Περνώντας με αυτοκίνητο από τη διασταύρωση Δωδώνης προς Πανεπιστήμιο το μάτι πέφτει στο πολύπαθο παρκάκι που βρίσκεται εκεί. Εντύπωση προκαλούν τα πάρα πολλά σκουπίδια που βλέπει κανείς όποτε σχεδόν και να περάσει. Και πώς να μην τα βλέπει όταν οι υπάλληλοι του Δήμου που είναι επιφορτισμένοι με το έργο της καθαριότητας πιο πολύ ώρα περνούν στα παγκάκια μιλώντας στα κινητά παρά ασχολούνται με το έργο που τους έχει ανατεθεί. Ναι, αλλά οι δημότες πληρώνουν αυξημένα δημοτικά τέλη και φόρους ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο. Οπότε κάτι δεν πάει καλά…
Θα πει κανείς δεν έχουν δικαίωμα οι υπάλληλοι να ξεκουράζονται; Βεβαίως αλλά για πόση ώρα; Και όποτε εκείνοι θελήσουν; Και ποιος ελέγχει το αποτέλεσμα της εργασίας τους; Μάλλον κανείς...
Και λίγο πιο πέρα, τα χαλίκια και το χώμα βγαίνουν πάνω στο οδόστρωμα ενώ τα χόρτα στο παρκάκι της Εκκλησίας θυμίζουν Αμαζόνιο μην επιτρέποντας στα μικρά παιδιά να παίξουν σε έναν ελεύθερο χώρο. Και πιο κει, το γνωστό γήπεδο με πέτρες χαλίκι και συρματόπλεγμα και άλλη μια διαλυμένη παιδική χαρά, δίπλα στο για χρόνια κλειστό και στη θέση του παραμένον περίπτερο.
Τι σας κάνει εντύπωση; Έτσι ακριβώς πηγαίνουν μπροστά οι πόλεις…
Τα σκουπίδια κάνουν πάρτι καθημερινά
Ένα κιόσκι χωρίς πρόσβαση και με τα χόρτα ως το γόνατο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου