Eκπαίδευση... και Παιδεία

 

«Ο τελειόφοιτος του Λυκείου ψηφίζει, εκλέγει κυβέρνηση. Συνεπώς θα πρέπει να έχει όλες εκείνες τις δεξιότητες που δεν θα επιτρέπουν  σε κάθε λαϊκιστή ή συνομωσιολόγο να τον χειραγωγεί. Θα πρέπει να φεύγει από το σχολείο με μια πρώτη γνώση του δημοκρατικού πολιτεύματος, της Δικαιοσύνης και της Οικονομίας. Να γνωρίζει την ιστορία της Ελλάδας και της Ευρώπης τουλάχιστον από τον 2ο μεγάλο πόλεμο και μετά, τη λειτουργία των ευρωπαϊκών θεσμών, τη χρήση και την αξία του κοινού νομίσματος. Να ξέρει να συμπληρώνει φορολογική δήλωση, να ξέρει τι σημαίνει δημόσιο χρέος.

Θα πρέπει να αντιλαμβάνεται την αξία της καλής σωματικής και ψυχικής υγείας, της προληπτικής Ιατρικής, της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης,  της υγιεινής διατροφής και της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος. Να κατέχει στοιχειώδεις τεχνικές γνώσεις που θα κάνουν τη ζωή του ευκολότερη αλλά και να μετέχει της καλλιτεχνικής παιδείας. Γιατί όχι να ξέρει να μαγειρεύει; Όλα αυτά είναι δοκιμασμένα με επιτυχία σε προηγμένες εκπαιδευτικά χώρες. 

Δεν χρειάζεται να αναφέρω ότι όλα αυτά έχουν μεγαλύτερη αξία από τις πολύπλοκες ανούσιες ασκήσεις που καλείται να επιλύσει ένας μαθητής σε μαθηματικά, φυσική και χημεία. Διότι αυτά είναι όλα όσα διαμορφώνουν το ήθος, αλλά αποτελούν και εφόδια. Διότι τι αξία έχει, για παράδειγμα, το μάθημα της Βιολογίας αν δεν σου μαθαίνει να φροντίζεις, πρώτα απ’ όλα,  τον εαυτό σου.

Οι γνώσεις στους τρεις βασικούς γραμματισμούς, την κατανόηση κειμένου, τα μαθηματικά και τις φυσικές επιστήμες οφείλουν να καλύπτουν μεγάλο εύρος αλλά σε στοιχειώδες επίπεδο ώστε να οδηγούν στην κατανόηση των βασικών αρχών του φυσικού και τεχνητού κόσμου, αλλά και να δίνουν τη δυνατότητα στον απόφοιτο να παρακολουθήσει με επιτυχία το 1ο έτος μιας σχολής της επόμενης βαθμίδας.

Όποιοι -και είναι πολλοί- νομίζουν ότι προσφέρουν καλές υπηρεσίες στους μαθητές και τις μαθήτριες κάνοντας προσχηματική αξιολόγηση, προσφέροντας αφειδώς βαθμούς σφάλουν και το σφάλμα είναι ολέθριο. Διότι μπολιάζουν τη νεολαία με την κουλτούρα της λιγότερης προσπάθειας, υποβαθμίζουν την αξία της γνώσης, ευτελίζουν τον κάθε τίτλο, φαλκιδεύουν το εκπαιδευτικό λειτούργημα. Η ιδεολογία του «μαθητοπατερισμού» και της δήθεν αντιαυταρχικής εκπαίδευσης είναι ίσως η βασικότερη αιτία της αβελτηρίας της Μέσης Εκπαίδευσης. Μια ιδεολογία που διαπερνάει το σχολείο απ’ άκρη σε άκρη και το απαξιώνει. Και αυτός είναι  ο στόχος της».

                           (Απόσπασμα άρθρου του Λ. Καστανά από την Αthensvoice)

@ Η Μέση Εκπ/ση αποτελεί τη συνέχεια μιας προηγούμενης εκπ/κής βαθμίδας στην οποία διαμορφώνονται, καθοριστικά ίσως, πολλά περισσότερα και ουσιωδέστερα πράγματα. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από την στοιχειώδη με έμφαση στη γλώσσα, στα μαθηματικά και στην αισθητική (αυτό το τελευταίο χρειάζεται πολύ ανάλυση...) Χρειάζεται μια ανάσχεση του κατήφορου που άρχισε το 1981 (αν όχι από 1978) και ο οποίος συνεχίζεται με κάποια μικρά δειλά διαλείμματα. Ό,τι βιώνουμε στις μέρες μας είναι το επιστέγασμα του. 

Η παιδεία είναι μια πτυχή της νεοελληνικής πραγματικότητας και είτε το θέλουμε είτε όχι έχει μια υπαρξιακή διάσταση για την Ελλάδα. Εκτός αν νομίζει κανείς ότι το μέλλον ενός τόπου είναι συνυφασμένο με την άνοδο της ασημαντότητας, όπως αυτή που βιώσαμε την περασμένη πενταετία...

                                                                                  (Σχόλιο αναγνώστη)