόνιμα έξω από τους κάδους.Πιο πάνω  μια Λαϊκή Αγορά της κακιάς ώρας - η χειρότερη χωρίς αμφιβολία στη χώρα για την οποία δεν υπάρχει επίσης καμία απολύτως παρέμβαση. 

Ένα θέατρο στα Παλιά Σφαγεία καταγραμμένο χρόνια τώρα, χωρίς καμία παρέμβαση αποκατάστασης και μια παιδική χαρά στο πάρκο Κάτσαρη,  η περίφραξη της οποίας έχει σχεδόν διαλυθεί, πέτρες παντού, οι κούνιες από παλιά λάστιχα αυτοκινήτων οι μισές εξαφανισμένες, όποιος θέλει μπαίνει, χαλάει, φεύγει. Και είναι γνωστές οι προδιαγραφές  λειτουργίας που υποχρεούνται να έχουν πια οι παιδικές χαρές.

Ασφάλεια μηδέν λοιπόν και όλα "στον αέρα" σε μια κατάσταση πλήρους ασυδοσίας υπό τα βλέμματα μιας  Δημοτικής Αρχής που ούτε να κρατήσει έστω σε μια ανεκτή κατάσταση αυτά που βρήκε δεν είναι σε θέση…