«Η επίσημη θέση της Τουρκίας είναι πλέον ότι η Ελλάδα δεν έχει την κυριαρχία στα νησιά, αλλά μόνο δικαίωμα … χρήσης. Πρόκειται για μια νέα πραγματικότητα. Και στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμη πολιτικοί και «ειδήμονες» που πιστεύουν ότι η Ελλάδα δεν έπρεπε να κάνει τη συμφωνία με τη Γαλλία και να ακολουθήσει πολιτικές κατευνασμού της Τουρκίας! Σοβαροί άνθρωποι επισημαίνουν με τρόμο ότι τώρα η Τουρκία μπορεί να δοκιμάσει τα όρια της γαλλικής βοήθειας. Οπότε; Τι να κάναμε;
Θα ήταν ικανοποιημένοι με την υπογραφή ενός συμφώνου υποταγής στην Άγκυρα; Με μία Τουρκία που έχει αμφισβητήσει εμπράκτως ακόμη και τα δικαιώματά μας έξω από την Κρήτη, ας περιμένουμε για τη συνέχεια τα χειρότερα και ας προετοιμαζόμαστε γι αυτά.
Η Τουρκία έχει ήδη κηρύξει τον πόλεμο στην Ελλάδα! Αυτό κάνει εδώ και
τρία χρόνια, από τον Έβρο μέχρι την εσχατιά της Ανατολικής Μεσογείου. Διεξάγει
καθημερινά έναν υβριδικό πόλεμο σε βάρος της χώρας μας, δαπανά απίστευτες
δυνάμεις και πόρους για να αμφισβητήσει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Και δεν
χάνει ευκαιρία να μας δείξει τις αληθινές της προθέσεις, όπως συνέβη με την
επιστολή στον ΟΗΕ για τα νησιά του Αιγαίου. Υπάρχει άραγε αμφιβολία για το τι
πρέπει να κάνουμε;»
(Θ.Μαυρίδης- liberal.gr)
«Αποτελεί πλέον αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα το γεγονός πως οποιαδήποτε έστω και μερικώς αιτιολογημένη ανησυχία γύρω από τα εμβόλια, την αποτελεσματικότητα και τις παρενέργειές τους έχει καταρριφθεί αποφασιστικά από τα αδιάσειστα επιστημονικά δεδομένα που συγκεντρώνονται από τα υγειονομικά κέντρα κρατών όλου του κόσμου. Η διαφορά στους θανάτους και την σοβαρή νόσηση μεταξύ εμβολιασμένων και μη διαφαίνεται ξεκάθαρα από τα συντριπτικά ποσοστά υπέρ των πρώτων.
Όλο και περισσότερα κράτη, μεταξύ των οποίων προσφάτως και η χώρα μας, επαναφέρουν τις δραστηριότητες στους δημόσιους χώρους σε συνθήκες λειτουργίας προ κορωνοϊού για τους εμβολιασμένους, σε μία προσπάθεια επιστροφής στην κανονικότητα.Το πόσο εφικτή θα είναι στο άμεσο μέλλον μία πλήρης επιστροφή στην κανονικότητα μετά το σοκ μίας πανδημίας, ενός σοκ με διαστάσεις πρωτίστως ψυχολογικές, κοινωνικές και βεβαίως οικονομικές μένει να φανεί.
Όπως και να έχει όμως, προκείμενο της παρούσας περιόδου είναι η οικουμενική προσπάθεια να θυμηθούν οι κοινωνίες πώς ήταν η ζωή τους δύο περίπου χρόνια πριν και αν όχι τελείως αυθόρμητα, έστω και με την υποβοήθηση των αντανακλαστικών μνήμης, που ελπίζεται πως θα υπερνικήσουν εκείνα του φόβου, να κινηθούν μουδιασμένα προς μία όσο το δυνατόν πιο φυσιολογική ρουτίνα».
(Σ.Καλαμαντή -ΑΤΗensvoice)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου