Ευτυχώς...

 

«Ευτυχώς, ο ξυλοδαρμός του φοιτητή Οδυσσέα Βλαχονικολού είχε αίσιο τέλος. Εφαγε ξύλο ο άνθρωπος, όμως δεν διαταράχθηκε η τάξη του πανεπιστημιακού ασύλου, ούτε ανέβηκε το σάκχαρο της ευφρόσυνης δημοκρατίας μας. Ευτυχώς, αυτοί που τον έδειραν δεν ήταν τίποτε νεοναζί για να ανησυχήσουμε. Ηταν κάτι τύποι που φέρουν την ετικέτα του «αντιεξουσιαστή»–μάρκα τραμπούκων που τους χαρακτηρίζει η αγάπη για τη μόρφωση, τη διακίνηση των ιδεών και τη δημοκρατία. 

Δεν μπορώ να μη δώσω συγχαρητήρια και στην Ελληνική Αστυνομία, τη φυσική και την πολιτική της ηγεσία, για την ψυχραιμία της. Ευτυχώς, οι φύλακες του Νόμου δεν αντέδρασαν υπό το κράτος πανικού. Οταν τους τηλεφώνησε το θύμα του ξυλοδαρμού, του απάντησαν ότι δεν μπορούν να παρέμβουν στον χώρο του πανεπιστημίου. Εχει ψηφισθεί βέβαια ο νόμος που το επιτρέπει, όμως φαίνεται ότι δεν έχουν εκδοθεί οι υπουργικές εγκύκλιοι που καλούν τις υπηρεσίες να τον εφαρμόσουν. Χωρίς εγκυκλίους ούτε ΕΦΚΑ ούτε ΕΛ.ΑΣ. Μην ξεχάσετε τις εγκυκλίους για την απογείωση των Ραφάλ, όταν με το καλό μας έλθουν. 

Το προχθεσινό επεισόδιο απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι όλη αυτή η συζήτηση είναι μια πρώτης τάξεως μέθοδος για να μη γίνει τίποτε. Εναν χρόνο τώρα συζητάμε το θέμα και έναν χρόνο μετά διαπιστώνουμε ότι ο οποιοσδήποτε μπορεί να στήσει το τσαντίρι του στον χώρο του πανεπιστημίου και κανείς δεν βρίσκεται εκεί για να ελέγξει τους χουλιγκάνους. 

Ολοι αυτοί οι «αντιεξουσιαστές» δεν είναι παρά συμμορίες που λυμαίνονται περιοχές της πόλης και φορούν ιδεολογική φανέλα για να ζητήσουν ασυλία. Η μεγαλύτερη τιμωρία τους νομίζω ότι θα είναι, όταν κάποιος από αυτούς συλληφθεί, να αναγκαστεί να εκθέσει τις απόψεις του για το «αντιεξουσιαστικό κίνημα» σε εθνικό δίκτυο».

        (Απόσπασμα άρθρου του Τ.Θεοδωρόπουλου από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)