«Ήταν απαραίτητο να αντιμετωπιστούν θέματα κατάφωρης παραβίασης των δικαιωμάτων των εργαζομένων, όπως η υποχρέωση σε εργασία για περισσότερο χρόνο απ’ ότι προβλέπεται στη σύμβασή του. Ή να παταχθούν οι περιπτώσεις εκείνες που οι «εργοδότες» ζητούν πίσω από τους εργαζόμενους το Δώρο Χριστουγέννων. Αν και γι' αυτό το τελευταίο νομίζουμε (αν δεν κάνουμε λάθος) ότι δεν υπάρχει μέριμνα. Kατά τα λοιπά, η Ελλάδα θα εξακολουθήσει να είναι μία χώρα που οι μόνοι ευτυχισμένοι άνθρωποι θα είναι οι υπάλληλοι και πιο πολύ οι δημόσιοι υπάλληλοι.
Κι αυτό διότι ο Νόμος
μπορεί να εφαρμοστεί 100 τοις εκατό στον δημόσιο τομέα. Στον ιδιωτικό τομέα οι
νόμοι αφορούν συνήθως τις μεγάλες επιχειρήσεις. Στις μικρές επιχειρήσεις, οι
οποίες είναι και οι περισσότερες, επικρατούν άλλοι νόμοι. Σκληρό, αλλά
πραγματικό. Κι αν οι πλέον ευτυχισμένοι είναι οι εργαζόμενοι, οι πλέον
δυστυχισμένοι είναι οι εργοδότες. Ίσως γιατί δεν μπορείς στο τέλος να τους
έχεις όλους ευχαριστημένους. Ωστόσο, στην κυβέρνηση ξέρουν που στοχεύουν. Στην
εκλογική πελατεία του ΣΥΡΙΖΑ!»
(Θ. Μαυρίδης-liberal.gr)
«Ο εμφύλιος πόλεμος
υποβόσκει στη Γαλλία και αυτό το ξέρετε πολύ καλά». Η φράση αυτή βρίσκεται στο
κείμενο που απευθύνεται στον Μακρόν, το έχουν συντάξει στρατιωτικοί εν ενεργεία
και μπορεί να το υπογράψει όποιος το επιθυμεί. Είναι η συνέχεια στις αντιδράσεις
που προκάλεσε προ ημερών η ανοιχτή επιστολή αποστράτων, με την οποία
προειδοποιούσαν ότι ο Στρατός, εάν παραστεί η ανάγκη, θα υπερασπιστεί τo έθνος
απέναντι σε οποιαδήποτε απειλή. Ως παράδειγμα απειλής αναφέρουν τον ισλαμισμό,
τις «ορδές των προαστίων» και «ένα είδος αντιρατσισμού». Η κυβέρνηση καταδίκασε
την παρέμβαση των αποστράτων και οι δημοσκοπήσεις ανέδειξαν μια κοινή γνώμη
διχασμένη».
(Τ. Θεοδωρόπουλος-KAΘΗMEΡINH)
«Πρώτα η «χούντα Μητσοτάκη» τσιμέντωσε την Ακρόπολη και στη
συνέχεια βάλθηκε να την κατεδαφίσει και μάλιστα με ένα κομπρεσέρ. Αυτά
πληροφορείται όποιος χαζεύει αμέριμνος στα social media. Πάλι καλά. Θα
μπορούσαν να μας έχουν πει ότι η κυβέρνηση επιχείρησε να ανατινάξει την
Ακρόπολη με δυναμίτη αλλά μπορεί και να το πουν κάποια στιγμή κι αυτό, δεν
είναι απίθανο. Αν εξαιρέσουμε τις ενστάσεις που διατυπώνονται με όρους επιστημονικούς
για τα έργα προσβασιμότητας σε έναν από τους εμβληματικότερους αρχαιολογικούς
χώρους του κόσμου, όλα τα υπόλοιπα είναι για γέλια. Ή για κλάματα. Σίγουρα όμως
είναι και επικίνδυνα γιατί διακινούνται καταφανώς συστηματικά, βάσει
στρατηγικής και με στόχο να πλήξουν την πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟ».
(B. Ευθυμιοπούλου–liberal.gr)
«Η Biotech-Pfizer (αμερικανογερμανική συνεργασία) έχει ανακοινώσει ότι το εμβόλιό της αποτελείται από 280 ουσίες που προέρχονται από 89 προμηθευτές σε 19 χώρες. Γι’ αυτόν τον σκοπό η εταιρία έχει επενδύσει 1,7 δις ευρώ, ενώ έχει λάβει 375 εκ. από την Γερμανία και άλλα 100 από την Ε.Ε. Καταλαβαίνει, λοιπόν, κανείς πως η πατέντα δεν αρκεί. Χρειάζεται μεγάλη υποδομή. Και έτσι καταλήγουμε πως άλλο πράγμα η προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων και άλλο η απελευθέρωση των αδειών.
Όλοι γνωρίζουμε πως ο Αλέξανδρος
Φλέμινγκ ανακάλυψε το 1928 τον μύκητα που οδήγησε στην παρασκευή της
βακτηριοκτόνου ουσίας πενικιλίνης. Δεν διεκδίκησε κατοχύρωση πνευματικών
δικαιωμάτων, ούτε του δόθηκε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, διότι δεν επρόκειτο για
εφεύρεση, αλλά για ανακάλυψη. Πολύ αργότερα, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στη
διάρκεια του οποίου χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά η πενικιλίνη, ο Αμερικανός
επιστήμονας Άντριου Μόγιερ, η ομάδα του οποίου είχε ασχοληθεί με την παρασκευή
και μαζική παραγωγή του φαρμάκου, έλαβε τέσσερις άδειες ευρεσιτεχνίας για την
παραγωγή του πρώτου αντιβιοτικού .Έτσι, ο μεν Φλέμινγκ πήρε το Νομπέλ, ο δε
Μόγιερ την πατέντα! Για να καταλάβουμε τη διαφορά!»
(Σ. Βούλτεψη-liberal.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου