Απόψεις...

 

@ H ενδοοικογενειακή βία, συντρόφισσες και σύντροφοι τηλεοπτικοί σχολιαστές, είναι πολύ μεγάλη κουβέντα. Υπάρχουν πολλών ειδών βίες, όταν οι σύζυγοι (τι απαίσια λέξη: αυτοί που είναι δεμένοι στον ίδιο ζυγό, στο αλέτρι, όπως τα ζώα που οργώνουν) παίρνουν αποκλίνουσες πορείες ή αποκτήσουν δυσανεξία για τον άλλοτε έρωτά τους ή βιώνουν ένα κινηματογραφικό ανθρωποφάγο πάθος με λατρείες και μίση που εναλλάσσονται. 

Οι άντρες ασκούν πιο "χοντροκομμένη", εύκολα αναγνωρίσιμη άρα και καταγράψιμη βία. Οι γυναίκες, πιο περίπλοκη. Την έκφραση "του έψησε το ψάρι στα χείλη" δεν την χρησιμοποιούμε με άλλο γένος. Λίγοι άντρες θα υιοθετήσουν ως μέθοδο να "της ψήσουν το ψάρι στα χείλη". Ο άντρας συνήθως θέλει να φύγει, η γυναίκα να εκδικηθεί. Αλλά και πάλι, κάθε ζευγάρι είναι ένας ολόκληρος κόσμος με τους δικούς του νόμους, τη δική του προϊστορία, τη δική του δυναμική ισορροπία, κι άντε να βγάλεις άκρη. 

Όσο πιο απλοϊκά προσεγγίζουμε το θέμα, μέσα από τα δήθεν στερεότυπα της συμπεριφοράς των φύλων, τόσο λιγότερο το κατανοούμε.

@ Ο/η/το ηλίθιος/α/ο κατασκεύασε στην ηλικία των 12-14 έναν απλοϊκό κόσμο, μπήκε μέσα, έκλεισε την πόρτα, και επειδή δεν διαθέτει τα διανοητικά εργαλεία να καταλάβει τον πραγματικό κόσμο, δεν βλέπει τίποτε, πέρα από όσα επιβεβαιώνουν το απλοϊκό του/της/του κατασκεύασμα. Το κακό είναι ότι οι ηλίθιοι δεν είναι μόνο πολλοί, είναι και δραστήριοι.

@ Ακούμε ότι η φωτιά ξεκίνησε από έναν ηλίθιο που μια μέρα με δυνατό αέρα θέλησε να κάψει ξερόκλαδα στον ελαιώνα του. Τι έπαθε ο άλλος ηλίθιος που προκάλεσε τη φωτιά στο Μάτι με την εκατόμβη νεκρών; Τίποτε. Αφέθη ελεύθερος, αμέλεια γαρ. Η νομοθεσία είναι ο διαχρονικός μας εμπρηστής.

                                                                   (Θ. Τζήμερος-Δημιουργία ξανά)