Τι μένει ως επίγευση;

«Η Ελλάδα μετά από 6 χρόνια ύφεσης –που ξεκίνησε το 2008, παρά τα δανεικά δισεκατομμύρια που έριχνε η κυβέρνηση στην αγορά– επέστρεψε το 2014 σε ανάπτυξη 0, 8% του ΑΕΠ ξεπερνώντας ελάχιστα τις προβλέψεις. Για το 2015 οι προβλέψεις ήταν μεταξύ 2,5 και 2,9% του ΑΕΠ. Στο μεταξύ προέκυψαν νέοι ευνοϊκοί παράγοντες που θα βοηθούσαν την ελληνική οικονομία να υπερβεί τις εκτιμήσεις. Η μείωση της τιμής του πετρελαίου, η πτώση του Ευρώ, η πιστωτική επέκταση της ΕΚΤ και η πολύνεκρη τρομοκρατική επίθεση που κατέστρεψε τον τουρισμό στην Τυνησία, θα μπορούσαν να δημιουργήσουν νέες δουλειές και να επιταχυνθεί η μείωση της ανεργίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ανέβηκε στην εξουσία υποσχόμενος ότι έχει το μαγικό ραβδί που θα παρήγαγε χρήμα. Η «δημιουργική ασάφεια» αποδείχτηκε καταστροφική σαφήνεια για την ελληνική οικονομία. Η ύφεση επανήλθε και η μείωση της ανεργίας ανακόπηκε. Η εξέλιξη αυτή πλήττει, πέρα από την παραγωγική οικονομία, και τα οικονομικά του κράτους στερώντας έσοδα από φόρους και εισφορές.

Σαν να μην έφταναν αυτά, η αποχώρηση της ελληνικής κυβέρνησης από τις διαπραγματεύσεις και η προκήρυξη του δημοψηφίσματος αύξησαν τις πιθανότητες για μη επίτευξη συμφωνίας και πλήρη κατάρρευση της οικονομίας. Οι πολίτες έσπευσαν στα ΑΤΜ αμέσως μετά την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος για να γλιτώσουν τα χρήματά τους. Το κλείσιμο των τραπεζών έδωσε το τελειωτικό χτύπημα στην οικονομική δραστηριότητα.

Οι νεότερες εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής υπολογίζουν την ύφεση έως 4% του ΑΕΠ για το 2015, ενώ η κάθοδος θα συνεχιστεί και την επόμενη χρονιά μέχρι και 1,6%. Όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι θα ισχύει η συμφωνία, γιατί διαφορετικά η ζημιά είναι ανυπολόγιστη. Αν η ύφεση περιοριστεί στο 3%, η διαφορά μεταξύ αυτού που υπολογιζόταν στην αρχή του χρόνου και αυτού που με πολύ αισιόδοξες εκτιμήσεις περιμένουμε τώρα, αντιστοιχεί με απώλεια πλούτου ίση με το 6% του ΑΕΠ, περίπου 10 δισ. ευρώ. Μεγάλο μέρος από αυτά θα πήγαινε στα ταμεία του κράτους και τώρα θα αναπληρωθεί με τους νέους φόρους που θα πληρώσουμε

Στη συνέντευξή του στην ΕΡΤ ο πρωθυπουργός είπε ότι «αναλαμβάνει την ευθύνη της υπογραφής του σε ένα σχέδιο που δεν πιστεύει» και δεσμεύτηκε ότι θα το υλοποιήσει. Η αποστροφή του αυτή έγινε πρωτοσέλιδο στα διεθνή ειδησεογραφικά sites και σίγουρα ενίσχυσε όσους από τους εταίρους μας υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να δείχνουν εμπιστοσύνη στην ελληνική κυβέρνηση – εξ ου και τα προαπαιτούμενα πριν την οριστική απόφαση για τη νέα δανειακή σύμβαση. Αμετροεπής και ξιπασμένος, ο πρωθυπουργός συνεχίζει να βάζει καρφιά στο φέρετρο της αξιοπιστίας της χώρας».

Εξήγησε όμως πειστικά ότι η μόνη εναλλακτική για την Ελλάδα ήταν η καταστροφική άτακτη χρεοκοπία, καθώς κανείς από όσους εκτός Ευρώπης προσέγγισε αναζητώντας βοήθεια δεν προσφέρθηκε να την παράσχει. Τα 800 ευρώ του συνταξιούχου θα γινόταν 800 δραχμές με τις οποίες δεν θα έβγαζε τον μήνα αλλά μόνο 3 ημέρες. 

Μας είπε δηλαδή ο πρωθυπουργός, ότι αφού εξήντλησε τη χώρα, αφού κατέστησε το Grexit ένα απολύτως πιθανό σενάριο, αφού έκλεισε με την κωλυσιεργία του τις τράπεζες καταστρατηγώντας στην πράξη τη βασική αρχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης της ελεύθερης μετακίνησης κεφαλαίων, αγαθών και ατόμων, αφού σπατάλησε το σύνολο των αποθεματικών όλων των οργανισμών του ευρύτερου Δημοσίου, αφού στράγγιξε από ρευστότητα τον ιδιωτικό τομέα, αφού επί μήνες το Δημόσιο δεν κατέβαλε τις υποχρεώσεις του προς πολίτες και επιχειρήσεις, αφού αθέτησε τις υποχρεώσεις της χώρας προς το ΔΝΤ, αφού έστρεψε την πλειοψηφία των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και των λαών εναντίον της χώρας μας, αφού οδήγησε την οικονομία εκ νέου σε ύφεση*, αφού φόρτωσε το χρέος με μερικές δεκάδες δισ. ακόμα, αφού οργάνωσε ένα απαράδεκτο δημοψήφισμα, αποδέχθηκε ότι δεν υπάρχει σοβαρή εναλλακτική για τη χώρα πλην του μνημονίου.

 

Τι μας μένει ως επίγευση στον ουρανίσκο από την ιστορική νέα φάση, που ήπιαμε, με το απονενοημένο δημοψήφισμα, τις κλειστές τράπεζες και την ξεβράκωτη διαπραγμάτευση»;

                   (Απόσπασμα άρθρου του Σ.Βλέτσα από την Athens Voice)

                                             (του Α.Πετρουλάκη από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)