Απόψεις...

«Είτε το ονόμαζαν «Αριστερά Μπροστά» είτε «Οπισθοδρομική Κομπανία», το πρόβλημά τους είναι ένα: δεν φέρνουν τίποτα το καινούργιο. Ολοι τους είναι γνωστοί και μη εξαιρετέοι, έχουν δοκιμαστεί στο παρελθόν, απέτυχαν και για αυτό ηττήθηκαν. Μπορεί να προσάπτουν πολλά, μουρμουρίζοντας, στον ηγέτη τους Αλέξη Τσίπρα για την καταστρεπτική πορεία, όμως αυτή είναι κριτική εκ των υστέρων. Και κάθε τέτοια κριτική είναι διαβλητή, διότι υποκρύπτει σκοπιμότητες. Με τη σιωπή τους αποδέχθηκαν όλα τα λάθη της ηγεσίας, στα οποία άλλωστε συνέπραξαν και αυτοί. 

Τώρα δημιουργούν ένα νέο κόμμα για ποιο λόγο; Διότι δεν τους άρεσε το αποτέλεσμα στις εσωκομματικές εκλογές. Νίκησε κάποιος που έπεσε με το αλεξίπτωτο στον χώρο τους και όπως ειπώθηκε, «τους πήρε το κόμμα μέσα από τα χέρια». Εδώ ισχύει το «ας πρόσεχαν». 

Αυτοί που ίδρυσαν το νέο κόμμα είναι κουρασμένοι και φθαρμένοι και αυτό φαίνεται όχι μόνο στις φυσιογνωμίες τους, αλλά κυρίως στον λόγο τους. Η άλλη, νέα γυναίκα, πήγε στις κάλπες με υψωμένη τη γροθιά της λες και βρισκόταν στις παραμονές της επανάστασης, ενώ στις τάξεις του νέου κόμματος βρέθηκαν και όλοι αυτοί που θεωρούν τη σημαία ένα κομμάτι πανί και τα σύνορα μια γραμμή στον χάρτη. 

Ενα χαρμάνι από δικαιωματιστές, παλαιομαρξιστές και χαβαλέδες. Ολοι γνωρίζουμε τι θα πουν πριν καν ανοίξουν το στόμα τους. Αναμασούν κλισέ του προηγούμενου αιώνα. Είναι απολύτως προβλέψιμοι, απολύτως πληκτικοί. Ακόμη και τα επίπεδα στα οποία θα κυμανθεί η δύναμή τους και αυτά πιθανολογούνται μετά βεβαιότητος. Κούρασαν πριν καν ξεκινήσουν».

                                                                               (Σ. Μουμτζής- liberal.gr)

«Στην Ελλάδα ο ΣΥΡΙΖΑ έσπασε στα δύο μετά την ανάδειξη του Στέφανου Κασσελάκη στην ηγεσία, αφού προηγήθηκε η στρατηγική ήττα του κόμματος στις εκλογές και η παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα. 

Στη Γερμανία, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του αριστερού Die Linke διαλύθηκε και τυπικά την Τετάρτη και τώρα η Σάρα Βάγκενκνεχτ  –πρόσωπο - σφραγίδα του κόμματος επί δεκαετίες, η οποία αποχώρησε τον Οκτώβριο με άλλους 9 βουλευτές–  ετοιμάζει το νέο κόμμα με το οποίο θα κατέβει στις ευρωεκλογές . Στο μεταναστευτικό και την εξωτερική πολιτική, μοιάζει με το δικό μας Βελόπουλο, αφού πιστεύει ότι δεν υπάρχουν αρχές για τα κράτη, μόνο συμφέροντα, ιδίως αν αυτά συνδέονται με την Ρωσία και τον Πούτιν. 

Στην Ισπανία, πέντε βουλευτές των Podemos –του ισπανικού ΣΥΡΙΖΑ κατά μια έννοια–  αποχώρησαν από το κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς Sumar  με το οποίο συγκυβερνά ο σοσιαλιστής Σάντσεθ. Η επικεφαλής των Podemos, Ιόνε Μπελάρα, διακήρυξε ότι η Ισπανία χρειάζεται μια «φεμινιστική, οικολογική, μεταρρυθμιστική αριστερά».  

Στην Ιταλία, επίσης, η Αριστερά είναι κατακερματισμένη και αδύναμη αλλά, όπως παρατήρησε ο κ. Τσίπρας που βρέθηκε στη Ρώμη, τουλάχιστον αυτοί εκεί τα βρίσκουν στο να «πολεμάνε» τη Μελόνι και να κατεβαίνουν από κοινού στις διαδηλώσεις!  

Όλα τα αριστερά κόμματα βλέπουν πλέον τα εγγεγραμμένα μέλη τους να μειώνονται, αποτέλεσμα της ολοένα μειωμένης επιρροής που ασκούν, ιδιαίτερα στις νεότερες γενιές και στις λαϊκές τάξεις. Χωρίς να έχουν διαμορφώσει στέρεη αντίληψη και πρόταση για τον κόσμο και τη μετάβαση του καπιταλισμού σε κάτι άλλο απ' αυτό, για το οποίο είχαν μάθει μόνο να μιλάνε».

                                                                                 (Κ.Γαλανού-liberal.gr)