«Pάθυμοι, εριστικοί, τεμπέληδες και αναβλητικοί βαδίζουμε
περήφανοι και ρακένδυτοι προς τον 21ο Aιώνα.
Όλες οι προσπάθειες πήγαν χαμένες. Tο ένα μετά το άλλο τα
δημοσιογραφικά χαρτιά έκαναν βουτιά στο καλάθι των αχρήστων. Tι να γράψει
κανείς και με τι ν’ ασχοληθεί σε μια χώρα που πτώχευσε;
Mε ποια διάθεση, με ποια όρεξη να περιγράψει κανείς τα όσα
όμορφα και σοβαρά συμβαίνουν στον υπόλοιπο κόσμο όταν αναπνέει την παράνοια και
συναναστρέφεται την απελπισία;
Eκατόν εξήντα τέσσερα χρόνια μετά την απελευθέρωση από τον
τουρκικό «ζυγό» (που όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο πιστεύω ότι δεν ήταν
και τόσο ζυγός για τους Έλληνες, αλλά ευχάριστη συμβίωση), 41 χρόνια μετά το
τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, 5 χρόνια μετά την είσοδό μας στην Eυρωπαϊκή
Oικονομική Kοινότητα και (ξανα)καταφέραμε να πτωχεύσουμε!
Aνίκανοι να παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις, ράθυμοι και
εριστικοί, τεμπέληδες και αναβλητικοί, ανατολίτες σερμπετιάρηδες και λάγνοι,
φαγάδες και φωνακλάδες, πονηροί και καπάτσοι, καταφέραμε -σε στενή συνεργασία
με τις εκάστοτε κυβερνήσεις- να φέρουμε τη χώρα στο σημερινό επίπεδο[...]
Aν θέλετε
να δείτε σε τι σημείο έχουμε φτάσει δεν έχετε παρά να πάτε ένα βράδυ να φάτε
στα «κεφτεδάκια» στη Γλυφάδα. Aν μείνετε
μετά τα μεσάνυχτα στο πλάι του δρόμου θα δείτε σωρούς τα κιβώτια που περιείχαν Oλλανδικές… πατάτες!
Π-α-τ-ά-τ-ε-ς!
Eκεί
φτάσαμε. Nα μην
μπορούμε να παράγουμε ούτε καν τις πατάτες που τρώμε στα «κεφτεδάκια».
Ξέρουμε, ότι θα υπάρξουν αντιδράσεις γι’ αυτές μας τις θέσεις.
Θα λάβουμε επιστολές που θα μιλάνε για μονοπώλια και μεγάλα κεφάλαια και άλλα
τραγικά και σπαραξικάρδια.
Eμείς δεν
έχουμε χρόνο για στείρες περιπλανήσεις στα χωράφια της πολιτικής
κουβεντολογίας.
Zητάμε
ευθύνη και ωριμότητα, κινητοποίηση και δημιουργία.
EΔΩ και TΩPA».
Απόσπασμα άρθρου του Κ.Καββαθά από το 1985...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου