«Η εικόνα ενός αδύναμου Κράτους που διαμορφώθηκε επί όλα αυτά τα χρόνια αλλά και η συντήρηση παθογενειών, δεν ευνοούν ανόητες αντιπαραθέσεις και πάνω απ όλα δεν ευνοούν τον ΣΥΡΙΖΑ και οπωσδήποτε το ΚΙΝΑΛ. Ακόμα και αν οι συσχετισμοί φανεί ότι αλλάζουν, χωρίς σοβαρές ασφαλώς ανατροπές, ο κίνδυνος είναι άλλος.
Να δούμε μια ενίσχυση του ανορθολογισμού, του αντισυστημισμού, της συνωμοσιολογίας που δεν θα ενισχύει επί της ουσίας κανένα από τα τρία βασικα κόμματα, αλλά νέα μορφώματα που θα μπορούν να εκφράσουν καλύτερα τον παραλογισμό, το μίσος, τον αντισυστημισμό. Γι αυτό και θα είναι προς όφελος όλων να συμβάλουν προς όφελος της ενίσχυσης μιας νέας συλλογικής ωριμότητας.
Την ίδια ώρα αντί να υπάρχει μέτωπο για να εφαρμοστούν τα μέτρα υποχρεωτικότητας για τους εργαζόμενους στα Νοσοκομεία και τις δομές ηλικιωμένων, άλλοι φλερτάρουν με την ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ που αν και «παίζει» με τα ποσοστά ανεμβολίαστων νοσοκομειακών παραδέχεται ότι υπάρχουν 10.000 νοσοκομειακοί ανεμβολίαστοι και άλλοι εμφανίζονται πολύ ευαίσθητοι με την εργασία 3.000 εργαζομένων σε δομές ηλικιωμένων, ξεχνώντας πόσοι πέθαναν σε τέτοιες δομές από εργαζόμενους που κόλλησαν ηλικιωμένους, όταν δεν υπήρχαν εμβόλια. Μα δεν ντρέπονται και αυτοί που εκπροσωπούν αυτές τις εργασιακές ομάδες, αλλά και όσοι από κόμματα της Αντιπολίτευσης τους υπερασπίζονται;
Σε κάθε περίπτωση αυτό το Καλοκαίρι έφερε στην επιφάνεια σκέψεις, προβληματισμούς, ερωτηματικά τόσο για το Πολιτικό Σύστημα συνολικά, όσο για τη διαχειριστική ικανότητα της Κυβέρνησης. Γι αυτό αν και τίποτα δεν προϊδεάζει ανατροπές στους πολιτικούς συσχετισμούς, μας ψιλιάζει για τη δρομολόγηση επικίνδυνων διεργασιών.
Μοναδικός
τρόπος να «πιάσει τον ταύρο από τα κέρατα» η Κυβέρνηση είναι να τολμήσει να πει
αλήθειες επώδυνες για τις πυρκαγιές, να μην φερθεί ότι είναι σύνολο αλάθητων,
να τολμήσει να κάνει δομικές αλλαγές στο Κυβερνητικό σχήμα, να μην λυγίσει στον
δεξιό και αριστερό λαϊκισμό, είτε αφορά την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού,
την τήρηση των μέτρων στα σχολεία, την αποδοχή της αντίληψης ότι η Ελλάδα
μπορεί να είναι προορισμός προσφύγων από το Αφγανιστάν ή ακόμα και να μην
πιεστεί να αντιμετωπίσει κάθετα είτε κινήσεις άρνησης της αξιολόγησης των
εκπαιδευτικών ή «τσαμπουκάδων» για τη μη εφαρμογή των μέτρων που έχουν ψηφιστεί
για την λειτουργία των ΑΕΙ».
(Απόσπασμα άρθρου του Ζ. Ζούπη από το liberal.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου