Απόψεις...

 

«Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών μπορεί να θεωρείται σοκαριστικό σχεδόν σε ολόκληρη την ΕΕ, όμως δεν υπάρχει βάσιμη ελπίδα, ώστε να θεωρεί κανείς ότι το σοκ θα ξυπνήσει τις κυβερνήσεις και – κυρίως – το γραφειοκρατικό τέρας των Βρυξελλών. Παρά τις ανατροπές σε ορισμένες χώρες και τις τάσεις αμφισβήτησης στις περισσότερες, οι πολιτικοί συσχετισμοί στο ευρωκοινοβούλιο δεν επηρεάστηκαν και πολύ. Αντιθέτως, το μπλοκ που εξέλεξε την προηγούμενη φορά την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, στην πραγματικότητα ενισχύθηκε και όλα δείχνουν ότι παρά τα όσα είχαν διαφανεί τις τελευταίες εβδομάδες, θα το ξανακάνει και δεν θα χρειαστεί και πολύ «παρασκήνιο». 

Είναι όμως όλα αυτά ενθαρρυντικά; Όχι, δεν είναι. Η σημερινή ηγεσία της Ένωσης, παρά τα «πακέτα» για την πανδημία και τον συντονισμό στο mega-deal με τις φαρμακευτικές για τους εμβολιασμούς, είναι η προσωποποίηση του προβλήματος της Ένωσης. Απομακρυσμένη από τους πολίτες και την πραγματικότητα, περιχαρακωμένη στο παράλληλο σύμπαν της δαιδαλώδους γραφειοκρατίας και εγκλωβισμένη σε μία παραπλανητική λογική του «σωστού» και του «λάθους», δίχως ευελιξία και διάθεση ή δυνατότητα ρεαλιστικών αναπροσαρμογών. 

Αυτό ακριβώς το μοντέλο αποδοκιμάστηκε από τους πολίτες σχεδόν παντού, όμως δεν θα πρέπει κανείς να έχει αυταπάτες. Το μήνυμα των πολιτών δεν θα φτάσει, γιατί στις Βρυξέλλες δεν φτάνει σχεδόν ποτέ. Κατά πάσα βεβαιότητα, η ζωή εκεί θα συνεχιστεί κανονικά, τίποτε δεν θα επαναξιολογηθεί και η δήθεν ανησυχία για τον ευρωσκεπτικισμό θα μείνει στις εύκολες και ανέξοδες δημόσιες δηλώσεις. Αυτό όμως θα σημάνει πολύ απλά, ότι αν η ευρωπαϊκή ηγεσία και ελίτ δεν έρθει κοντά στους πολίτες, η ζωή θα δώσει μόνη της τις λύσεις».

                                                                 (Αγγ.Κωβαίος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

 « Στην ατμόσφαιρα πλανιόταν μια τεράστια, μια ασυγκράτητη μουρμούρα κατά της κυβέρνησης. Άλλοι ήταν έξαλλοι από την ακρίβεια, άλλοι από τα Τέμπη, άλλοι από μια αόριστη κυβερνητική αλαζονεία, άλλοι από τον γάμο για τα ομόφυλα ζευγάρια. Άλλοι από την κεντρώα εικόνα του κυρίαρχου κυβερνητικού μηχανισμού, άλλοι από τον ακροδεξιό νεοφιλελεύθερο πρωθυπουργό που μας κυβερνά. 

Άλλοι από τις καθυστερήσεις των μεταρρυθμίσεων, άλλοι από τη σφοδρότητα και τη ριζοσπαστικότητα των μεταρρυθμίσεων που έχουν ήδη γίνει.Άλλοι ήταν ενοχλημένοι από την αδηφαγία των τραπεζών, άλλοι από την τιμή του ρεύματος, άλλοι από το ύψος των ενοικίων, άλλοι από τον υπερτουρισμό που σαρώνει τα πάντα κι άλλοι επειδή οι τουρίστες που έρχονται δεν ξοδεύουν αρκετά. Άλλοι διότι δε γίνεται κάτι για να περιοριστεί το Airbnb κι άλλοι διότι ο Μητσοτάκης πάει να το πετσοκόψει υπέρ των ξενοδόχων. Άλλοι μουρμούριζαν που η κυβέρνηση ιδιωτικοποιεί τα πάντα κι άλλοι διότι δεν ακουμπά το βαθύ κράτος να πνίγει κάθε δημιουργική προσπάθεια.

Μπορώ να προσθέσω τόσα κι άλλα τόσα, από την Κεραμέως και τον Πιεράκακη που «συνειδητά» βασανίζουν τα παιδιά μας, μέχρι διότι άργησε μισή ώρα το ελικόπτερο να πάρει έναν άρρωστο από ένα νησί. Άλλος έβριζε διότι είμαστε υποχωρητικοί απέναντι στον Ερντογάν κι άλλος διότι η Θεσσαλία καταστράφηκε από τον Daniel και η κυβέρνηση δεν την επανέφερε μέσα σ’ έναν χρόνο. Ο καθένας είχε έναν λόγο να διαμαρτύρεται και τον εξέφραζε ευθέως, φωναχτά και συχνότατα οργισμένα. Δίχως να έχει αντίλογο. Ουδείς του αντιμιλούσε. Πλην του Μητσοτάκη από τηλεοράσεως».

                                                                        (Δ.Καμπουράκης-liberal.gr)