Είμαστε μια πόλη με αρκετό πράσινο, το οποίο όμως δεν είναι από εκείνα τα οργανωμένα και περιποιημένα που αποτελούν αποτέλεσμα ανθρώπινης παρέμβασης. Tο πράσινο μάς χαρίστηκε από τη φύση κι εμείς απλώς το κοιτάμε, αν δεν το καταστρέφουμε κιόλας.
Αν προσέξει κανείς τα πάρκα μας, θα καταλάβει πολύ καλά τι λέμε. Γιαννιώτικο Σαλόνι, Λιθαρίτσια, Άλσος κτλ. Μόνο εκείνο του Κατσάρη μπορεί -κι αυτό με μεγάλη επιείκεια- να χαρακτηριστεί ένα ανεκτό αστικό πάρκο. Κάνοντας δε μια βόλτα στο Άλσος, τι να πει κανείς; Πόσο περισσότερο να απογοητευθεί από εκείνους που υποτίθεται ότι έχουν την εποπτεία και την αρμοδιότητα για να βελτιώσουν τις υποδομές της πόλης;
Τα δέντρα, το υγρό στοιχείο, η ύπαρξη σημείων σκίασης, τα άνετα καθιστικά,
η ασφάλεια είναι πολύ βασικά χαρακτηριστικά σε ό,τι αφορά τα πάρκα σε αστικό περιβάλλον. Τι
από όλα αυτά μπορεί να βρει κανείς εδώ;
Και δεν περιμένει κανείς βέβαια η υπό αποδρομή ευρισκόμενη Δημοτική Αρχή να ασχοληθεί τώρα με κάτι που δεν το άγγιξε ούτως ή άλλως για τέσσερα ολόκληρα χρόνια.
Εκείνο όμως που είναι απορίας άξιον -έως εξοργιστικό- είναι ότι το σύστημα στη χώρα
μας απαιτεί -και καλώς- από τις κυβερνήσεις να αναλαμβάνουν καθήκοντα την επομένη των εκλογών, ενώ οι νέες Δημοτικές Αρχές πρέπει να περιμένουν από τρεις μέχρι και έξι μήνες (όπως έγινε το 2019) για
να αναλάβουν καθήκοντα, με αποτέλεσμα οι ηττημένοι, μη θέλοντας να αγγίξουν
τίποτα, να αφήνουν τα πράγματα στο έλεος.
Δείτε φωτογραφίες κι αν δεν σας πιάσει κατάθλιψη...
Και απέναντι ακριβώς ένα μεγάλο ξενοδοχείο. Έτσι για να θαυμάζουν οι επισκέπτες την κατάντια μας. Που και μόνο αυτό θα έπρεπε να αποτελεί κίνητρο για να φτιάξει κανείς ένα όμορφο -και πολιτισμένο προπαντός- αστικό πάρκο. Αλλά πού...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου