«Νόμος και Τάξη» ή… Χάος!

«Πρώτα πρέπει ο αστυνομικός να πυροβοληθεί από τους κακοποιούς, ύστερα πρέπει να το αναφέρει στο “κέντρο” (!), ύστερα πρέπει να πάρει… άδεια από το “κέντρο”(!), κι ύστερα, αν δεν τον έχουν καθαρίσει ακόμα) νομιμοποιείται να χρησιμοποιήσει το πιστόλι του! Όταν απέναντί τους τον γαζώνουν με Καλασνίκοφ…

Είναι προφανές ότι οι αστυνομικοί στην συντριπτική πλειονότητα των περιστατικών δεν πάνε να εμπλακούν, γιατί υπό τέτοιες συνθήκες γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι δεν πρόκειται να επιζήσουν! Κι αν παρ’ ελπίδαν επιζήσουν και καταφέρουν να “εξουδετερώσουν” τους κακοποιούς, είναι βέβαιο ότι θα βρουν τον μπελά τους εκ των υστέρων. Κι αν ακόμα δεν έχουν τραυματίσει σοβαρά τους κακοποιούς, είναι βέβαιο ότι οι “συλληφθέντες” θα αφεθούν ελεύθεροι. Κι αν ακόμα δικαστούν, είναι βέβαιό ότι θα “πέσουν στα μαλακά”. 

Κι αν παρ’ ελπίδαν καταδικαστούν σε βαριές ποινές, είναι βέβαιο ότι με κάποια “δικονομικά τερτίπια”, λίγο αργότερα θα αποφυλακιστούν, έχοντας εκτίσει μόνο πολλοστημόριο της αρχικής ποινής τους. Και σε κάθε περίπτωση οι ίδιοι οι κακοποιοί, όταν βγουν από τη φυλακή (ή οι συνεργάτες τους που παραμένουν ελεύθεροι), είναι πολύ πιθανό να “εκδικηθούν” τον ή τους αστυνομικούς που τους συνέλαβαν…

Αν δεν αλλάξουν ΟΛΑ αυτά – δηλαδή και η Ποινική δικαιοσύνη και η Δικονομία, δηλαδή οι κανόνες υπό τους οποίους παραπέμπονται, δικάζονται, καταδικάζονται και εκτείουν τις ποινές τους οι εγκληματίες και, ιδιαίτερα, οι κανόνες εμπλοκής – τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει. Δεν χρειάζεται να “ανακαλύψουμε τον τροχό”. Αρκεί να δούμε τι ισχύει σε δημοκρατικές χώρες που πέτυχαν να αντιμετωπίσουν – ή έστω να ελέγξουν – το οργανωμένο έγκλημα, αλλά και την κοινή παραβατικότητα. Γιατί αυτά πάνε μαζί. Πάντα! Αυτά είναι παραδείγματα αλυσίδας θεσμικών αλλαγών που πρέπει να γίνουν ανεξαρτήτως Πολιτικής. Δηλαδή, ανεξάρτητα από το ποιος κυβερνά κάθε φορά…

Στη Γαλλία, μια χώρα με οργανωμένο κράτος και παράδοση δημοκρατικών θεσμών, τα πράγματα μοιάζουν να βρίσκονται ήδη εκτός ελέγχου. Στη Βρετανία το ίδιο. Στην Ισπανία το ίδιο. Στη Γερμανία επίσης. Ακόμα και στη Σουηδία. Παντού συνειδητοποιούν ότι Νόμος και Τάξη ή Χάος! Και σε αυτό δεν προσχωρούν μόνο οι “ακροδεξιοί”. Αρχίζουν να το αποδέχονται και “κεντρώες” κυβερνήσεις, όπως του Μακρόν στη Γαλλία. Ακόμα και αριστερόστροφες κυβερνήσεις όπως του Σοσιαλιστή Σάντσεθ στην Ισπανία (ο οποίος για να σταματήσει τη διείσδυση λαθρομεταναστών από το Μαρόκο έστειλε στρατό! Και τους έδιωξε…)

Στην Ελλάδα, που είμαστε πολύ λιγότερο οργανωμένοι, πολύ περισσότερο “ευάλωτοι” και σε πολύ πιο επικίνδυνο γεωπολιτικά σημείο, τα πράγματα είναι μάλλον χειρότερα. Και οι Έλληνες δικαιολογημένα δεν νοιώθουν πια ασφαλείς! Ακόμα κι όταν σε γενικές γραμμές επικροτούν αυτή τη στιγμή (δημοσκοπικά) τις “επιδόσεις” της κυβέρνησης, παρ’ όλα αυτά είναι περισσότερο ανήσυχοι για την ασφάλειά τους παρά ποτέ! 

Κι έτσι η κίνηση του κ. Χρυσοχοϊδη να παραδώσει “φακέλους” με 500 ονόματα Ελλήνων νονών στη Δικαιοσύνη, δεν σημαίνει πολλά πράγματα. Όχι τουλάχιστον, όσο δεν γίνονται όλα τα υπόλοιπα. Ή έστω κάποια από τα υπόλοιπα, Μοιάζει περισσότερο να “πετά το μπαλάκι” (της ευθύνης) στη Δικαιοσύνη παρά να ξεκινά “σταυροφορία” κατά του οργανωμένου εγκλήματος. Όμως, με επικοινωνιακά τεχνάσματα (και “ευχές” – μη πω τίποτε χειρότερο) ΔΕΝ βάφονται αυγά!»

                         (Απόσπασμα άρθρου του Θανάση Κ. από την dailynews.gr)