Ευρωεκλογές: Συμπεράσματα...

 

«Η στροφή της Ευρώπης δεξιότερα (αλλά όχι... στην "ακροδεξιά"), πιστοποιείται με τον πιο δραματικό τρόπο στις ισχυρές χώρες της Ευρωπης: 

Στη Γαλλία, όπου το Κόμμα Λεπέν ήλθε πρώτο με υπερδιπλάσιο ποσοστό από το Κόμμα του Προέδρου Μακρόν, το οποίο καταποντίστηκε! τη Γερμανία, όπου ο Χριστιανοδημοκρατικός Συνασπισμός CDU-CSU) έκανε στροφή δεξιότερα και ήλθε ΠΡΩΤΟΣ, με δεύτερο το ακροδεξιό AfD και τρίτο το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα του Καγκελαρίου Σόλτς (και ακόμα πιο πίσω τα υπόλοιπα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού που καταποντίστηκαν). 

Ενώ το νέο Αριστερό Κόμμα της κας Σάχρα Βάγκενκνεχτ, που στα θέματα δικαιωματισμού και παράνομης μετανάστευσης έχει απόψεις... "δεξιότερα" κι από τους Χριστιανοδημοκράτες ακόμα, συνέτριψε το Αριστερό De Linke από το οποίο προήλθε. Κι ύστερα εδώ οι δικοί μας μιλάνε για... "στροφή στο Κέντρο". Όταν οι κοινωνίες μετατοπίζονται δεξιότερα! Αντίστοιχα συνέβησαν στην Ιταλία, στην Ισπανία, στην Αυστρία...

Συμπέρασμα: όταν οι "τεκτονικές πλάκες" της κοινωνίας μετατοπίζονται προς μια κατεύθυνση, ΔΕΝ τους... αποκηρύσσεις ως "ακραίους" και ξεμπερδεύεις. Γιατί δεν θα "ξεμπερδέψεις" έτσι εύκολα. Θα τους σπρώξεις ακόμα πιο πέρα, προς την αντίθετη κατεύθυνση. Τι κάνεις, λοιπόν;

Πρώτον, αφουγκράζεσαι την κοινωνία. Δεύτερον, προσπαθείς να καταλάβεις μήπως δικά σου σφάλματα τους έσπρωξαν εκεί που ΔΕΝ θέλεις να πάνε.  Τρίτον, μετακινείσαι κι εσύ μαζί με την κοινωνία, για να προλάβεις να τη συγκρατήσεις, μη φτάσει στα άκρα. 

Τέταρτον, προσπαθείς να κάνεις νέες συμμαχίες, εγκαταλείποντας αυτούς που οι πολιτικές τους αποδείχθηκαν λάθος και αποδοκιμάστηκαν - και "ενσωματώνοντας" κάποιους που διαφωνούσαν εξ αρχής με τις πολιτικές αυτές και τελικά δικαιώθηκαν, και ΔΕΝ είναι κατ' ανάγκην "ακραίοι". Αυτή τη σύνθετη άσκηση προσαρμογής στις νέες συνθήκες μπορούν να την κάνουν δημοκράτες ηγέτες και διορατικοί πολιτικοί. ΔΕΝ μπορούν να την κάνουν σπιθαμιαίοι, γραφειοκράτες και ιδεοληπτικοί.

Τελικά υπάρχει ένα ασφαλές κριτήριο για να καταλάβετε πότε αντιμετωπίζετε ένα φανατικό: Όταν με την καταγγελτική συμπεριφορά του ενισχύει τους αντιπάλους του! Και αυτό το κριτήριο το πληρούν σήμερα απολύτως: οι "δικαιωματιστές" και οι οπαδοί της woke culture - εδώ, στην Ευρώπη και παντού στον κόσμο.Αυτοί σπρώχνουν τις κοινωνίες στην ακροδεξιά - την οποία, κατά τα άλλα, "καταγγέλλουν"!

                                (Απόσπασμα άρθρου του Θανάση Κ από το lastpoint.gr)