Τα μικρά και τα… μεγάλα της πόλης μας

Υπάρχουν διάφορα, μικρά  και μεγάλα προβλήματα με τα οποία έρχεται κανείς αντιμέτωπος στην πρωτεύουσα της Ηπείρου, καθημερινά. 

Η νέα Δημαρχιακή Αρχή, δυόμισι περίπου χρόνια μετά τις τοπικές εκλογές και με σημαντική καθυστέρηση αρχικά, έχει δρομολογήσει κάποια από τα έργα που απαιτούνται, μένουν όμως αρκετά και σημαντικά ακόμη να γίνουν. 

Σαν τη δική μας Κεντρική πλατεία της ντροπής, δεν θα δει φυσικά κανείς, πουθενά, στον δυτικό κόσμο και κυριολεκτούμε. Εκεί όπου  δημότες και επισκέπτες κλωτσούν πλακάκια μπάνιου καθημερινά, πόσα χρόνια τώρα. Το μόνο θετικό απ' αυτή την κατάσταση είναι ότι δεν είδαμε να εφαρμόζεται στην πράξη το άλλο σχέδιο που προβλέπεται ακόμη πιο... εφιαλτικό. Και είναι απορίας άξιον γιατί η Δημοτική Αρχή δεν κάνει αυτό που επιτάσσει η κοινή λογική αλλά και αυτό που θέλει η πλειοψηφία των δημοτών. Μια πλατεία με πράσινο, νερό, παγκάκια-μια πλατεία  ελκυστική και ανθρώπινη και όχι κάτι που το έχει απορρίψει η μεγάλη πλειοψηφία των Γιαννιωτών.   

Η Λαϊκή αγορά της Αγ. Μαρίνας είναι επίσης κάτι που δεν θα βρει κανείς εύκολα κάπου αλλού στην Ευρώπη. Κρίμα που δεν την ανακάλυψε ακόμη κάποιος σκηνοθέτης που θα ήθελε αυθεντικά πλάνα προηγούμενων δεκαετιών.

Ένα μητροπολιτικό πάρκο (που λέει ο λόγος), όπως το Γιαννιώτικο Σαλόνι που πριν τρεις δεκαετίες υπήρξε σημείο αναφοράς για ολόκληρη την πόλη ως κορυφαίο μέρος για αναψυχή, τα τελευταία -αρκετά πια- χρόνια είναι χώρος προς αποφυγήν. Ένα ακόμη αστικό πάρκο (λέμε τώρα) όπως τα Λιθαρίτσια, μόνο τέτοιο δεν είναι.  

Υπάρχουν βέβαια και έργα, όπως  η Λ. Νιάρχου ας πούμε, που είναι στο στάδιο της κατασκευής ενώ ετοιμάζεται να ξεκινήσει και η περιφερειακή σύνδεση της Γεννηματά με το Πανηπειρωτικό. Εκκρεμεί η  Λεωφόρος Γράμμου προς αεροδρόμιο, που θυμίζει Βαλκάνια του ’70 χωρίς τα πεζοδρόμια. Το πάρκο του πρώην Ξενία είναι επίσης σε φάση ανακατασκευής.

Το παλιό Πανεπιστήμιο φαίνεται ότι κερδίζει το στοίχημα για μετατροπή του  σε νέο Δημαρχείο, χωρίς όμως να γνωρίζει κανείς λεπτομέρειες για το πότε και το πώς. Αυτό που ελπίζουμε να ληφθεί σοβαρά υπόψη είναι το θέμα του πάρκινγκ που θα εξυπηρετήσει το νέο κτίριο, αφού δεν νοείται στην εποχή μας δημόσιο κτίριο και μάλιστα υψηλού ενδιαφέροντος χωρίς τις απαραίτητες θέσεις στάθμευσης. Καιρός είναι μάλλον να αξιοποιηθούν τα παραπλήσια οικόπεδα που παραμένουν στην ίδια κατάσταση -του χωραφιού δηλαδή- μισό αιώνα και βάλε. Η περιοχή της Λιμνοπούλας θέλει επίσης την αναβάθμισή της, ειδικά στον χώρο πίσω από το νέο ξενοδοχείο.

Το τελευταίο χωμάτινο  γήπεδο του λεκανοπεδίου -εκείνο των Σεισμοπλήκτων- ακούστηκε ότι θα μπει σε φάση …πρασινίσματος, αλλά αυτό δε φτάνει. Μπορεί και πρέπει να επεκταθεί και πέρα από τον δρόμο όπου υπάρχουν κάποιες ξεχαρβαλωμένες μπασκέτες.

Η αισθητική αναβάθμιση της παραλίμνιας περιοχής με απομάκρυνση των βανδαλισμένων έργων τέχνης αλλά και η αναβάθμιση του πεζόδρομου από τη Βογιάννου ως την Καστρίτσα πρέπει να είναι επίσης στο πρόγραμμα.  

Οι δεντροφυτεύσεις είναι ένα ακόμη θέμα που, κατά τη γνώμη μας, πρέπει να προσέξει η Δημοτική Αρχή. Η πόλη μας έχει την ευκαιρία να αναδειχτεί στην πιο πράσινη πόλη της χώρας. Η δεντροφύτευση της ακτής Μιαούλη και του πέρα της πλατείας Μαβίλη παραλίμνιου δρόμου είναι επιβεβλημένες.

Να μην ξεχνάμε βέβαια και το στρατόπεδο του Βελισσαρίου, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου απλώς... υπάρχει. Δεν μπορεί αλλού να παραχωρούνται στους Δήμους στρατόπεδα σε αχρηστία κι εδώ να βλέπουμε μια τεράστια και χρήσιμη για την πόλη έκταση να παραμένει σε μεγάλο μέρος της… βοσκοτόπι.

Πολιτισμικά, επίσης απαιτούνται νέες ιδέες και πρόσωπα γιατί το ίδιο πια σκηνικό επαναλαμβάνεται από την εποχή που ο νυν Δήμαρχος ήταν πρόεδρος του Π.Κ.  Άλλωστε, πόσες φορές αντέχει να έρθει ακόμη ο Kip Winger στην πόλη; Μέχρι και σε νταλίκα τον ανέβασαν φέτος.

Το μεταναστευτικό, τέλος, είναι ένα επιπλέον θέμα που απασχολεί έντονα την τοπική κοινωνία, με δεδομένο ότι η πόλη των Ιωαννίνων επιβαρύνθηκε με τον μεγαλύτερο αριθμό αφίξεων. Τι θα γίνουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι που τώρα ζουν από τα επιδόματα της Ε.Ε.;   

Κατά τα άλλα, εννοείται πως η καθαριότητα σε καθημερινή βάση, το πλύσιμο δρόμων και κάδων, το κόψιμο των χόρτων στην ώρα τους, το συνεχές σβήσιμο των δήθεν γκράφιτι με χρήση και υλικά νέας τεχνολογίας αλλά και με πρόστιμα και ποινές από μια δημοτική αστυνομία που πρέπει να αποδείξει ότι αξίζει των φόρων των δημοτών, είναι επίσης ανάγκη να ενταθούν αν η πόλη μας θέλει να λέγεται ευρωπαϊκή και να είναι στην πρωτοπορία των ελληνικών πόλεων με χαρακτήρα. 

Όσοι επισκέφθηκαν το τελευταίο διάστημα άλλες πόλεις της Ηπείρου θα έχουν διαπιστώσει ότι πολλά από εκείνα που τις ταλαιπωρούσαν για χρόνια -είτε λόγω κακής νοοτροπίας είτε λόγω άλλων αιτιών- έχουν λυθεί με έναν ανθρώπινο και ελκυστικό τρόπο. Οι πόλεις- μικρές και μεγάλες- δείχνουν ένα τακτοποιημένο πρόσωπο, με σεβασμό στον επισκέπτη, έχουν εκμεταλλευτεί τους ελεύθερους χώρους, τις πλατείες, τις παραθαλάσσιες ζώνες τους και με αφορμή τα όμορφα μαγαζιά ο κόσμος τις έχει μετατρέψει σε κυψέλες ζωής. Καιρός είναι και η δική μας πόλη να αφήσει πίσω της τις παθογένειες του παρελθόντος και να προχωρήσει μπροστά.

Eμείς, από τη μεριά μας, θα συνεχίσουμε να σχολιάζουμε τα κακώς κείμενα, με μόνη επιδίωξη τη βελτίωση της καθημερινότητας των κατοίκων αλλά και της εικόνας της πόλης μας προς τα έξω.       

Καμαρώστε…

 

Ασχολίαστες οι παρακάτω φωτογραφίες. Θα τις χαρούν σίγουρα και οι ομογενείς μας, βλέποντας την ...πρόοδο της πρωτεύουσας της Ηπείρου. Μια πλατεία που θα έπρεπε να χαίρονται δημότες και επισκέπτες κατάντησε εντελώς απαξιωμένη. Και όμως. Με πρωτοβουλία της Δημοτικής Αρχής -σε συνεργασία με τις τεχνικές υπηρεσίες- θα έπρεπε ήδη να έχουν αλλάξει το πρόσωπό της.

Ή πέντε εκατομμύρια και σεληνιακό τοπίο ή τίποτε δηλαδή!

 

Κι όμως, Θα μπορούσε πολύ εύκολα να γίνει μια όμορφη πλατεία με πράσινο, με νερό, με παγκάκια, με κόσμο...

Ο αρχοντοχωριατισμός στο μεγαλείο του!

 Τι να τα κάνουμε  τα παγκάκια και τη θέα όταν κάτω από τα πόδια μας τα σκουπίδια κάνουν πάρτι; Στο κέντρο της πόλης και σε ιστορικό σημείο; Δίπλα στο Αρχαιολογικό Μουσείο; Λιθαρίτσια 2021!

Τα «Ενοικιάζεται»... που πληγώνουν

 

Ένα μικρό δείγμα σεβασμού του δημόσιου χώρου στις παρακάτω φωτογραφίες -με την ανοχή φυσικά της Δημοτικής Αρχής η οποία όφειλε να ξεκαθαρίσει ότι οποιαδήποτε αγγελτήρια θα έμπαιναν σε ακατάλληλα σημεία θα απομακρύνονταν  αμέσως. Αλλά και πού θα κολλήσει ο κόσμος  τα «Ενοικιάζεται»; Φρόντισε μήπως η Δ. Αρχή να υποδείξει κατάλληλους χώρους; Έχει τοποθετήσει μήπως κάποια πλακάτ, όπως άλλοι Δήμοι, για να αναρτούν εκεί οι ενδιαφερόμενοι τα «Ενοικιάζεται»; Όχι βέβαια… 

Τοπικά... φαινόμενα

 

Ένα στρώμα, σχεδόν σε αποσύνθεση, παρέα με άλλα σκουπίδια στη νέα είσοδο της πόλης -ποιος ξέρει πόσους μήνες ή χρόνια είναι εκεί- που σημαίνει ή ότι δεν περνάει κανείς από την καθαριότητα ή περνάει και κοιτάζει αλλού. Το να  ενημερώσουν  εκείνοι που το παράτησαν εκεί την υπηρεσία του Δήμου θεωρείται επιστημονική φαντασία. Άρα, όσο γρηγορότερα το απομακρύνουν οι υπηρεσίες καθαριότητας τόσο το καλύτερο…

To ίδιο και στην εθνική οδό για Άρτα λίγο πριν το χάνι Τερόβου (και όχι μόνο βέβαια). Δέματα με μαλλιά προβάτων, καμένα κούτσουρα και… ό,τι άλλο διαφημίζουν την ευαισθησία μας για το όμορφο φυσικό περιβάλλον μας. Αφού δεν μπορούν να το προστατέψουν, τουλάχιστον ας απομακρύνουν τα… περιττά.

Κουτοπονηριές...

Πώς γίνεται και όταν έχουμε τον «γύρο της λίμνης», τα σκουπίδια της χωματερής που υπάρχουν μπροστά από την πύλη του κάστρου να εξαφανίζονται, για να επανέλθουν από την επομένη;

Πώς γίνεται όταν υπάρχει ορκωμοσία στο Πανεπιστήμιο οι αγέλες των σκύλων -που σε κανονικές συνθήκες βρίσκονται ακόμη και μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας και στο εστιατόριο- να εξαφανίζονται για να επανέλθουν από την επομένη;

Πώς γίνεται όταν υπάρχει κάποιο αθλητικό γεγονός, τα δεκάδες σκυλιά στην Ντραμπάτοβα που κυνηγάνε όποιον περνάει από κει να εξαφανίζονται για να επανέλθουν από την επομένη;

Πώς γίνεται, τα αδέσποτα που υπάρχουν στο Γιαννιώτικο σαλόνι, όταν γίνεται κάποιο τουρνουά τέννις να εξαφανίζονται δια μαγείας για να επανέλθουν αμέσως μετά;

Ποιος  θέλει να συντηρεί καταστάσεις επικίνδυνες για τη δημόσια υγεία και την σωματική ακεραιότητα των πολιτών; Ποιος κρύβεται πίσω από τέτοιες συμπεριφορές; Οι απαντήσεις δικές σας…

                                            Πριν τον γύρο...

                                      Κατά τη διάρκεια... 

                                 Και (σίγουρα)... πάλι μετά

 

Του Κουτρούλη ο γάμος...

 

Του Κουτρούλη ο γάμος μπροστά στο δικαστικό μέγαρο καθημερινά. Όποιος θέλει ανεβαίνει πεζοδρόμιο και… παρκάρει. Τα κορόιδα μπαίνουν στο υπόγειο πάρκινγκ απέναντι. Το οποίο γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο έγινε. Για να παρκάρουν κάποιοι πάνω στα πεζοδρόμια. Φυσικά, καμία αστυνόμευση δεν υπάρχει. Και καμία οργάνωση ή έστω διαγράμμιση για κάποια  αυτοκίνητα δικαστικών, ας πούμε. Δίπλα δε στο υποθηκοφυλακείο έτερος χαμός. Κι όλα αυτά στο κέντρο-κέντρο της πόλης. Άξιοι της μοίρας μας...

Χρόνια και χρόνια...

 

Xρόνια και χρόνια αυτό το μεταλλικό κυτίο στη Λεωφόρο Δωδώνης παίζει το ρόλο κάδου απορριμμάτων. Ο πραγματικός κάδος που υπήρχε κάποτε εκεί δίπλα εξαφανίστηκε. Και δεν βρέθηκε μέχρι τώρα ούτε ένας υπάλληλος του δήμου να το απομακρύνει. Έτσι, για να καταλάβουμε και το ενδιαφέρον κάποιων για την εικόνα της πόλης…

Εδώ... γελάμε

                                                                                                                  (Ηλ. Μακρής-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Έλλειμμα μόρφωσης...

 

«Το ακραίο φαινόμενο της άρνησης της πανδημίας και των πιο ασφαλών και αποτελεσματικών εμβολίων αναδεικνύει το έλλειμμα εκπαίδευσης της κοινωνίας. Στη Μεταπολίτευση τραυματίστηκε βαθιά η πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Τα σχολεία μας παρήγαγαν υπερβολικά πολλούς αμόρφωτους μαθητές σε σχέση με το παρελθόν. Τόσους που να γίνονται λόγω κοινωνικής πίεσης αποδεκτοί ακόμη και στα πανεπιστήμια, με βαθμούς πολύ κάτω της βάσης εισαγωγής.

Ο πολιτικός αναχρονισμός έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο εμφανές πλέον έλλειμμα μόρφωσης, μέσω των εκατοντάδων χιλιάδων οπαδών του δασκάλων και καθηγητών. Η «δημοκρατία» τους, αυτή του ισοτισμού προς τα κάτω, της ήσσονος προσπάθειας, του άκρατου δικαιωματισμού, διέλυσε στην κυριολεξία τη δημόσια εκπαίδευση. Μόνο η λέξη «κατάληψη» φτάνει να υπενθυμίσει την εθιμική, ετήσια διάλυση εκπαιδευτικών ωραρίων και προγραμμάτων σπουδών στα δημόσια σχολεία. Κατάληψη για του ψύλλου πήδημα, ως ύψιστο μαθητικό δικαίωμα, με την κοινωνία, τους γονείς να την παρακολουθούν ως κανονικότητα.

Το έλλειμμα μόρφωσης έχει συμβάλει καθοριστικά στο ότι περίπου 20% των πολιτών σήμερα είναι παραδομένο στη θρησκοληψία, στη συνωμοσιολογια, στον σκοταδισμό. Οι πολίτες αυτοί νιώθουν ιδιαίτεροι αρνούμενοι την επιστήμη, την τεχνολογία που δεν μπορούν να κατανοήσουν, λόγω του εκπαιδευτικού τους ελλείμματος. Αρνούνται αυτό στο οποίο δεν μπορούν να συμμετάσχουν. Ανθρώπινη αντίδραση. Είναι όμως μια εύκολα χειραγωγούμενη μάζα απαίδευτων στο έλεος ακραίων, τυχοδιωκτών, εξουσιομανών, αυτών δηλαδή που αποτελούν κορυφαίο κίνδυνο για τη δημοκρατία.

Η υγειονομική κρίση ανέδειξε τους πολίτες αυτούς ως οιωνεί ρυθμιστές της δημόσιας υγείας και κατ’ επέκταση της λειτουργίας της κοινωνίας. Το ακραίο φαινόμενο της άρνησης της πανδημίας των ήδη 4,5 εκατομμυρίων νεκρών (είναι πολλοί περισσότεροι οι μη καταμετρημένοι), της άρνησης των πιο ασφαλών και αποτελεσματικών εμβολίων που παρήγαγε ποτέ η ιατρική επιστήμη (όντας οι ίδιοι εμβολιασμένοι από παιδιά με πολλαπλά και αρχέγονα σε σύγκριση με τα σημερινά εμβόλια) αυτό καταδεικνύει. 

Η επιθετική τους στάση να προπηλακίζουν φυσικά και φραστικά, να απειλούν δικαστικά τους επιστήμονες, τους εκπαιδευτικούς που εφαρμόζουν τον νόμο, αυτό καταδεικνύει. Η απάνθρωπη άρνηση της νοσηλείας βαρέων πασχόντων από τον κορωνοϊό, το αίτημα εκταφής θανόντων από τον κορωνοϊό αυτό καταδεικνύει. Έναν νέο σκοτεινό μεσαίωνα απαίδευτων.Το εκπαιδευτικό, μορφωτικό έλλειμμα της κοινωνίας μας είναι ίσως ο υπ’ αριθμόν ένα κίνδυνος μπροστά μας. 

Γι’ αυτό και η σημαντικότερη διόρθωση τα επόμενα χρόνια οφείλει να αφορά στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Αποτελεί όρο επιβίωσης και γι’ αυτό θα πρέπει να είναι κορυφαίο κριτήριο πολιτικής επιλογής των πολιτών».

                     (Απόσπασμα άρθρου του Αχ. Γραβάνη από την Αthensvoice )

Ρήσεις...

 

Χαζεύουν αμήχανα...

 

«Αλλάζει τελικά η Ελλάδα; Και αν όχι, τι συμβαίνει και αδυνατούμε να προχωρήσουμε μπροστά; Μόλις προχτές στήθηκε στο πόδι και χωρίς σοβαρά μέτρα ασφαλείας ένας αγώνας επίδειξης καρτ μέσα στην πόλη της Πάτρας και οι ανυποψίαστοι πολίτες πήραν τα παιδιά τους και πήγαν να απολαύσουν το θέαμα. Αποτέλεσμα, ο σοβαρός τραυματισμός ενός θεατή και μάλιστα ενός εξάχρονου παιδιού, όταν ένα από τα οχήματα βγήκε από την πορεία του και έπεσε στις δήθεν προστατευτικές μπαριέρες της αυτοσχέδιας πίστας. Ποιοι έστησαν  αυτό ο πανηγύρι και ποιοι τους έδωσαν την άδεια; 

Στη χώρα του «περίπου» όλα είναι ανεκτά και κυρίως χωρίς συνέπειες. Μόλις ανέβηκε λίγο η θερμοκρασία και φύσηξε ένα αεράκι μπήκε μια φωτιά με τρεις εστίες στη Νέα Μάκρη και μάλιστα νύχτα. Ότι προλάβουν να κάψουν πριν αρχίσουν οι βροχές. 

Πριν λίγες μέρες αποκαλύφθηκε μάλλον τυχαία ένα ολόκληρο δίκτυο παραγωγής και διάθεσης πλαστών πιστοποιητικών εμβολιασμού. Μάλιστα ο ενδιαφερόμενος έχει τη δυνατότητα να επιλέξει εμβόλιο, ενώ οι απατεώνες ψαρεύουν την πελατεία από το διαδίκτυο ισχυριζόμενοι ότι έχουν πρόσβαση στο σύστημα των ραντεβού. Ο υπάλληλος του δημοσίου που συμμετέχει στη λαμογιά σύμφωνα με τον πρόσφατο νόμο έχει πειθαρχικές και διοικητικές κυρώσεις και πρόστιμο. Γιατί όχι απόλυση όταν πρόκειται ουσιαστικά για έγκλημα κατά της ζωής; Αλλά και γιατί έπεσε σιγή ιχθύος για το βάθος και το πλάτος αυτής της τόσο επικίνδυνης για τη δημόσια υγεία υπόθεσης; Μήπως γιατί κάποιοι θέλουν να ξεχάσουμε και να ξεχαστούμε;

Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει την πανδημία με καρότο και μαστίγιο βυθίζοντας συνεχώς την κοινωνία στην αβεβαιότητα και δίνοντας τροφή και έδαφος στο αντιεμβολιαστικό κίνημα. Από κοντά φυσικά και τα ΜΜΕ. Όταν οι ανεμβολίαστοι ψηφίζουν κατά 23% ΣΥΡΙΖΑ και κατά 12% Ελληνική Λύση, ποιος θα τολμήσει τα δύσκολα σε μια περίοδο που έχει τις εκλογές μπροστά του; Τα παραδείγματα που προηγήθηκαν στοιχειοθετούν την άποψη ότι η χώρα αυτή δεν αλλάζει αισθητά. 

Προφανώς και έχει μπει σε ένα μονοπάτι προόδου, μετά από μια πενταετία κυριαρχίας έντονου σκοταδισμού, αλλά έχει πολλά να κάνει ακόμα για να μπορεί να μιλήσει για Αλλαγή. Και η αριστερά ή η ακροδεξιά  μας είναι πολύ παλιές και έμπειρες σε κάτι τέτοια ώστε να αφήσουν την ευκαιρία να πάει χαμένη. Όταν μάλιστα οι ίδιες αποτελούν διαχρονικά την επιτομή του συντηρητισμού.

Η φάση αναδίπλωσης που ζούμε δεν δηλώνει Αλλαγή της πατρίδας. Αντιθέτως δηλώνει ότι οι αντιστάσεις είναι ισχυρές. Η ελπίδα συσσωρεύεται, που αλλού, στην οικονομική ανάπτυξη που θα μετατοπίσει το ενδιαφέρον μεγάλων κοινωνικών στρωμάτων και κυρίως της μεσαίας τάξης στο κυνήγι του χρήματος και της ευημερίας και θα μειώσει το δυναμικό της γκρίνιας και του συντηρητισμού. 

Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τους αντιεμβολιαστές; Κυβέρνηση, δικαιοσύνη και επιστημονικοί σύλλογοι χαζεύουν αμήχανα μια πολύμηνη και συστηματική προσπάθεια εξόντωσης αφελών ή εντελώς προβληματικών συμπολιτών».

                           (Απόσπασμα άρθρου του Λ. Καστανά από την Αthensvoice)

Ρήσεις...

 

Απόψεις...

 

«Το 2013, μια απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου της Αθήνας άνοιξε το δρόμο στον Αρτέμη Σώρρα να οδηγήσει εκατοντάδες, ίσως και περισσότερους, πολίτες σε μια βιομηχανία εξωδίκων και μηνύσεων κατά φορέων του Δημοσίου, διεκδικώντας να πληρωθούν τα χρέη τους από τα... 600 δισ. δολάρια που είχε «χαρίσει» στο ελληνικό κράτος. Σήμερα μια νέα βιομηχανία αγωγών και μηνύσεων στήνεται μέσα από ψεκασμένους αρνητές και άλλους, με στόχο αυτή τη φορά εκπαιδευτικούς και υγειονομικού. 

Και πάλι στο πλάνο μπαίνουν νομικοί αλλά και κάποιες δικαστικές αποφάσεις. Έφοροι και διευθυντές εφοριών αλλά και η τότε διοίκηση της ΔΕΗ, μαζί και οι διοικήσεις άλλων φορέων, είχαν βρεθεί μπροστά σε εκατοντάδες μηνύσεις. 

Όταν έσκασε η... φούσκα και το ψέμα βγήκε στην επιφάνεια με τον Αρτέμη Σώρρα να φτάνει και πίσω από τα σίδερα της φυλακής, όσοι πίστεψαν ή όσοι θεώρησαν πως δεν χάνουν τίποτα να λάβουν μέρος στο παραμύθι που είχε στηθεί βρέθηκαν αντιμέτωποι με την ευπιστία τους και τις επιλογές τους, βλέποντας ορισμένοι και τις περιουσίες τους να βγαίνουν στο σφυρί. Για να στηθεί η επιχείρηση αγωγές υπήρξε η ανάλογη νομική υποστήριξη. Πολλοί υπολογίζουν άλλωστε πως τα χρήματα που μαζεύτηκαν δεν ήταν λίγα. Ίσως να ξεπέρασαν και τα 500.000 ευρώ».

                                                                       (Τ. Ευαγγελίου-liberal.gr)

«Με σχετική εγκύκλιό του, ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου παρέχει προς τους αρμόδιους κρατικούς υπαλλήλους οδηγίες για τον χειρισμό των υποθέσεων που εντάσσονται στην καινοφανή κατηγορία των παραγόμενων κατόπιν εγκλήσεων και μηνύσεων που υποβάλλονται κατά εκπαιδευτικών, ιατρών, νοσηλευτών και υπαλλήλων δομών υγείας, από πρόσωπα που αμφισβητούν τις παραδοχές της ιατρικής επιστημονικής κοινότητας σχετικά με τα εμβόλια κατά της COVID-19 και τα οποία ενεργούν με σκοπό να αποτρέψουν την εφαρμογή και την τήρηση των μέτρων που έχουν ληφθεί από την πολιτεία για την αντιμετώπιση της διάδοσης της νόσου και την προστασία της υγείας του πληθυσμού. 

Λαμβανομένων υπ’ όψη των κινήτρων της συμπεριφοράς του μηνυτή, η οποία στέφεται κατά του κοινωνικού συνόλου, διαταράσσοντας την διεξαγωγή του εκπαιδευτικού έργου και τη λειτουργία δημόσιων υγειονομικών υπηρεσιών και τελικά συμβάλλει στην διάδοση της νόσου, εκθέτοντας τις ανωτέρω κατηγορίες λειτουργών σε κινδύνους και ταλαιπωρία, ήταν επιβεβλημένη η διατύπωση αυτών των οδηγιών, προκειμένου να τεθεί ένας φραγμός σε αυτούς που, για οποιοδήποτε λόγο και με οποιαδήποτε πρόθεση, καταχρώνται τις δυνατότητες που δίνει ο νόμος και επιδιώκουν να εργαλειοποιήσουν την ποινική διαδικασία».

                                                                               (Δ. Φούκας-liberal.gr)

Χωρίς σχόλια...