Διαρκής παραβατικότητα...

  

«Τι κρατάει το ΚΚΕ όρθιο; Το γενικότερο αποτύπωμα του στη κοινωνία, που είναι δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με τη εκλογική του δύναμη. Και αυτό οφείλεται στην ύπαρξη μιας πολυπληθούς σκληρής ομάδας επαγγελματικών στελεχών, δηλαδή ανθρώπων που είναι κατ’ επάγγελμα επαναστάτες / υπάλληλοι του μηχανισμού του Περισσού. 

Επαγγελματικά στελέχη που κάνουν καριέρα αμειβόμενοι είτε απευθείας από το Κόμμα με τα σκοτεινά ταμεία, είτε μέσω της κατοχής θέσεων σε συνδικαλιστικά όργανα. Έτσι αυτοί οι επαγγελματίες επαναστάτες έχουν αναλάβει τη δημιουργία καθημερινής αναταραχής και αναστάτωσης, εναντίον της κοινωνικής, οικονομικής και επιχειρηματικής κανονικότητας. 

Ο σκοπός τους; Να υποθάλπουν αντιδράσεις, «αγώνες», αντιστάσεις, απεργίες, διαδηλώσεις και πορείες, ώστε να δικαιολογούν το μισθό τους, να προσπαθούν να στρατολογήσουν νέα μέλη και να κτυπούν «το σύστημα».Τι και αν οι απεργίες και οι κινητοποιήσεις τους κρίνονται εκ των υστέρων από τα δικαστήρια, παράνομες και καταχρηστικές; Αφού δεν υπάρχουν επιπτώσεις πάνω τους, είναι κάτι που επαναλαμβάνουν ανενόχλητοι. Διότι οι κινητοποιήσεις τους αποτελούν μια ιερή αγελάδα, που ουδείς τολμά να αγγίξει. 

Πιστεύουν πράγματι αυτό που υποστηρίζουν, ότι «νομοτελειακά οδηγούμαστε στον κομμουνισμό» και ότι το «προλεταριάτο θα πάρει τη εξουσία»; Φυσικά και όχι. Αστεία πράγματα. Είπαμε, είναι επαγγελματίες επαναστάτες, όχι αιθεροβάμονες. Απλά αυτό το παραμύθι τους κρατάει στη ζωή.

Και αυτό που υποστηρίζουν, ότι δεν αποδέχονται την αστική δημοκρατία και την αστική δικαιοσύνη, είναι για τα αυτιά των αδαών. Αφού μια χαρά κάθονται στα έδρανα της Βουλής της αστικής δημοκρατίας, μια χαρά καρπώνονται τους μισθούς τους και μια χαρά λύνουν τις διαφορές τους με τρίτους (όπως είναι οι πρώην υπάλληλοι τους που απολύονται κατά καιρός από τις επιχειρήσεις του κόμματος), μέσω τις αστικής νομοθεσίας και δικαιοσύνης.

Το ζήτημα είναι, ότι στις νεαρές ηλικίες, οι ιδεοληψίες του ΚΚΕ πολλές φορές αγκαλιάζουν τον ρομαντισμό των νέων και τις γενικότερες ουμανιστικές τους αντιλήψεις. Ειδικότερα στη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση, η παρέμβαση του εκπαιδευτικού προσωπικού είναι ασφυκτική, όσον αφορά τη μεταφορά στερεοτύπων και προτύπων μιας άλλης εποχής που δεν υπάρχει πια. 

Γιατί δε είναι μόνο η συνειδητή αριστερόστροφη προπαγάνδα που γίνεται από τους εργατοπατέρες της ΟΛΜΕ και του πανεπιστημιακού διδακτικού προσωπικού. Είναι η συμπεριφορά τους και οι πρακτικές τους, με πιο πρόσφατη αυτή των απεργιών κάθε λίγο και λιγάκι, της αντίστασης στις μάσκες, στα εμβόλια, στην τηλεκπαίδευση και της απαξίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Πρακτικές που παραπέμπουν στην αντίληψη ότι όλοι έχουμε δικαιώματα, αλλά καμία υποχρέωση. 

Σαν αποτέλεσμα, η πλειονότητα των νέων ψηφοφόρων εμφανίζεται ιδεολογικά αριστερόστροφη. Για αυτόν τον λόγο η αριστερά μισεί την οκονομική ανάπτυξη, την κοινωνική ειρήνη, την ευημερία, την υποχώρηση της ανεργίας, την ομαλότητα στην εκπαίδευση, τη συνεννόηση και τη συναίνεση. Διότι η αριστερά τρέφεται από την ένταση και την αντίδραση. Αλιεύει πιστούς μέσα από τη λίμνη της αγανάκτησης και των συνθημάτων.

Δεν έχουμε λόγο να αντιπαρατεθούμε στην ιδεολογία του ΚΚΕ, που κυριαρχεί στην αριστερά. Είναι ξεπερασμένη. Το ΚΚΕ ούτως ή αλλιώς, φθίνει. Η πραγματικότητα το αναγκάζει σε συρρίκνωση, διότι η μη προσαρμογή του στις νέες συνθήκες, το οδηγεί στην εξαφάνιση. Στο 2021, δεν μπορείς να πορεύεσαι με τη λογική των αρχών του περασμένου αιώνα. Δεν μπορείς να δίνεις απαντήσεις στις προκλήσεις της ψηφιακής ανοικτής κοινωνίας, με ανελεύθερα ολοκληρωτικά πρότυπα. 

Απέναντι σε μια ανοικτή ψηφιακή κοινωνία, το ΚΚΕ ονειρεύεται ακόμα συρματοπλέγματα και τείχη υπεράσπισης των ιδανικών του κομμουνισμού. Έχουμε όμως κάθε λόγο να απαιτούμε την εφαρμογή του νόμου απέναντι στην διαρκή παραβατικότητα των επαγγελματικών στελεχών του ΚΚΕ, που καταστρατηγούν κάθε γράμμα του νόμου».

                              (Απόσπασμα άρθρου του Κ.Χαροκόπου από το Liberal.gr)