Γιγάντιος καταυλισμός στον Κατσικά...

Αφού ο  Δήμος Iωαννιτών ανακοίνωσε ότι «η τοπική κοινωνία θα αγκαλιάσει τους πρόσφυγες και θα τους παρέχει φιλοξενία», (χωρίς να αναφέρεται σε αριθμό),  καταλήγει  ότι «ο χώρος του παλιού αεροδρομίου Κατσικά δεν είναι κατάλληλος να  τους φιλοξενήσει  σε συνθήκες ανθρωπισμού και αξιοπρέπειας και ότι θα πρέπει να επιλεγούν χώροι φιλοξενίας στεγασμένοι –όχι κλειστές δομές ή «φυλακές» ανθρώπων – αλλά χώροι όπου μπορούμε να δείξουμε την αλληλεγγύη μας σε ανθρώπινες συνθήκες»

Φυσικά, η κυβέρνηση χωρίς πολλά πολλά αποφάσισε ο καταυλισμός να γίνει στον ακατάλληλο κατά τον Δήμο χώρο του παλαιού αεροδρομίου του Κατσικά και μάλιστα να είναι γιγάντιος, καθώς από όσα διαβάζουμε  θα  υπάρχουν εκεί πάνω από 700 σκηνές των 7-10 ατόμων η κάθε μια = 6.000-7.000 άνθρωποι σε ένα επιβαρυμένο  από κάθε άποψη λεκανοπέδιο.

Αν λάβουμε μάλιστα υπόψη μας ότι ο ανθρωπισμός φάνηκε στην Ειδομένη, το Ελληνικό ή την πλατεία Βικτωρίας, είναι πραγματικά να αναρωτιέται κανείς για το τι έρχεται…

Και αν σκεφθούμε  ότι μέσα σε αυτούς τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς πολλοί  είναι παράνομοι μετανάστες χωρίς δικαίωμα πολιτικού ασύλου (από 77 διαφορετικές εθνικότητες, όπως έδειξε η στατιστική μελέτη) και ότι δεν πρόκειται να απορροφηθούν από τις ευρωπαϊκές χώρες (οι πιο πολλές από τις οποίες έχουν κλείσει ερμητικά τα σύνορά τους), καταλαβαίνει κανείς τι έπεται…

Χωρίς  μάλιστα διαχωρισμό προσφύγων από οικονομικούς μετανάστες, θεωρητικά οι φιλοξενούμενοι μπορεί να είναι από  τζιχαντιστές μέχρι φανατικοί μουσουλμάνοι που έχουν τη Σαρία πάνω από όλα.

Φυσικά, κάποια «συμφέροντα» τρίβουν από τώρα τα χέρια τους, καθώς οι πάσης φύσεως ανάγκες ενός τόσο μεγάλου αριθμού μεταναστών θα είναι μεγάλες. Μιλάμε για μια «πόλη μέσα στην πόλη» δηλαδή, τη στιγμή που άλλες περιοχές της χώρας θα φιλοξενήσουν από κανέναν έως κάποιες εκατοντάδες.

Τι επιπτώσεις θα έχει στον ντόπιο πληθυσμό και τον τουριστική κίνηση ένας τέτοιος συγχρωτισμός, αφού ο καταυλισμός θα είναι «ανοιχτός», είναι κάτι που μένει να αποδειχθεί στην πράξη. 

Τα καμπανάκια πάντως έχουν χτυπήσει προ πολλού, από πολλούς και σε πολλές κατευθύνσεις, σε μια χώρα μάλιστα που περνάει τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση της σύγχρονης ιστορίας της και με μια Δημοτική Αρχή που δεν είναι σε θέση να ασφαλτοστρώσει έναν δρόμο ή να ανταποκριθεί σε βασικές καθημερινές ανάγκες της πόλης. 

Η αρθρογραφία έχει αποκαλύψει όλες τις πτυχές του ζητήματος και σε ό,τι αφορά τις ευθύνες εκείνων που έχουν οδηγήσει εδώ την κατάσταση  με προτροπές για ανοιχτά σύνορα αλλά και για την απομόνωση της χώρας από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές.