Απόψεις...

 

«Οι υπουργοί συναγωνίζονται μεταξύ τους ποιος θα εφεύρει περισσότερους τρόπους για να ξοδέψει χρήματα. Το καλό σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι το κοινό δεν λέει ποτέ όχι στη γενναιοδωρία του κράτους. Το κακό είναι ότι το ίδιο αυτό κοινό εθίζεται σε αυτές τις πρακτικές και αντιδρά άσχημα στη συνέχεια, όταν τελειώσουν τα… τάλαρα. Διότι στον πραγματικό κόσμο τα χρήματα δεν είναι απεριόριστα και στο τέλος πάντα καλείται κάποιος να πληρώσει τον λογαριασμό.

Στην εποχή του covid η κυβέρνηση μοίρασε χρήματα επειδή έπρεπε να το κάνει. Σε διαφορετική περίπτωση οι επιπτώσεις θα ήταν χειρότερες και μάλιστα για τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα του πληθυσμού. Το θέμα είναι ότι όλη αυτή η επιδοματική πολιτική λειτούργησε κατά κάποιον τρόπο εθιστικά, τόσο για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις όσο και για τους πολιτικούς. Πράγματι ήταν ευεργετικές οι επιστρεπτέες προκαταβολές. Μόνο που το 2022 δεν θα υπάρξουν και οι επιχειρήσεις, για παράδειγμα, θα πρέπει να ζήσουν χωρίς αυτές και χωρίς πολλές απ’ αυτές να είναι βέβαιο ότι θα επανέλθουν στα επίπεδα του 2019».

                                                                             (Θ. Μαυρίδης-liberal.gr)

«Η έννοια του προοδευτικού ήταν πάντοτε παρεξηγημένη στον όμορφο αυτό τόπο. Γενιές και γενιές μεγάλωσαν με την αντίληψη ότι προοδευτικό είναι το κομμουνιστικό, το σοσιαλιστικό, το αριστερό τέλος πάντων. Αυτό που επαγγελλόταν την αποκαθήλωση του καπιταλισμού και του δημοκρατικού πολιτεύματος και την ανάδυση μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας με τα γνωστά χαρακτηριστικά που βίωσαν οι χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού και οι διάφορες τριτοκοσμικές παραλλαγές τους. 

Μόνο που η ζωή είχε ως συνήθως διαφορετική άποψη. Σήμερα το «προοδευτικό» μοντέλο των ονείρων των «προοδευτικών» επιβιώνει στη Βόρεια Κορέα και στην Κούβα, ούτε καν στην Κίνα. Δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλοί στην Ελλάδα που επιθυμούν να γίνουμε Β. Κορέα ή Κούβα».

                                                                        (Λ. Καστανάς-ΑΤΗensvoice)

«Kυβέρνηση Τσίπρα – Παπανδρέου – Βαρουφάκη: Ονειρο ή εφιάλτης; Και οι τρεις ζουν με την ελπίδα της δεύτερης ευκαιρίας. Επειδή δεν μπορούν να έχουν την αποκλειστικότητα, θα μοιραστούν ένα κοινό όνειρο. Η απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου να διεκδικήσει την αρχηγία του ΚΙΝΑΛ πυροδοτεί εξελίξεις».

                                                                         (Γ. Δατσέρης- prtoagon.gr)