Aπόψεις...

 

«Περίεργα πράγματα συμβαίνουν στον πλανήτη. Oταν έχασε ο Τραμπ τις εκλογές, οπαδοί του εισέβαλαν στο Καπιτώλιο. Πολλοί απ’ αυτούς ήσαν ντυμένοι με παραδοσιακές στολές της αμερικανικής ιστορίας. Απείλησαν, βανδάλισαν και τελικά τους μάζεψαν. Αδιανόητες καταστάσεις είπαν οι ειδήμονες. Δεν σεβάστηκαν το αποτέλεσμα των εκλογών. 

Τις προάλλες, είχαμε τα ίδια στη Βραζιλία από οπαδούς του ηττημένου στις εκλογές Μπολσονάρο, ο οποίος είχε ήδη διαφύγει από τη χώρα. Ούτε αυτοί σεβάστηκαν τη νίκη του Λούλα, κοινώς το αποτέλεσμα των εκλογών, ήτοι τη δημοκρατία, που αν μπορούσαν θα την είχαν πετάξει στα σκουπίδια. Εκεί παρενέβη ο στρατός. Φαντασθείτε μόνο τι θα είχε γίνει παρ’ ημίν εάν σε αντίστοιχη περίπτωση είχε παρέμβει ο στρατός. 

Εννοείται ότι τα περίεργα αυτά πράγματα δεν άφησαν ασυγκίνητες τις ευαίσθητες ψυχές των Ελλήνων προοδευτικών. Καταδίκασαν άνευ όρων τη δράση των ακροδεξιών και λοιπών μιασμάτων της δημοκρατίας. Δεν ξέρω αν ανάμεσά τους βρίσκονται όσοι Αγανακτισμένοι μούντζωναν το πολιορκημένο Κοινοβούλιο και όσοι διέλυσαν την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη, αναγκάζοντας τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να αποχωρήσει κακήν κακώς. 

Αν δεν με απατά η μνήμη μου, ένα βράδυ οι βουλευτές του ελληνικού –όχι του βραζιλιάνικου– Κοινοβουλίου φυγαδεύθηκαν από την έξοδο του Βασιλικού Κήπου για να μην πέσουν στα χέρια του εξαγριωμένου πλήθους. Ο Κωστής Χατζηδάκης κάτι ξέρει».

                                                        (Τ. Θεοδωρόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Εν μέσω μιας πολύ δύσκολης διεθνούς συγκυρίας, ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να έχει ωριμάσει κατ’ ελάχιστο. Χρεώνει τις συνέπειες των παγκόσμιων κρίσεων (υγειονομικής, ενεργειακής, πληθωριστικής) εξ ολοκλήρου στον Κυριάκο Μητσοτάκη, κινείται στη λογική «όχι σε όλα» και για κάθε πρόβλημα έχει μια εύκολη λύση: θα έδινα διπλάσια χρήματα και θα έκανα περισσότερες προσλήψεις. 

Πόσο μακριά είναι αυτό από το «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» και από το «με έναν νόμο κι ένα άρθρο»; Αντιτάσσεται στις μεταρρυθμίσεις, ενθαρρύνει την ανομία στα πανεπιστήμια, τους  αντιεμβολιαστές και τους μπαχαλάκηδες, αναπαράγει fake news και στον πόλεμο μεταξύ Δύσης και Ρωσίας κρατάει μονίμως αποστάσεις από τη Δύση, τασσόμενος είτε γενικά και αόριστα «με τον άνθρωπο», είτε καταγγέλλοντας την κυβέρνηση για την ενίσχυση της αμυνόμενης Ουκρανίας με στρατιωτικό υλικό. 

Ο διχαστικός λόγος, η εχθροπάθεια, η ισοπεδωτική κριτική, χαρακτηριστικά ξένα στον φιλοευρωπαϊκό-μεταρρυθμιστικό χώρο, παραμένουν ταυτοτικά στοιχεία του ΣΥΡΙΖΑ».

                                                                           (Δ.Τσιόδρας- protagon.gr)

 «Πατριωτισμός δεν είναι να στέλνεις τους συμπατριώτες σου στον θάνατο σε έναν επιθετικό πόλεμο, διότι αυτός ο πόλεμος φτωχαίνει περισσότερο τη χώρα σου, την απομονώνει περαιτέρω, την καθιστά πιο δικτατορική και την εξευτελίζει παγκοσμίως. Αληθινοί ρώσοι πατριώτες, όσοι δηλαδή δεν είναι στις φυλακές και στις εξορίες, είναι αυτοί που επιθυμούν να σταματήσουν τον πόλεμο, διότι μόνο τότε η Ρωσία θα έχει την ευκαιρία να ανοικοδομήσει την ηθική, οικονομική και διεθνή θέση της. 

Στο παραπάνω συμπέρασμα καταλήγει ο αρθρογράφος των Financial Times Γκίντεον Ράχμαν, έχοντας υπολογίσει τη σημερινή κατάσταση στον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο. Το άρθρο του διαβάζεται και ως έμμεση πρόσκληση στη ρωσική ελίτ (η οποία θέλει να κάνει προσοδοφόρες μπίζνες με τους Δυτικούς και όχι αμφίβολης κατάληξης με τριτοκοσμικούς ή με την Κίνα) να κινηθεί ώστε να ανατρέψει τον Πούτιν. 

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος: η Ρωσία δεν γίνεται να κατακτήσει μόνιμη και διαρκή νίκη στην Ουκρανία. Ακόμη και αν γίνει το θαύμα και οι δυνάμεις του Πούτιν νικήσουν στα πεδία των μαχών και καταφέρουν να ανατρέψουν την κυβέρνηση Ζελένσκι, η ήδη απομονωμένη Ρωσία θα κολλήσει σε έναν ανταρτοπόλεμο δεκαετιών που θα κάνει το Αφγανιστάν να μοιάζει με πίκνικ, λέει ο Ράχμαν».

                                                                                    (Protagon Team)