Απόψεις...

 «Ο διαχωρισμός μεταξύ κερδών και υπερκερδών είναι πλασματικός. Εκείνο που πραγματικά υπάρχει είναι το αν τηρούνται οι κανόνες ή όχι. Θα πει κάποιος ότι ειδικά στην αγορά των καυσίμων δεν λειτουργούν οι κανόνες της ελεύθερης αγοράς και του ανταγωνισμού. Οπότε, δημιουργείται αυτόματα η ανάγκη της επέμβασης του κράτους. Και ναι και όχι! Ξεχνάμε ότι το ένα από τα δύο διυλιστήρια που λειτουργούν στη χώρα μας, τα ΕΛΠΕ, ανήκουν και στο κράτος. Αν λοιπόν το κράτος ήθελε να περάσει ένα μήνυμα για τις συνθήκες του ανταγωνισμού, θα του ήταν εύκολο. 

Η ακρίβεια έχει βαθύτερα αίτια που δεν αντιμετωπίζονται ούτε με έκτακτες φορολογίες, ούτε με πρόστιμα τύπου Σκρέκα. Η λύση είναι η ύπαρξη ανταγωνισμού. Κι όπου αυτό δεν είναι εφικτό, λόγω της φύσης των κλάδων, όπως συμβαίνει με τα διυλιστήρια, χρειάζεται το κράτος να μπορέσει να βρει κανόνες που θα εξασφαλίζουν τα δικαιώματα των καταναλωτών.

Η ακρίβεια απαιτεί πράγματι μέτρα. Πολλές φορές και μέτρα έξω από το κουτί. Αλλά όχι ευκαιριακές πολιτικές που εντυπωσιάζουν στην αρχή και δημιουργούν στη συνέχεια μεγαλύτερα προβλήματα από αυτά που ήρθαν για να επιλύσουν. Καλώς ή κακώς η συνεχής αλλαγή των κανόνων του παιγνιδιού λειτουργεί αποτρεπτικά για την προσέλκυση επενδυτών».

                                                                               (Θ.Μαυρίδης-liberal.gr)

«Πόσο αλήθεια έχει αλλάξει η παραγωγική δομή στην Ελλάδα τα τελευταία 50 χρόνια; Η «βαριά βιομηχανία» της χώρας παραμένει πάντοτε ο τουρισμός, παρά τις ευκαιρίες που μας πρόσφερε η ενιαία αγορά της ΕΕ. «Λέγεται ότι ο τουρισμός λεηλατεί τους τόπους» γράφει ο αρθρογράφος των Financial Times και αμέσως αυτό γίνεται εικόνα για τους περισσότερους Ελληνες: Μύκονος, Σαντορίνη, Πάρος, κλπ. 

Ωστόσο ο ίδιος είναι αισιόδοξος. Υποστηρίζει ότι το πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί: «Η Βενετία έχει απαγορεύσει τα γκρουπ άνω των 25 ατόμων. Η Βαρκελώνη αύξησε και πάλι τον τουριστικό φόρο. Η Ευρώπη θα μπορούσε να χρεώνει περισσότερα χωρίς να χάνει πελάτες, επειδή, τελικά, κανένα άλλο μέρος δεν μπορεί να την ανταγωνιστεί με όρους καθαρής γεωγραφικής συμπύκνωσης σε αυτό που ονομάζουμε υψηλή ποιότητα»μ σημειώνει ο αρθρογράφος των FT. 

Κατά τον ίδιο, η «καταστροφή» από τον τουρισμό δεν είναι, ή δεν είναι μόνο, περιβαλλοντική: «Είναι ψυχική. Στερεί το κίνητρο ενός τόπου να εκσυγχρονιστεί. Επιβραβεύει την οστεοποίηση. Εδώ και πολύ καιρό κυκλοφορούν θεωρίες ως προς το γιατί οι μεταρρυθμίσεις της αγοράς είναι τόσο δύσκολο να εφαρμοστούν, ειδικότερα στη μεσογειακή Ευρώπη» προσθέτει».

                                                                  (Ηλ.Μαγκλίνης-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Για το κεντρικό κράτος, τον κ. Κικίλια και τον κ. Σκυλακάκη, ήταν ένας νόμος για τα περιδασικά οικόπεδα ο οποίος όμως ψηφίστηκε τον Απρίλιο, αν δεν κάνω λάθος, και ήταν τόσο μπερδεμένος ώστε οι ίδιοι αποφάσισαν να αρχίσει η εφαρμογή του από του χρόνου. Ομως ο δήμος ο οποίος δεν συλλέγει την εύφλεκτη ύλη που έχει συγκεντρωθεί από τα οικόπεδα πώς τιμωρείται; Μάλλον με νέους διορισμούς και ενίσχυση της χρηματοδότησης. 

Και γι’ αυτό καλώ όσους ανησυχούν για το τι μας περιμένει φέτος το καλοκαίρι να μην ανησυχούν. Εχουμε να ακούσουμε πολλά ακόμη για τα ακαθάριστα οικόπεδα, τους δήμους και τις ευθύνες που μοιράζονται ιδιώτες και δημόσιο. Και πού ν’ αρχίσουν να καίγονται και δάση».

                                                           (Τ.Θεοδωρόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)