Όπως τους βολεύει...

 

«Tο προεδρικό διάταγμα 85/2022, το οποίο προκάλεσε τις οξείες αντιδράσεις των πτυχιούχων καλλιτεχνικών σχολών, αφορά το προσοντολόγιο – κλαδολόγιο του Δημοσίου. Συγκεκριμένα, αποτυπώνει κλάδους και ειδικότητες για κάθε κατηγορία εκπαίδευσης και ορίζει τα απαιτούμενα προσόντα διορισμού στο Δημόσιο μέσω ΑΣΕΠ. Ομως, όταν το Δημόσιο επιθυμεί να προσλάβει καλλιτέχνες (για καλλιτεχνική θέση προφανώς και όχι για διοικητικό πόστο) δεν ακολουθείται η διαδικασία του ΑΣΕΠ, διότι η πρόσληψη καλλιτεχνών εξαιρείται ρητώς. 

Το ζήτημα που αναδείχθηκε μετά το επίμαχο Π.Δ. αποτυπώνει ένα θέμα μεγαλύτερο από το προσοντολόγιο – κλαδολόγιο του Δημοσίου. Το θέμα αφορά τη θέση των καλλιτεχνικών σχολών (δραματικές, χορού, ωδεία) στην οκτάβαθμη κλίμακα του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων. Οι τίτλοι των καλλιτεχνικών σχολών έχουν ενταχθεί από το 2015 στο επίπεδο 5, πάνω από τους πτυχιούχους απολυτηρίου Λυκείου (επίπεδο 4) και κάτω από τους πτυχιούχους ΑΕΙ (επίπεδο 6).Ευνόητο είναι το αίτημα των καλλιτεχνών να ανωτατοποιηθούν οι σχολές τους, δηλαδή να γίνουν ισότιμες με ΑΕΙ στο επίπεδο 6. 

Ομως, για να ικανοποιηθεί το αίτημα υπάρχουν δύο παράμετροι που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Η πρώτη είναι ότι πρέπει να πληρούνται συγκεκριμένες προϋποθέσεις σχετικά με τα προγράμματα σπουδών, τα προσόντα των διδασκόντων κ.ά. Και, μεταξύ άλλων, οι φοιτητές δεν θα έχουν λόγο στην επιλογή των διδασκόντων. 

Η δεύτερη παράμετρος είναι ότι εκτός από τις δύο κρατικές δραματικές σχολές –Εθνικού και ΚΘΒΕ– λειτουργούν περί τις 40 ιδιωτικές. Το ίδιο ισχύει για την Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης, τη Σχολή Χορού της ΕΛΣ, το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, τα εκατοντάδες ιδιωτικά και δημοτικά ωδεία και σχολές χορού. Ωστόσο, το άρθρο 16 του Συντάγματος δεν επιτρέπει τη λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων. 

Αρα, οι καλλιτέχνες θέλουν ανατροπή του 16 υπέρ των ιδιωτικών ΑΕΙ; Ή μήπως προτιμούν την ανωτατοποίηση μόνο των κρατικών σχολών και, κατά συνέπεια, τη θεσμική υποβάθμιση των ιδιωτικών;Το θέμα είναι όντως στρυφνό. Και όσο περισσότερο στρυφνό, τόσο ευκολότερα ο καθένας μπορεί να το ερμηνεύσει με βάση την προσωπική του οπτική και πολιτική στόχευση, και να λαϊκίσει. Οποιος θέλει να βρεθεί λύση πρέπει να μελετήσει τα δεδομένα και όχι να χρησιμοποιεί νόμους και ιδεολογίες όπως τον βολεύει».

                     (Απόσπασμα άρθρου του  Λακασά από την ΑΤΗensvoice)