αντί προλόγου..
'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.
Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.
Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com
Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon
Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου 2023
Διεθνείς δυθύραμβοι και ...εντόπια γκρίνια
«Η χρονιά τελειώνει με διεθνείς και ευρωπαϊκούς δοξαστικούς για την Ελλάδα. Οι οίκοι αξιολόγησης μας αναβαθμίζουν, οι μεγάλες ξένες εφημερίδες μας δίνουν συγχαρητήρια, οι διεθνείς οικονομικές επιθεωρήσεις μας ανακηρύσσουν «χώρα της χρονιάς», οι παγκόσμιες βαθμολογήσεις μας τοποθετούν στα ρετιρέ του πλανήτη. Μέχρι και το ελληνικό φαγητό βγήκε δεύτερο παγκοσμίως, εδώ φτάσανε να ανακηρύξουν τον ντάκο «καλύτερη σαλάτα του κόσμου». Ε, ρε δόξες…
Μόλις πριν από μια δεκαετία ήμασταν του κλότσου και του μπάτσου. Μπαίναμε σε ταξί οποιασδήποτε ευρωπαϊκής πόλης και μόλις ο ταξιτζής καταλάβαινε ότι ήμασταν Έλληνες ζητούσε τα λεφτά προκαταβολικά. Διότι δεν μας θεωρούσαν μόνο άφραγκους, αλλά και απατεώνες. Τώρα αυτά γύρισαν ανάποδα. Εμείς είμαστε οι επιτυχημένοι και οι νοικοκύρηδες της Ευρώπης, οι Γερμανοί, οι Γάλλοι και οι Ιταλοί είναι οι ανεπρόκοποι και οι προβληματικοί.
Ξέρω τι θα πουν μερικοί. Ότι η θεία τους, που ζει στο Αιγάλεω ή στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας, δεν θα πάρει ποτέ ταξί σε κάποια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα για να δει τη διαφορά στη συμπεριφορά του ταξιτζή, αντιθέτως θα πάει δυο φορές τη βδομάδα στο σούπερ μάρκετ και θα φρίξει μπροστά στο ράφι. Ούτε Politico διαβάζει ο αγρότης από την Καρδίτσα, ούτε τις αξιολογήσεις του Economist μελετά ο συνταξιούχος απ’ τη Σπάρτη.
Τα ‘χουμε ξανακούσει αυτά. Τότε που λέγαμε στον δημόσιο υπάλληλο ότι τα ελληνικά ομόλογα κατέρρευσαν στην κατηγορία των σκουπιδιών κι εκείνος χασκογελούσε, θεωρώντας ότι δεν τον αφορούν αυτά τα μακρινά και άγνωστα. Μετά του κόψανε τον μισθό στη μέση μαζί με τα δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων, οπότε αντιλήφθηκε τη σύνδεση του εισοδήματός του με τα spread.
Και τώρα λοιπόν, ας αφήσουν μερικοί-μερικοί κατά μέρος τους χλευασμούς κι ας ομολογήσουν ότι κάτι καλό γίνεται στην οικονομία της χώρας. Αν δεν θέλουν να πουν καλό λόγο για τον Μητσοτάκη ας μην το κάνουν, αλλά την εντυπωσιακή βελτίωση των μεγεθών ας μην την αμφισβητούν διότι πάλι θα βρεθούν προ εκπλήξεων. Ακόμα και η Κουτσή Μαρία ξέρει πια ότι τα βελτιωμένα οικονομικά μεγέθη σημαίνουν αύξηση πλούτου.
Δεν είναι λάθος να προτείνεται μια
άλλη συνταγή για τον διαμοιρασμό του πλούτου αυτού σε άλλες αναλογίες, είναι
όμως εντελώς λάθος να αμφισβητείται η ύπαρξη αυτού του καινούριου πλούτου και
να διατυμπανίζεται η δήθεν φτωχοποίηση της χώρας και του λαού της. Όσο θα τα
λένε αυτά ευρισκόμενοι μακρά της πραγματικότητας, όσο θα χαρίζουν στον Κυριάκο
διεθνείς διακρίσεις και εσωτερικές νίκες».
(Αρθρο του Δ. Καμπουράκη από το liberal.gr)
Γιατί αδρανεί η κυβέρνηση;
«Σκόρπισε θανατικό από τροχαία δυστυχήματα, φέτος, χρονιάρες μέρες των Χριστουγέννων. Δεν σταματήσαμε να προσθέτουμε χαμένες ζωές, νέων ανθρώπων, στους δρόμους και ειδικά μέσα στην πρωτεύουσα! Θα καταμετρά κι άλλους νεκρούς και τραυματίες, απαθής, η Κυβέρνηση; Η αστυνόμευση των δρόμων με τα φυσικά πρόσωπα, της Τροχαίας, έχει αποτύχει παταγωδώς.
Το έχουμε πια χωνέψει. Αδύνατον, ωστόσο, να ερμηνευτεί η αδράνεια στην τοποθέτηση καμερών σε όλους τους φωτεινούς σηματοδότες, σε όλη την επικράτεια, για να επιστρέψει μια σχετική πειθαρχία στην τήρηση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Κάποτε στήνονταν από τους τροχονόμους τα στοιχειώδη μπλόκα αλκοτέστ. Εγκαταλείφθηκε κι αυτή η προσπάθεια. Φαίνεται πως η Κυβέρνηση πιστεύει το αντίθετο.
Αναγνωρίζουμε ως κοινωνία, ότι τα οινοπνευματώδη ποτά στους εφήβους είναι διαδεδομένα σε βαθμό επικίνδυνο; Ας μην στρουθοκαμηλίζουμε και ας περάσουμε στην αντεπίθεση. Να αρχίσουμε από το σπίτι, την οικογενειακή «ασπίδα», υπό την προϋπόθεση βέβαια πως κι οι γονείς αντιλαμβάνονται το αλκοόλ ως πρόβλημα. Στην αλυσίδα ακολουθούν οι εκπαιδευτικοί και αμέσως μετά οι επαγγελματίες πωλητές ποτών. Εδώ, η προσπάθεια είναι πιο εύκολη και το αποτέλεσμα απτό. Αρκεί να λειτουργήσει η πρόληψη, που επιτυγχάνεται με την αστυνόμευση στην «πηγή» πώλησης. Με ουσιαστικό και σοβαρό τρόπο, που κι αυτό κάποτε πρέπει να μετρηθεί και να αξιολογηθεί…
Τα ναρκωτικά, πρόβλημα οξύ, διαχρονικό, διαρκές. Κορυφώνεται, μειώνεται, όμως είναι πάντα εδώ. Μόνιμη απειλή, «αγκαλιάζει» θανατηφόρα τους ευάλωτους. Όσο κι αν η πολιτεία με τις οργανωμένες δομές της επιχειρεί και επιτυγχάνει να θεραπεύσει εξαρτημένους, καινούργια θύματα χάνονται μες τον λαβύρινθο. Και ξανά από την αρχή, ο φαύλος κύκλος…
Στο μεταξύ, μετά τον κορονοϊό, στην ανάκτηση της κανονικότητας καταπατείται (κανονικότατα!) ο νόμος της απαγόρευσης του καπνίσματος στα καταστήματα εστίασης, διασκέδασης και καφέ. Καπνίζουν σαν να μην υπάρχει αύριο, διαμαρτύρονται οι καταγγέλοντες, αλλά πώς να ακουστούν μέσα στην έρημο της μοναξιάς τους…
Γνωρίζει την κατρκύλα η Κυβέρνηση; Κι αν ναι, θα ανέχεται για πολύ ακόμη να εξευτελίζεται ο Νόμος; Ας μη σπεύσει να αποδώσει την ευθύνη της αστυνόμευσης στους Δήμους. Πράγματι, εκεί ανήκει η αρμοδιότητα, αλλά αυτή που κυβερνά κι οφείλει να εποπτεύει δεν παύει να είναι η ίδια. Το τρίμηνο στην αλλαγή των διοικήσεων, μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές, είναι γεγονός πως φέρνει αποδιοργάνωση σε πολλούς τομείς. Αλίμονο, να δικαιολογείται η ανομία. Αν γνώριζε η Κυβέρνηση πόσο χάνει σε εντυπώσεις όταν αφήνεται να «κανοναρχηθεί» από την παραβατικότητα.
Σκοπός μιας κοινωνίας είναι με όλες τις δυνάμεις της να σπάει, αδιαλείπτως, τον φαύλο κύκλο και να τον μετατρέπει σε ενάρετο. Δεν είναι εύκολο, όπως κι άλλα στη ζωή, όμως μια προσπάθεια πρέπει να είναι συνεχής: Η Ενημέρωση, η Προειδοποίηση για τον κίνδυνο, η Πρόληψη. Οι τρεις υποχρεώσεις δεν πρέπει με τίποτε να ατονούν. Κι αυτό συμβαίνει τώρα. Συμπίπτει η περίοδος χαλαρότητας απέναντι στα «4» επικίνδυνα προβλήματα να καθορίζει την καθημερινότητα και να κυριαρχεί πάνω στην κανονικότητα.
Όταν τροχαία δυστυχήματα
και ναρκωτικές ουσίες σκοτώνουν αγόρια και κορίτσια, όταν το αλκοόλ σαρώνει σαν
«απόδειξη» μιας πρόωρης ενηλικίωσης και το απαγορευμένο σε κλειστό χώρο
κάπνισμα νικά απλά, χωρίς καμιά συνέπεια το Νόμο. Τότε να παριστάνει η Κυβέρνηση
ότι δεν συμβαίνουν και δεν τα βλέπει, είναι χειρότερο κι από την ανικανότητα
στην αντιμετώπισή τους».
(Αρθρο του Άρη Πορτοσάλτε από το liberal.gr)
Ελένη Παπαδάκη...
«Είναι γνωστή η απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΣΕΗ να διαγράψει την Ελένη Παπαδάκη μαζί με άλλους επιφανείς ηθοποιούς από το σωματείο γιατί δεν ήταν αριστεροί (24 Νοεμβρίου 1944). Είναι επίσης γνωστά τα ονόματα όσων πρωτοστάτησαν. Οι περισσότεροι εξ αυτών στη συνέχεια, όταν άλλαξε η φορά της Ιστορίας, προσαρμόστηκαν τάχιστα στη νέα κατάσταση. Σχεδόν όλες και όλοι όσοι εξύβριζαν χυδαία την Ελένη Παπαδάκη είχαν τις άκρες τους και στην απέναντι όχθη, άκρες που φάνηκαν χρήσιμες. Η ζωή τους και η καριέρα τους κύλισαν χωρίς εμπόδια, για πολλούς μάλιστα μέσα σε δόξα και τιμές.
Το ΚΚΕ ευθύς ως επέλεξε τη σύγκρουση (27 Νοεμβρίου 1944) ανασυγκρότησε την Κεντρική Επιτροπή του ΕΛ.ΑΣ. και την Πολιτοφυλακή. Από εκείνη τη στιγμή απελευθερώθηκαν δυνάμεις που είχαν την ευχέρεια, να δολοφονούν, να λεηλατούν, να εξευτελίζουν μόνο με μια απλή καταγγελία. Η τύχη εκατοντάδων χιλιάδων Αθηναίων αφέθηκε στα χέρια των μεσαίων στελεχών του ΚΚΕ που ήταν οι λεγόμενοι διαμερισματάρχες της Πολιτοφυλακής.
Η Ελένη Παπαδάκη συνελήφθη στις 21
Δεκεμβρίου και εκτελέστηκε αυθημερόν, κάτι πρωτοφανές για την ακολουθούμενη
τακτική της Πολιτοφυλακής και των φρουραρχείων του ΕΛΑΣ. Όλα δείχνουν πως κάποιος ή μάλλον κάποια πίεσε την
Πολιτοφυλακή Πατησίων για να συλληφθεί η μεγάλη τραγωδός και να εκτελεστεί πριν
αρχίσουν οι πιέσεις προς την ηγεσία του Κόμματος. Το όνομα της Ελένης Παπαδάκη
ήταν πολύ βαρύ και ό,τι ήταν να γίνει θα έπρεπε να γίνει με συνοπτικές
διαδικασίες.
Ας σημειωθεί πως η Μιράντα Μυράτ, ετεροθαλής αδερφή του Δημήτρη Μυράτ και κόρη της μεγάλης ηθοποιού Κυβέλης από τον γάμο της με τον Μήτσο Μυράτ, είχε ιδιαίτερες σχέσεις με την Πολιτοφυλακή Πατησίων και μισούσε αφάνταστα την Ελένη Παπαδάκη. Γνώριζαν και τα υψηλόβαθμα στελέχη του ΚΚΕ πως με παρέμβαση της Ελένης Παπαδάκη σώθηκαν δεκάδες αντιστασιακοί από το εκτελεστικό απόσπασμα.
Η δολοφονηθείσα είχε στα χέρια της ευχαριστήριες επιστολές της Λιλίκας Νάκου, του Άγγελου Σικελιανού, του Αντώνη Φωκά, γιατί γλίτωσε από το θάνατο φιλικά και συγγενικά τους πρόσωπα. Ένας ηθοποιός, ο Γιώργος Γληνός-- ανήκε στην κατηγορία των ανθρώπων που έζησαν λόγω των παρεμβάσεων της μεγάλης τραγωδού- ήταν από τους πρωτοστάτες της διαγραφής της από το ΣΕΗ.
Τελικά η δολοφονία της στοίχειωσε το ΚΚΕ. Το ακολουθεί μέχρι τις ημέρες μας, καθώς στο πρόσωπό της συμπυκνώθηκε η κόκκινη τρομοκρατία των Δεκεμβριανών. Η απόπειρα να αποδοθεί σε προβοκάτσια η δολοφονία έπεσε στο κενό από τις ίδιες τις καταθέσεις των εκτελεστών του καπετάν - Ορέστη. Τον εκτέλεσε η Πολιτοφυλακή γιατί κρατούσε για τον εαυτό του τη λεία του πλιάτσικου (λίρες, κοσμήματα, έργα τέχνης) ενώ έπρεπε να την αποδίδει στο ΚΚΕ.Αργότερα ο Νίκος Ζαχαριάδης - όπως και ο Καραγιώργης - μίλησε για την κατσαπλιάδικη νοοτροπία του ΕΛΑΣ.
Μέχρι
το 2019 όλες οι κυβερνήσεις είχαν ξεχάσει τη μεγάλη τραγωδό. Τη θυμήθηκε τον
Οκτώβριο του 2019 ο Δημήτρης Λιγνάδης- και μπράβο του - και έδωσε σε μια
αίθουσα του Εθνικού Θεάτρου το όνομά της. Δε θυμάμαι αν ποτέ η Δημόσια
Τηλεόραση έκανε ένα αφιέρωμα στο έργο της και στη μνήμη της».
(Αρθρο του Σ.Μουμτζή από το Liberal.gr)
Στη μνήμη του Βασίλη...
«Ο Βασίλης ήταν μια κλασική σκηνική παρουσία, με κουστούμι και πουκάμισο, χωρίς σκουλαρίκια και βραχιόλια. Άρχοντα της πίστας τον αποκαλούσαν όλοι. Βάδιζε σε αυτόν τον τομέα τον δρόμο του μεγάλου Τόλη, του Δημήτρη Μητροπάνου, του Πασχάλη Τερζή. Η φωνή του μπάσα κι εδώ ακριβώς βρίσκεται η γοητεία της. Ειδικότητά του το «καψουροτράγουδο».
Για μια κατηγορία ανθρώπων, της ανώτερης κουλτούρας, για όλους αυτούς που βλέπουν τον κόσμο από μια άλλη οπτική αφ΄υψηλού, αυτό το είδος τραγουδιού ήταν και είναι παρακατιανό. Το προσπερνούσαν και το προσπερνούν με περιφρόνηση, εκφράζει μια υποκουλτούρα όπως λένε, αλλά de gustibus et coloribus non est disputandum. Άλλωστε όλοι όσοι τραγούδησαν τέτοια τραγούδια δε δήλωσαν ποτέ πως είναι κουλτουριάρηδες. Δεν ανήκουν στο κλαμπ των αποκαλούμενων «έντεχνων».
Το καψουροτράγουδο, στα τελειώματα της «νύκτας ξελογιάστρας, νύκτας φεγγαρόλουστης», λίγο πριν το χάραμα, λειτουργούσε λυτρωτικά για όλους όσοι βίωναν την ερωτική εγκατάλειψη τραυματικά. Γιατί τα τραγούδια του Βασίλη Καρρά, μαζί με το οινόπνευμα, πάντα δικαίωναν τον εγκαταλελειμμένο. Μιλούσαν γι΄αυτή που έφυγε και δε θα ευτυχίσει και ή θα γυρίσει - η προσμονή μιας τιμωρητικής επιστροφής - ή θα ζήσει μέσα στη δυστυχία της, αναγνωρίζοντας τη δική του αξία και το δικό της λάθος. Προσέφεραν μια παρηγορία, μια ελπίδα, ήταν και είναι ένα βάλσαμο στην ψυχή του πονεμένου και για αυτό χιλιοτραγουδήθηκαν.
Δεν είναι τυχαίο που το καψουροτράγουδο πολύ γρήγορα έφυγε από τις πίστες των χιλιάδων και πέρασε στις συναυλίες των δεκάδων χιλιάδων. Το αγκάλιασε ένας κόσμος κάθε ηλικίας, όλοι αυτοί που «γουστάρουν την καψούρα».
Ο Βασίλης έφυγε, ο μύθος του ποτέ δε θα φύγει. Αυτή είναι η μοίρα όλων
των μεγάλων φωνών. Η αιωνιότητα είναι το μεγάλο δώρο για το χάρισμά τους».
(Απόσπασμα άρθρου του Σ. Μουμτζή από το liberal.gr)
ΑΠόψεις...
«Η Θεσσαλονίκη µπορεί να υπερηφανεύεται για την ιστορία της, την προίκα που της χάρισε η φύση, τον κομβικό γεωπολιτικό της ρόλο από την αρχαιότητα ακόμη, το καλό φαγητό και τη διασκέδαση, όχι όμως για την καθαριότητά της.Αν δεν είναι η πιο βρώμικη, ανήκει σίγουρα στις λιγότερο καθαρές πόλεις της Ελλάδας, σε σημείο που να κινδυνεύει να γίνει αντιτουριστική. Στις καλές, σχεδόν άριστες εντυπώσεις των επισκεπτών, εγχώριων και ξένων, υπάρχει συνήθως και η υποσημείωση για τα εκτεθειμένα εν αφθονία σε δρόμους και πλατείες σκουπίδια.
Το βράδυ των εγκαινίων της ΔΕΘ διασχίσαμε με συναδέλφους από την Αθήνα το κέντρο της Θεσσαλονίκης. Οι άνθρωποι εξεπλάγησαν με το θέαμα που αντίκρισαν και ενστικτωδώς ρώτησαν: «Καλά, γιατί η Θεσσαλονίκη είναι τόσο βρώμικη; Ο νέος δήμαρχος Στέλιος Αγγελούδης ανέλαβε τα καθήκοντά του διακηρύσσοντας την «απόλυτη προτεραιότητά» του στην καθαριότητα. Μακάρι να έχει το «αυγό του Κολόμβου».
Αλλά για να το σπάσει θα χρειαστεί να συγκρουστεί με
τον υφιστάμενο πανίσχυρο μηχανισμό, όπως βεβαίως και με τα συμφέροντα στον
τομέα της εστίασης και του εμπορίου, που μολονότι έχουν μεγάλο μερίδιο στη
διαμόρφωση της άθλιας εικόνας που εμφανίζει η πόλης, ειδικά το κέντρο της,
παραμένουν στο απυρόβλητο, για ψηφοθηρικούς λόγους».
(Στ.Τζίμας- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
«Υπάρχουν, πράγματι, “αστέρια” που βγαίνουν από το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, όπως βγαίνουν από όλα τα εκπαιδευτικά συστήματα του κόσμου. Στην Ελλάδα, όμως, τα “αστέρια” με τον ορισμό της PISA είναι το 0,9% του συνόλου. Στην Πορτογαλία, όπου επίσης έχουν αστέρια, αυτά είναι το 3,3% του συνόλου. Στην Εσθονία, που πριν από 30 χρόνια ήταν μια κατεχόμενη κομμουνιστική δικτατορία, το 6,1% του συνόλου.
Το ότι η χώρα μας έχει ένα εξαιρετικό ανθρώπινο δυναμικό είναι μια αντίστοιχη πλάνη, εξαιρετικά επίμονη. Όντως, υπάρχουν εργαζόμενοι με εξαιρετικές δεξιότητες εδώ. Έξυπνοι, καπάτσοι άνθρωποι με γνώσεις, θεωρητική κατάρτιση, επικοινωνιακό ταλέντο, συναισθηματική νοημοσύνη, συνεργατικό πνεύμα και ενίοτε και ηγετικές ικανότητες.
Αλλά είναι πολύ, πολύ λιγότεροι από ό,τι νομίζουμε, και από ό,τι
υπονοούν οι ειδήσεις για δεκάδες ή εκατοντάδες προσλήψεις ταλέντων από
απαιτητικές πολυεθνικές. Πόσο λιγότεροι; Εκτός από την PISA, o ΟΟΣΑ κάνει και
μια άλλη περιοδική έρευνα που μετρά τις δεξιότητες, η οποία απευθύνεται στους
ενήλικες».
(Θ. Γεωργακόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
«Γιατί η Σερβία βρίσκεται ξανά στην κόψη του ξυραφιού ; H πορεία της βαλκανικής αυτής χώρας προς την ΕΕ είναι ομιχλώδης, καθώς επηρεάζεται από τους οικονομικούς δεσμούς της με τη Ρωσία και την Κίνα –που ασκούν τις όποιες πιέσεις με βάση τα δικά τους συμφέροντα–, αλλά και από τον γόρδιο δεσμό του Κοσσυφοπεδίου, το οποίο κέρδισε την ανεξαρτησία το 2008, ωστόσο οι Σέρβοι εξακολουθούν να μην το αναγνωρίζουν».
(protagon team)
Απόψεις...
«Η σύνοδος των μερών με αριθμό 28 αποφάσισε για 28η φορά να μας σώσει. Αυτήν την φορά σταδιακά. Σταδιακά είναι η ελληνική απόδοση της έκφρασης (phase-out) που χρησιμοποιήθηκε στο κοινό ανακοινωθέν για να περιγράψει την απόσυρση των υδρογονανθράκων. Και αυτό το σταδιακά θεωρήθηκε μεγάλη επιτυχία, γιατί σε όλες τις προηγούμενες συναντήσεις δεν αναφερόντουσαν πουθενά στα ορυκτά καύσιμα.
Και ήταν πολλές οι προηγούμενες συναντήσεις. Αλλες 27 φορές είχαμε συνεδριάσει για να σώσουμε τον πλανήτη. Οχι εμείς αλλά τα μέρη. Ποια είναι τα μέρη; 197 χώρες και η Ευρωπαϊκή Ενωση, σύνολο 198 Η συνάντηση έγινε στην φωλιά του ελέφαντα. Στο Ντουμπάι. Στην χώρα που έχει τη δεύτερη μεγαλύτερη εκπομπή CO2 ανά άτομο στον κόσμο, πίσω μόνο από το Κατάρ. Στην χώρα που τα air-condition δουλεύουν συνεχώς και τα υπερ-αυτοκίνητα με τους βρυχηθμούς από τα χιλιάδες κυβικά είναι η κανονικότητα.
Πρόεδρος της συνάντησης ήταν ο διευθύνων
σύμβουλος μιας τεράστιας πετρελαϊκής εταιρείας. Στις επικρίσεις πολλών που δεν
καταλάβαιναν πώς συνδυάζεται ο ρόλος του εξορύκτη υδρογονανθράκων με τον αρχηγό
μιας συνόδου για το κλίμα, η απάντηση ήταν πως έχει πείρα και τους γνωρίζει
όλους. Μια άλλη απάντηση είναι ότι έχει χρήματα στη διάθεσή του και επενδύει σε
έργα ανανεώσιμων πηγών σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο».
(Κ.Ζανετόπουλος- protagon.gr)
«Φωτιά και λάβρα τα ενοίκια για τη σπουδάζουσα νεολαία δεν
είναι, φυσικά, μόνο στην Ελλάδα. Είναι επίσης στη Βρετανία, όπου τον περασμένο
Σεπτέμβριο το κόστος μηνιαίας ενοικίασης ενός μονόκλινου στο Λονδίνο ξεπέρασε
για πρώτη φορά τις 1.000 στερλίνες (1.166 ευρώ), αλλά και στην Ιταλία, όπου για
την ενοικίαση ενός δωματίου σε κοινόχρηστο διαμέρισμα στην περιφέρεια του
Μιλάνου απαιτούνται μηνιαίως κατά μέσο όρο περί τα 640 ευρώ. Μάλιστα, στην
πρωτεύουσα της εύρωστης Λομβαρδίας, φοιτητές και φοιτήτριες έφτασαν στο σημείο
να κατασκηνώσουν έξω από το Πολυτεχνείο της πόλης, απαιτώντας από τις αρμόδιες
αρχές να λάβουν μέτρα για την ανακούφισή τους».
(Protagon Team)
«Πολλοί συμπολίτες ζουν
με την ψευδαίσθηση ότι η Ακρόπολη ανήκει σε όλο τον πλανήτη. Κάποιοι άλλοι, πιο
μπαντριώτες, πιστεύουν ότι ανήκει μόνο στους Έλληνες αλλά σε όλους τους
Έλληνες. Και οι μεν και οι δε κάνουν λάθος. Η Ακρόπολη ανήκει στους αρχαιοφύλακες.
Αν δεν ανήκε σε αυτούς, δεν θα μπορούσαν να την κλείνουν όποτε τους κάνει
συνδικαλιστικό κέφι, όπως, ας πούμε, τους έκανε την Τρίτη. Φαίνεται όμως ότι το
ιδιοκτησιακό καθεστώς τούς έχει κάνει και εξαιρετικά φιλότιμους. Κι αυτή
ακριβώς η εξαιρετική φιλοτιμία τους ήταν ή αιτία για την απεργία που έκλεισε το
σπουδαιότερο μνημείο της Δύσης».
(Μ.Βουλαρίνος- ΑΤΗensvoice)
Απόψεις...
«Μαζί με την απαισιοδοξία για την επιθυμία της κυβέρνησης να κάνει το κράτος να λειτουργήσει, η συζήτηση για τις δουλειές που υπερβαίνουν τα προσφερόμενα εργατικά χέρια μού δημιούργησαν και μια απορία: Τι γίνεται με τα επιδόματα ανεργίας; Μήπως πολλά από αυτά είναι στην πραγματικότητα επιδόματα αεργίας; Μήπως μαζί με το επίδομα σε κάποιους συμπολίτες που πραγματικά έχουν ανάγκη, επιδοτούμε και το αραλίκι κάποιων άλλων;
Το επίδομα ανεργίας πρέπει να είναι για τις περιπτώσεις των συμπολιτών που στ’ αλήθεια δεν μπορούν να βρουν καμία δουλειά και όχι για τις περιπτώσεις των συμπολιτών που ψάχνουν τη δουλειά των ονείρων τους.Είμαι πολύ χαρούμενος που ζω σε μια χώρα τόσο πλούσια ώστε οι κάτοικοί της να έχουν την άνεση να απορρίπτουν εργασίες, αλλά προτιμώ αυτή η απόρριψη να μη γίνεται επί πληρωμή. Πολύ περισσότερο όταν με τα λεφτά που δίνονται σε επιλεκτικούς και «κουρασμένους» κακομαθημένους πιτσιρικάδες θα μπορούσε να γίνει πολύ πιο ουσιαστική η βοήθεια στους ανθρώπους που η ηλικία δεν τους δίνει πολλά περιθώρια εργασιακής ευελιξίας.
Με λίγα λόγια, μήπως είναι
κάπως παλαβό και εν τέλει αυτοκαταστροφικό να δίνεται επίδομα ανεργίας σε
συμπολίτες στους οποίους απευθύνονται τα χιλιάδες «ζητείται υπάλληλος» με τα οποία
έχει γεμίσει η χώρα; Μήπως είναι κάπως παλαβό και αυτοκαταστροφικό να
επιδοτείται η νοοτροπία «ζω με τους γονείς μου, λογαριασμούς και νοίκια δεν
πληρώνω, 300-400 ευρώ τον μήνα για μερικούς μήνες μαζί με τα διάφορα pass είναι
ό,τι πρέπει, γιατί να δουλέψω»; Είμαι ο τελευταίος που θα κατηγορήσω την
τεμπελιά και το αραλίκι (στην πραγματικότητα τα ζηλεύω κάπως) αλλά ταυτοχρόνως
σκέφτομαι μήπως ήρθε η ώρα να σταματήσουμε να πληρώνουμε συμπολίτες για να
αράζουν».
(Μ.Βουλαρίνος-ΑΤΗensvoice)
«Αλλεργικοί» στη συγκέντρωση και την επεξεργασία στοιχείων με στόχο τη μέτρηση της αποδόσής τους, τη χάραξη πολιτικής και την αξιολόγησή τους παρουσιάζονται οι δήμοι της Ελλάδας. Αυτό είναι το βασικό πόρισμα σύμφωνα με τον Δείκτη Αποτελεσματικότητας Δήμων του 2023 που δημοσιεύει το Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών σε συνεργασία με το Κέντρο Διεθνούς και Ευρωπαϊκής Πολιτικής Οικονομίας και Διακυβέρνησης (ΚεΔΕΠΟΔ) του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.
Οπως αναφέρεται
στην έρευνα, το ερωτηματολόγιο απαντήθηκε μόλις από το 10% των δήμων, ποσοστό
το οποίο καταδεικνύει τόσο τη μικρή επιχειρησιακή ικανότητά τους όσο και την
έλλειψη κουλτούρας αξιολόγησης και διαφάνειας».
(Σ. Χρήστου-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
«Ο χρόνος που
χρειάζεται για την επίλυση αστικών διαφορών στα πρωτοβάθμια δικαστήρια αυξήθηκε
κατά τρεις μήνες: στις 728 ημέρες το 2021 από 637 το 2019. Τι μπορεί να κάνει η
κυβέρνηση για να μειωθεί η καθυστέρηση και το κόστος για γραφειοκρατικές
αποφάσεις; Και ποιος τελικά ευθύνεται για τη μείωση της ανταγωνιστικότητας της
οικονομίας;»
(Ζ. Τσώλης- protagon. gr)
Απόψεις...
«Πριν από μια δεκαετία, η εικόνα της Ελλάδας όπως εμφανιζόταν στα εξώφυλλα του Economist δεν ήταν κολακευτική. Και έτσι με αυτόν τον τρόπο έκανε τον γύρο του κόσμου αφήνοντας ένα αρνητικό αποτύπωμα.Η Ελλάδα εμφανιζόταν σαν η Αχίλλειος πτέρνα της Ευρώπης.Ο λαμπαδηδρομία της Ολυμπιακής φλόγας εμφανιζόταν σαν εμπρησμός του ευρώ.Το μέλλον της Ελλάδας φαινόταν να χάνεται στην αποχέτευση ενός νιπτήρα.
Στα εξώφυλλα του Economist, είχαμε δει τον Αλέξη Τσίπρα να παλεύει μέσα στο κύματα, οδηγώντας τη βάρκα του, δηλαδή την Ελλάδα, στα βράχια που έμοιαζαν με τη Γερμανίδα καγκελάριο Άγγελα Μέρκελ.Είχαμε δει ακόμα το σενάριο του μεγάλου ελληνικού διαζυγίου με πρωταγωνιστές τον Αλέξη Τσίπρα και την Άγγελα Μέρκελ και πάλι.
Δυστυχώς, δεν υπήρχε τίποτα το ψευδές σε όσα απεικονίζονταν στα συγκεκριμένα εξώφυλλα τoυ Economist. Ας μην γελιόμαστε. Αυτή ήταν η εικόνα της Ελλάδας καθ’ όλη τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης χρέους που επισημοποιήθηκε το 2009.
Όλοι αντιλαμβάνονται ότι η Ελλάδα δεν είναι πλέον ένα Δούρειος Ίππος
για την παγκόσμια οικονομία, όπως ήταν επί Αλέξη Τσίπρα και Πάνου Καμμένου. Ότι
η Ελληνική οικονομία δεν βρίσκεται στα χέρια άσχετων ανθρώπων που
πειραματίζονται, όπως γινόταν επί Αλέξη Τσίπρα και Πάνου Καμμένου. Και ότι τις
τύχες της Ελλάδας δεν τις διαχειρίζονται εμμονικοί και αυτοκτονικοί πολιτικοί».
(Κ.Χαροκόπος – liberal.gr)
«Ο Όλαφ Σολτς δεν πρέπει να αισθάνεται και πολύ τυχερός. Από την ώρα που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Γερμανίας στο τέλος του 2021, η κατάσταση για τη χώρα του δεν έχει εξελιχθεί καθόλου καλά. Τη στιγμή που η Γερμανία έβγαινε από την περιπέτεια της πανδημίας και η βιομηχανία της προσπαθούσε να μπει και πάλι σε φυσιολογικούς ρυθμούς λειτουργίας, η κατάσταση άλλαξε άρδην:
ο πόλεμος στην Ουκρανία και η μεγάλη αναταραχή που προκάλεσε στην
παγκόσμια, και κυρίως στην ευρωπαϊκή, αγορά ενέργειας, η έξαρση του πληθωρισμού
και η έναρξη της ανοδικής πορείας των επιτοκίων ανά τον κόσμο έφεραν τη
μεγαλύτερη οικονομική δύναμη της Ευρωζώνης από τη θέση του οδηγού σε αυτήν του
ουραγού. Ταυτόχρονα ανέδειξαν κάποια σημαντικά λάθη στον σχεδιασμό της
βιομηχανικής πολιτικής της χώρας από την πολιτική και επιχειρηματική ηγεσία».
(Σπ. Αλεξόπουλος- liberal.gr)
«Προφανώς για κάποιους
είναι προτιμότερο να χάσει τη ζωή του ένας αστυνομικός παρά ένας κακοποιός,
ιδίως αν ανήκει στη γνωστή ευπαθή ομάδα. Θα καταφύγω στο κοινότοπο «για
σκεφτείτε τι θα γινόταν αν ο αστυνομικός πυροβολούσε τον εικοσάχρονο Ρομά,
οδηγό του αυτοκινήτου που δε σταμάτησε σε έλεγχο και με τους ελιγμούς του
προκάλεσε τον θάνατό του συναδέλφου του». Τώρα που το θύμα είναι ο 29χρονος
άνδρας της ΔΙ.ΑΣ δεν παρατηρώ καμιά αντίδραση από το φιλελευθεράτο και τις αριστερές
ψυχούλες. Γρήγορα ξεχάστηκε και ο αστυνομικός που έχασε το πόδι του από ευθεία
βολή ναυτικής φωτοβολίδας στα επεισόδια που προκάλεσαν οι γνωστοί και
σεσημασμένοι χούλιγκαν».
(Σ.Μουμτζής- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
Απόψεις...
@ Να τι κατάφερε ο flat tax και το απλό φορολογικό σύστημα στη
Ρουμανία. Η ανάρτηση είναι του 2019. Σήμερα το ΑΕΠ της είναι ακόμα μεγαλύτερο:
301,26 δισ. δολάρια (2022, στοιχεία World Bank). Εμείς υπολογίζουμε τεκμαρτούς
τζίρους βάσει μέσων όρων ομοειδών επιχειρήσεων!!!
@Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει γιατί όταν
κάποιος καταζητείται θολώνουν τη φωτογραφία του; Για να μην τον αναγνωρίσει
κάποιος και... συλληφθεί; Κάποτε οι φωτογραφίες των καταζητούμενων
τυπωνόντουσαν σε αφίσες και τις κολλούσαν παντού. Αλλά εν τω μεταξύ ενέσκηψε η
πολιτική ορθότητα που υποστηρίζει τα δικαιώματα του εγκληματία!
@Ποτέ άλλοτε η παρονομία δεν ήταν τόσο ανεξέλεγκτη, το έγκλημα τόσο ασύδοτο. Η χώρα είναι το Ελντοράντο κάθε παραβατικού. Τις πταίει;
Οι γελοίοι κανόνες εμπλοκής που δένουν τα χέρια της αστυνομίας, η φοβικότητα απέναντι στην εθνομηδενιστική αριστερίλα, που οδηγεί τον αστυνομικό στο εδώλιο του κατηγορουμένου κάθε φορά που απλώς κάνει τη δουλειά του, η κατάπτυστη αντίληψη πως οι αστυνομικοί είναι αναλώσιμοι και η θυσία τους είναι απλώς μια... στατιστική του επαγγέλματος, η γελοία νομοθεσία που επιτρέπει την κατά συρροή τέλεση κλοπών και ληστειών, με τον εγκληματία να συλλαμβάνεται δεκάδες φορές, να καταδικάζεται, αλλά να κυκλοφορεί ελεύθερος και οι υπόγειες σχέσεις υποκόσμου & εξουσίας, που εξασφαλίζουν το ακαταδίωκτο στα μεγάλα κεφάλια του εγκλήματος.
Δεν είναι υπεύθυνη μόνον αυτή η θλιβερή περίπτωση ανθρώπου που υποδύεται τον Υπουργό ΠροΠο ενώ στην ουσία είναι Υπουργός ΠροΠα (Προστασίας του Παραβατικού). Κυρίως είναι αυτός που τον επέλεξε, επιμένει να τον διατηρεί στη θέση του, και εκπροσωπεί συνολικά την πολιτική του χαϊδέματος των παρανόμων.
@ Είχαν κάμερες, λέει, στο στρατόπεδο των ΜΑΤ,
αλλά δεν είχαν... καταγραφικό! Και τώρα ψάχνουν υλικό από κανέναν περιπτερά
εκεί γύρω για να βρουν ποιοι τους έβαλαν βόμβα! Δεν υπάρχει αυτό το
κράτος-ανέκδοτο!
@ Είναι απολύτως βέβαιο ότι μετά την ψήφιση της κατάπτυστης ντροπολογίας «Καιρίδη» η εισβολική πίεση θα αυξηθεί και το πρόβλημα θα διογκωθεί περιμένοντας μια μελλοντική παρόμοια λύση. Άλλωστε, εάν η απάντηση στην έλλειψη εργατικών χεριών είναι η παροχή άδειας παραμονής σε εισβολείς, γιατί να μην γίνει το ίδιο και αργότερα, καθώς θα εξακολουθεί να υπάρχει έλλειψη εργατικών χεριών;
@Όχι στα ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Θα έρθουν και θα μολύνουν τα
Δημόσια.
(Θ.Τζήμερος- Δημιουργία ξανά)
Καποδίστριας...
Η Ελβετία κόσμησε την Ζυρίχη με άγαλμα του Καποδίστρια!Πόσο θα πίστευες αν σου έλεγε κάποιος ότι τον 19ο αιώνα υπήρξε κάποιος που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελλάδα (Έλληνας) που: Πήρε τρία διδακτορικά διπλώματα στην Ιταλία! Έφτιαξε το Σύνταγμα της τότε Επτανησιακής Πολιτείας (και έγινε κυβερνήτης της σε ηλικία 26 χρονών!)
Έφτιαξε το επιτυχημένο Ελβετικό Σύνταγμα (που ισχύει μέχρι σήμερα). Έσωσε από διαμελισμό και από πτώχευση την ηττημένη το 1815 Γαλλία. Έγινε Υπουργός Εξωτερικών (1816) της μεγαλύτερης (τότε) Ευρωπαϊκής δύναμης (της Ρωσίας). Έσωσε την Ελληνική επανάσταση.
Ομολογώ ότι κατά καιρούς άκουγα για κάποιον Καποδίστρια με τόσα
απίθανα κατορθώματα που μου φαινόντουσαν το λιγότερο, υπερβολές!
Τέτοια κατορθώματα είμαστε συνηθισμένοι μόνο στα μυθικά
χρονιά. Ποιός να ήταν αυτός ο Έλληνας του 19ου αιώνα που, τουλάχιστον σε
πολιτικούς άθλους, φάνηκε αντάξιος του Ηρακλή; Είναι όλα αυτά αλήθεια;Το όνομα
του: Ιωάννης Καποδίστριας.
Στην αποκαλυπτική του ομιλία ο κ. Κορνιλάκης παρουσιάζει τον
«Άγιο της πολιτικής», την σπουδαία βιογραφία του σε όλη την Ευρώπη, τα
επιτεύγματά του, τις θυσίες του για την Ελλάδα μέχρι και την ύστατη θυσία του
να προσφέρει την ίδια του την ζωή για την ενότητα της πατρίδας μας.
Με δικά του λεφτά σπούδαζε 300 Ελληνόπουλα στην Ευρώπη (Ο ένας από τους δυο δολοφόνους του είχε σπουδάσει με τα λεφτά του. Έδωσε τα πάντα για την Πατρίδα. Η επανάσταση δεν θα πετύχαινε χωρίς την συμβολή του Καποδίστρια. Έδωσε πολιτική μάχη με Ευρωπαίους δικτάτορες φιλικά προσκείμενους με την Οθωμανική Αυτοκρατορία (π.χ. Μέττερνιχ).
Ξεσήκωσε το φιλελληνικό κίνημα στην Ευρώπη. Έστελνε λεφτά, οπλισμό και τόνους παξιμάδι στην Ελλάδα. Το 1827, στην συνεδρίαση της Τριζίνας, ο Κολοκοτρώνης προτείνει τον Καποδίστρια σαν τον «Ηγέτη του Έθνους». Οργάνωσε το Πολεμικό ναυτικό και γενικά την ναυτιλία (οικονομικό θέμα).
Δεν δέχτηκε αμοιβή σαν Κυβερνήτης: «Όταν βεβαιωθώ ότι ουδέν Ελληνόπουλο πεινά, τότε ίσως θα δεχτώ έναν οβολό». Έβαλε υποθήκη τα χτήματα του στην Κέρκυρα σε Έλληνα εφοπλιστή προκειμένου να φέρει δυο καραβιές τροφή για τον πεινασμένο λαό.
Το 1831 δολοφονήθηκε από «ελληνικά» χέρια στα σκαλοπάτια του Αγίου Σπυρίδωνα (Κυπριακής καταγωγής Άγιος) στο Ναύπλιο. Ο Κολοκοτρώνης τον ονόμασε «Πατέρα του Έθνους». (Από τότε δεν έχουμε καθορίσει στον Κυβερνήτη Καποδίστρια αυτήν την τιμή).
Ο Καποδίστριας ήταν μια
οικουμενική προσωπικότητα. Ακόμη τον τιμούν στην Ρωσία, στην Γαλλία, στην
Ελβετία, στην Σλοβενία. Στην Ελλάδα μάλλον τον αγνοούμε.
*Yannis
Xenos Architekt Dipl. Ing. T.U. Karlsruhe
(Nikos Felekis- ευρωπαϊστές f/B)
Απόψεις...
@Σωτήρης Χήνος- Για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο, η μικρή αυτή χώρα στην άκρη της Βαλκανικής χερσονήσου, βγάζει γιατρούς, Με το τσουβάλι. Γιατί; Που να ξέρω και γω. Μάλλον ισχύει ακόμα η παλιά φιλοδοξία της μέσης Ελληνικής οικογένειας, να δει το παιδί γιατρό, μηχανικό ή δικηγόρο. Έτσι, βγάζοντας το Μονακό που είναι στατιστικά ασήμαντο, είμαστε η τρίτη χώρα στον πλανήτη σε αριθμό γιατρών σε αναλογία πληθυσμού. Έχουμε 63 χιλ. γιατρούς. Ζωή να χουν. Και ζωή να μας χαρίζουν, βεβαίως, βεβαίως...
Έτσι λοιπόν, η χώρα του Ιπποκράτη, έχει 63 γιατρούς ανά 10 χιλ. κατοίκους, η Ιταλία έχει 40, όσους και η Αυστραλία, οι ΗΠΑ 35 (σχεδόν τους μισούς), η Γαλλία 33, το ΗΒ 32, η Ιαπωνία 26, ο Καναδάς 24 και η Κίνα 24 (το 1/3 της ιατρομάνας Ελλάδας). Προσέξτε τώρα. Έχουμε 20 χιλ+ γιατρούς στο ΕΣΥ, ήτοι 20 γιατρούς ανά 10 χιλ. πληθυσμό, όταν η το Η.Β. έχει 32 στο σύνολο και στο δημόσιο σύστημα και ιδιώτες! Και έχουμε και 40 χιλ. γιατρούς, εκτός ΕΣΥ. Παραπάνω από όσους έχει η Γαλλία σαν σύνολο! Προφανώς αυτοί οι 20 χιλ. δεν επαρκούν και πρέπει να τους κάνουμε 30 χιλ. 25% παραπάνω από όσους έχει ο Καναδάς σαν σύνολο! Εντυπωσιακό....
Επίσης διαβάζω, ότι κάποιοι Έλληνες ιατροί, αποδέχονται εργασία σε πλούσιες αναπτυγμένες χώρες με πολύ υψηλά εισοδήματα. Και πολύ σοφά πράττουν. Η Γαλλία μπορεί να συντηρήσει εισοδηματικά 33 γιατρούς, εμείς πως μπορούμε να συντηρήσουμε 63; Πόσο φιλάσθενοι είμαστε πχια! Προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα, και γιατρούς να βγάζουμε, και να είναι και καλοί, και να κερδίζουν πολλά χρήματα σε όλον τον κόσμο. Άλλωστε, όσοι και να φύγουν, θα μας μείνουν τόσοι, που δεν θα ξέρουμε τι να τους κάνουμε.Σαν τα ροδάκινα ένα πράγμα...
@Πάνος Σκαμνελης- Υπάρχει άλλη χώρα στον πλανήτη, της οποίας
ΟΛΗ η Ελίτ συνειδητά κάνει ότι είναι δυνατόν ακόμη και ενάντια στο κοινό
αίσθημα, για να την υποβαθμίζει συνεχώς και με κάθε μέσον; Από οικονομία,
πληθυσμό, παιδεία, υποδομές, φρόνημα, αμυντική ισχύ, εισαγόμενη
εγκληματικότητα, κάνουν ότι είναι δυνατόν να μειωθεί η ισχύς της Ελλάδος.
Υπάρχει κάποια λογική εξήγηση γιατί γίνεται αυτό; Προσωπικά πιστεύω ότι δεν μας
κυβερνά η πραγματική ελίτ που θα μπορούσε να έχει η χώρα αλλά διάφορα
ανθρωπάρια χωρίς ήθος.
@Θόδωρος Ζαρέτος - Ιδεοληπτικοί, οπισθοδρομικοί και φοβικοί.
Βαθιά εγκλωβισμένοι στον νεοσυντηρητισμό όπου συμπορεύονται με την
ακροδεξιά.Σκληροί υπερασπιστές συντεχνιών και πελατειοκρατικών δικτύων. ΣΥΡΙΖΑ
ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ και ΚΚΕ σε κοινό αγώνα κατά των μη κρατικών ΑΕΙ, κατά του
εκσυγχρονισμού και της προόδου της χώρας μας.
@ Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος-
Το ΚΚΕ ετοιμάζει ..επανάσταση στους δρόμους και στους χώρους των
πανεπιστημίων, ο Κασσελάκης δηλώνει υπέρμαχος του Συντάγματος (που δεν συναινεί
ο ΣΥΡΙΖΑ να αναθεωρηθεί), η Κωνσταντοπούλου το ίδιο, όπως κι οι Τσακαλώτος –
Χαρίτσης, παρ’ ότι σπούδασαν κι απέκτησαν σημαντικούς τίτλους σε ξένα
ιδρύματα. Αριστερός αναχρονισμός και
υποκρισία.
(ευρωπαϊστές f/B)
Ειδήσεις...
@ Γνωστός επιχειρηματίας, ο οποίος επί χρόνια διαχειριζόταν ένα από τα πιο γνωστά κλαμπ της Αθήνας, είναι ο 75χρονος που ενεπλάκη σε απίστευτη καταδίωξη στο κέντρο της Αθήνας, παραβιάζοντας όλο τον ΚΟΚ και καταλήγοντας με αφαίρεση διπλώματος, κατάσχεση αυτοκινήτου και πρόστιμο άνω των 12.000 ευρώ!
@Νοσοκομεία χάνουν πάλι τον έλεγχο των δαπανών- Η Εθνική
Κεντρική Αρχή Προμηθειών Υγείας αναζητεί τις αιτίες για τις αυξημένες
παραγγελίες και ενεργοποιεί «κόφτες»- Nοσοκομείο που τους προηγούμενους δέκα
μήνες είχε αγοράσει συνολικά 700 τεμάχια από συγκεκριμένο φαρμακευτικό
σκεύασμα, τον Νοέμβριο παρήγγειλε 2.100 τεμάχια, χωρίς αυτή η τεράστια διαφορά
στις παραγγελίες να μπορεί να δικαιολογηθεί από έξαρση νοσηρότητας.
@Παρότι η τριτοβάθμια εκπαίδευση έχει επεκταθεί θεαματικά τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα με την έρευνα PIAAC, 19% των κατόχων πτυχίου ή μεταπτυχιακού ηλικίας έως 34 ετών κατατάσσονται στους λειτουργικά αναλφάβητους.
@Την Κυριακή το
πρωί στο Καματερό, σκύλος διέφυγε της προσοχής του ιδιοκτήτη του και επιτέθηκε σε 9χρονο αγοράκι. Το παιδί μεταφέρθηκε με τραύματα από δαγκωματιές στο νοσοκομείο
Παίδων «Αγία Σοφία». Ο ιδιοκτήτης του σκύλου αρχικά συνελήφθη για πρόκληση
βλάβης από αμέλεια και παράβαση του νόμου περί ζώων προσωπικής συντροφιάς,
ωστόσο στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερος με προφορική εντολή εισαγγελέα.
@ Εικόνες ντροπής σημειώθηκαν λίγο πριν το τέλος του αγώνα Σιέρα
Λεόνε-Αίγυπτος για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2026 της Αφρικανικής
Ζώνης. Στο 89' ο αγώνας
διακόπηκε μετά από εισβολή οπαδών των γηπεδούχων οι οποίοι προσπάθησαν να
επιτεθούν στον σούπερ σταρ της Λίβερπουλ. Αρχικά υπήρχε η αίσθηση ότι θέλουν να
τον αγκαλιάσουν, καθώς ο Αιγύπτιος είναι ίνδαλμα σε όλες τις αφρικανικές
χώρες. Ωστόσο ορισμένοι από τους εισβολείς, εκνευρισμένοι από την ήττα της
ομάδας τους, δεν έδειξαν φιλική διάθεσε με αποτέλεσμα τη παρέμβαση των
σεκιούριτι και συμπαικτών του Σαλάχ. Ο αγώνας ολοκληρώθηκε μετά από ολιγόλεπτη
διακοπή. Ο Σαλάχ αποχώρησε από τον αγωνιστικό χώρο συνοδευόμενος από στρατιώτες
και αστυνομικούς για να αποφευχθούν τα χειρότερα.
@ Οι εισαγγελείς στη Γαλλία ξεκίνησαν έρευνα για ανθρωποκτονία μετά τον εντοπισμό πέντε σορών σε μια πόλη βορειοανατολικά του Παρισιού. Σύμφωνα με τοπικά μέσα ενημέρωσης, τα θύματα είναι μια γυναίκα και τα τέσσερα μικρά παιδιά της. Τα πτώματα τους βρέθηκαν στην πόλη Meaux, η οποία απέχει λίγο περισσότερο από 41 χιλιόμετρα από τη γαλλική πρωτεύουσα. Η αστυνομία αναζητά τον 33χρονο πατέρα, ο οποίος βρίσκεται «σε φυγή».
Όπως σημειώνει το BBC, στην περιοχή του Παρισιού σημειώθηκαν πρόσφατα και άλλα περιστατικά παιδοκτονιών: Στα τέλη Νοεμβρίου, ένας 41χρονος ομολόγησε ότι σκότωσε τις τρεις κόρες του, ηλικίας τεσσάρων έως 11 ετών, και παραδόθηκε. Η αστυνομία τις βρήκε νεκρές στο σπίτι του στην πόλη Alfortville, στα νοτιοανατολικά προάστια της πρωτεύουσας. Τον Οκτώβριο, ένας αστυνομικός σκότωσε τις τρεις κόρες του πριν αυτοκτονήσει στο σπίτι του στο Vemars στο Val-d'Oise.
Σάββατο 23 Δεκεμβρίου 2023
Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου 2023
Γιορτινές μέρες... στο σκοτάδι
Μπορεί η οικονομία της χώρας να πηγαίνει καλά, η χώρα να βραβεύεται γι’ αυτό από διεθνείς Οίκους, τα ευρωπαϊκά κονδύλια να «τρέχουν», η επισκεψιμότητα στην πόλη να είναι στο 100% αλλά κάποια πράγματα -εντελώς ανεξήγητα- δεν μπορούν να γίνουν όπως πρέπει. Όπως, ας πούμε, τα σκοτάδια που καλύπτουν την πόλη μας σε αρκετά σημεία της, καιρό τώρα και τα οποία καλά κρατούν.
Το κάστρο σκοτεινό με τους προβολείς σβηστούς, καλυμμένους από ξέχειλους κάδους σκουπιδιών, ο πεζόδρομος στα καραβάκια κατασκότεινος, το «Πάρκο ηρώων» στο σκοτάδι, δρόμοι που οδηγούν από το παραλίμνιο μέτωπο στο κέντρο χωρίς φώτα - και όλα αυτά σε εορταστική περίοδο με τους επισκέπτες να φτάνουν περισσότεροι από ποτέ.
Όπως και να’ χει, η πόλη δεν αξίζει τέτοιας αντιμετώπισης. Ας ελπίσουμε ότι η νέα Δημοτική Αρχή θα κάνει τα αυτονόητα. Όπερ έδει δείξαι…
Ιστορικό Κάστρο Ιωαννίνων
Παραλίμνιος στα καραβάκια
Πάρκο ηρώων
Οδός Μετσόβου- συνδέει το παραλίμνιο μέτωπο με το κέντροΚλειστή και εγκαταλελειμμένη και η «Όαση»