Απόψεις...

 

«Με ρωτούσε προ ημερών ένας φίλος, γιατί δεν πάει καλά στις δημοσκοπήσεις η «Νέα Αριστερά». Πήρε τους πιο προβεβλημένους και έχοντες πολιτική βαρύτητα βουλευτές του Σύριζα, πήρε το 80% των οργανωμένων μελών του, πήρε και το 100% της νεολαίας του, αφήνοντας τα γραφεία των οργανώσεων του κόμματος άδεια δωμάτια. Επίσης, μια χαρά πρόεδρο έχει η Νέα Αριστερά και μια χαρά εκπρόσωπο τύπου διαθέτει. Τι έχει, λοιπόν, το έρμο και ψοφάει; Γιατί βολοδέρνει ανάμεσα στο 2% και το 3%, κινδυνεύοντας να βρεθεί τελείως στην απ' έξω;

Του απάντησα δίχως περιστροφές: «Διότι είναι σοβαροί, δεν είναι εχθροπαθείς και δεν είναι τοξικοί». Ομολογώ ότι τον άφησα κατάπληκτο. «Μα αυτά είναι τα πλεονεκτήματα τους απέναντι στον αλλοπρόσαλλο Κασσελάκη» μου απάντησε. Γέλασα. Τόσα χρόνια στο κουρμπέτι ο φίλος μου, μορφωμένος άνθρωπος και πολιτικά ενημερωμένος πολίτης, παρακολουθεί εδώ και μια δεκαπενταετία τον Σύριζα από κοντά, αλλά τη βαθύτερη ουσία του αδυνατεί (ή αρνείται) να την αντιληφθεί.

Το χω ξαναγράψει, ο Σύριζα από τα γεννοφάσκια του δομήθηκε πάνω στην τοξικότητα και την επιθετικότητα. Ο Αλέξης περιμάζεψε από την ελληνική κοινωνία όλους όσους ήθελαν να γκρεμίσουν και τους έβαλε κάτω από μια ομπρέλα με αστείο ιδεολογικό και ιστορικό περίβλημα. Θα άλλαζαν δια μιας την Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο, ενώ στο εσωτερικό (με τις εποχές να τρέχουν προς την Τεχνητή Νοημοσύνη) θα μας ξαναγύριζαν στο 1950 για να πάρουν εκδίκηση τα αριστερά όνειρα του εμφυλίου.

Το 2019 του ‘φυγαν οι μισοί κεντρώοι και το 2023 οι υπόλοιποι, αφήνοντας πίσω μόνο τον σκληρό πυρήνα των κατεδαφιστών που επέμεναν ότι αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι μια μπουλντόζα να τα γκρεμίσει όλα. Μετά τις βαριές ήττες του 2023, ένα κομμάτι της αριστεράς που είχε απομείνει εκεί μέσα ήρθε στα συγκαλά της και προσπάθησε να επαναφέρει την πολιτική. Ήταν αργά γι αυτήν. Η πλειοψηφία του Σύριζα, από ένστικτο που κατευθυνόταν από το DNA του, πήγε και κόλλησε στον πιο τοξικό υποψήφιο αρχηγό. Στον Κασσελάκη».

                                                                       (Δ. Καμπουράκης-liberal.gr)

« Δεν μπορεί, κάτι γίνεται στο Μεξικό. Η «Λα Πρεζιντέντα» Κλαούντια Σέινμπαουμ, που εκλέχθηκε με ποσοστό 58,3%, είναι η πρώτη γυναίκα πρόεδρος στην ιστορία του Μεξικού. Και η πρώτη πρόεδρος εβραϊκής καταγωγής, σε μια χώρα με το μεγαλύτερο ποσοστό Καθολικών στον κόσμο.Η κεντροαριστερή Σέινμπαουμ, του κόμματος Morena, είχε απέναντι της, επίσης μια άλλη γυναίκα. Ηττηθείσα η πρώην γερουσιαστής της Κεντροδεξιάς Σότσιλ Γκάλβες, 61 ετών, παιδί ιθαγενών από την επαρχία Χιντάλγκο. Δυο γυναίκες διαγωνίστηκαν για το ανώτατο αξίωμα της χώρας - μια πρωτοποριακή αναμέτρηση σε μια χώρα που είναι «γνωστή» για την κουλτούρα του «ματσισμού» (και καλά αντριλίκι) και τη βία κατά των γυναικών.

Η Κλάουντια Σέινμπαουμ, πρώην δήμαρχος της πόλης του Μεξικού, θα γίνει η πρώτη γυναίκα αρχηγός κράτους, σε μια χώρα όπου το 2023, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, καταγράφονταν 10 δολοφονίες γυναικών την ημέρα και 83 ανθρωποκτονίες από πρόθεση.Το Morena, το κυβερνών κόμμα του Μεξικού από το 2018, περιγράφεται ως αντινεοφιλελεύθερο και λαϊκιστικό. Από το 2023, είναι το μεγαλύτερο πολιτικό κόμμα στο Μεξικό με βάση τον αριθμό των μελών του».

                                                                   (Άρης Πορτοσάλτε-liberal.gr)