Μια «βαρετή» χώρα...

 

 «Εχω την εντύπωση ότι μερικές φορές μάς τρομάζει η ιδέα να γίνουμε μια… βαρετή χώρα. Τρωγόμαστε με τα ρούχα μας να τσακωθούμε, να διχαστούμε, να μπούμε σε κάποια περιπέτεια που να μας θυμίζει τα παλιά. Και όμως, εδώ και 49 χρόνια έχουμε γίνει μια σχεδόν… βαρετή ευρωπαϊκή χώρα. 

Περάσαμε ασφαλώς πολλά: τη δεκαετία του άκρατου λαϊκισμού του 1980, που γέννησε πολλές από τις σύγχρονες παθογένειες, ελληνοτουρκικές κρίσεις, περιόδους ακυβερνησίας και έντονων διχασμών, μία πτώχευση, περάσαμε ξυστά από την άβυσσο της εξόδου από το ευρώ, αλλά ποτέ δεν πέσαμε στη μαύρη τρύπα του.Και όχι μόνον. 

Ολα όσα περάσαμε από το 1974 έως σήμερα μοιάζουν με πολύ αθώες και εξευγενισμένες εκδοχές όσων πέρασε ο τόπος τα 3/4 του εικοστού αιώνα. Κοντεύουμε τα 50 χρόνια με τη Δημοκρατία μας δεδομένη, το ζήτημα του πολιτεύματος λυμένο, την ιδέα ενός στρατιωτικού πραξικοπήματος αδιανόητη, τον ευρωπαϊκό μας προσανατολισμό αδιαπραγμάτευτο. Φλερτάραμε με το «ατύχημα», αλλά το αποφύγαμε. 

Εχουμε διανύσει απίστευτο δρόμο. Σκεφθείτε ότι στα πενήντα χρόνια πριν από το δημοψήφισμα του 1974 για την κατάργηση της μοναρχίας είχαν διεξαχθεί άλλα τέσσερα δημοψηφίσματα, που κατήργησαν και στη συνέχεια επανέφεραν τη βασιλεία. Και βεβαίως, αμέτρητα στρατιωτικά κινήματα.

Μερικές φορές, όμως, δεν το καταλαβαίνουμε. Μας πιάνει άλλοτε μια αδικαιολόγητη ανασφάλεια και άλλοτε μια μανία να οδηγήσουμε τα πράγματα στα άκρα για να δούμε αν αντέχουμε. Είμαστε, ωστόσο, μια χώρα που έχει λύσει τα δομικά της θέματα. Ξέρουμε το πολίτευμά μας, γνωρίζουμε πού ανήκουμε. Διαφωνίες μεταξύ πολιτικών ηγετών θα υπάρχουν πάντοτε και πρέπει να υπάρχουν. 

Οι θεσμοί μας είναι συχνά ρηχοί ή και αδύναμοι, και θέλουν συνέχεια στήριξη και φροντίδα, και προσωπικότητες που μπορούν να τους επωμισθούν και να τους προστατεύσουν. Και αυτοί αντέχουν, όμως, ακόμη και στις μεγάλες λαίλαπες.Ας δούμε, λοιπόν, τα πράγματα πιο ψύχραιμα, δεν βλάπτει. Ο τελευταίος Ελληνας βασιλιάς κηδεύτηκε, συζητήθηκε, χειροκροτήθηκε, ξύπνησε κάποια πάθη και θύμωσε κάποιους. 

Τίποτα βέβαια δεν έχει αλλάξει στην ουσία. Η χώρα, όσο και αν γκρινιάζουμε, βρίσκεται σε καλό δρόμο. Στον δρόμο μιας κανονικής, ευρωπαϊκής, βαρετής δημοκρατίας. Τα τελευταία 50 χρόνια δεν θα είναι μια παράδοξη παρένθεση στην Ιστορία μας».

                                  (Αρθρο του Αλ.Παπαχελά από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)