Τι φταίει λοιπόν;

«Αρθρογράφος στο Mises Institute, ο οικονομολόγος Ράσελ Λαμπέρτι, οπαδός της Αυστριακής Σχολής Οικονομικής Σκέψεως, γράφει, μεταξύ άλλων, και τα εξής πολύ ενδιαφέροντα:

«Η Ελλάδα δύσκολα θα βγει από την κρίση της και, με δεδομένη την σημερινή κυρίαρχη κουλτούρα της, η χρεοκοπία της είναι το πιθανότερο σενάριο. Όταν κάνω λόγο για κουλτούρα δεν αναφέρομαι ούτε στο ντύσιμο, ούτε στην μουσική, ούτε στις παραδόσεις και, κυρίως, ούτε στο φαγητό. Ομιλώ για την αντικαπιταλιστική κουλτούρα που διέπει την χώρα, η οποία ως εκ τούτου δεν έχει ιδιαίτερα καλές σχέσεις με την ελευθερία. Και αυτό είναι πρόβλημα…».

Στο πλαίσιο λοιπόν αυτής της αντιφιλελεύθερης κουλτούρας, ο αρθρογράφος προβλέπει ότι η Ελλάδα –όπως χώρες σαν την Αργεντινή, την Βενεζουέλα, την Γκάνα, την Ζιμπάμπουε και άλλες– δεν πρόκειται να διδαχθεί πολλά πράγματα από την κρίση, κάτι που συμβαίνει όταν ο κρατισμός και η νοοτροπία του επιδοτούμενου πολίτη αποτελούν κυρίαρχη ιδεολογία.

«Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την Ελλάδα δεν είναι η λιτότητα ή η χρεοκοπία, ούτε το ευρώ ή η δραχμή. Σαφώς δε, δεν είναι ο αποκλεισμός της χώρας από τις χρηματοπιστωτικές αγορές. Όλα αυτά είναι δευτερεύοντα μπροστά σε μία κουλτούρα που, αντί για την ελευθερία, προκρίνει τις νοθευμένες αγορές, την μόνιμη κρατική εξάρτηση και τον άκρατο συντεχνιασμό … Ακόμα χειρότερα, στην σημερινή κρίση η κουλτούρα αυτή διώχνει από την Ελλάδα και τα πιο δυναμικά στοιχεία της κοινωνίας της, τα οποία αναζητούν νέους τρόπους για να αναπτύξουν και να αξιοποιήσουν τα προσόντα και την δημιουργικότητά τους», γράφει.

Χάνεται έτσι για την χώρα και ένα πολύτιμο ανθρώπινο κεφάλαιο, που σε κάποια φάση θα μπορούσε να πάρει την τύχη της στα χέρια του και να την απογειώσει. Δυστυχώς όμως οι 250.000 Έλληνες επιστήμονες, επιχειρηματίες και ελεύθεροι επαγγελματίες που τα τρία τελευταία χρόνια πήραν την άγουσα για τον εκτός Ελλάδος κόσμο, δύσκολα θα επιστρέψουν σε μία χώρα που δεν έχει μόνον πρόβλημα αντιφιλελευθερισμού.

Κατά την ταπεινή μας γνώμη, η εγχώρια αντιφιλελεύθερη κουλτούρα υπαγορεύεται από την βαθειά ριζωμένη στην χώρα μας αντιδυτική –και ειδικότερα αντιευρωπαϊκή– σκέψη. Η σκέψη αυτή έγινε λάβαρο για τις φαιοκόκκινες ομάδες του νεοελληνικού σκοταδισμού και στην ουσία ακύρωσε και ακυρώνει κάθε προσαρμογή της χώρας στις σύγχρονες πραγματικότητες. Συνεπώς, το σημερινό ελληνικό πρόβλημα δεν περιορίζεται σε αριθμούς και σε θεσμικές ρυθμίσεις. Είναι βαθύτατα πολιτιστικό και, ως τέτοιο, θα παραμένει άλυτο για πάρα πολλά χρόνια».

 

                                        ( Απόσπασμα άρθρου του Αθ.Παπανδρόπουλου)