Απόψεις...

 

@ Ακούστε αυτούς τους στίχους. Πρέπει, για να καταλάβετε τον βαθμό της σήψης. Το άσμα έχει 15.000 like. Υπάρχουν, όπως φαίνεται πολλοί "καλλιτέχνες" που ακολουθούν τον δρόμο που χάραξε ο Φύσσας με ευρύ κοινό... Βεβαίως δεν τολμώ να σκεφτώ τι θα συνέβαινε αν ένας αντίστοιχος καλλιτέχνης της "άλλης πλευράς" έγραφε ένα ανάλογο τραγούδι για τον Κουτσούμπα ή τον Κωνσταντίνου ή τη Γαρουφαλλιά ή τον πρόεδρο των Πακιστανών, αυτόν τον καταζητούμενο που προστατεύουμε. 

Το ότι τέτοιους στίχους γράφουν μόνοι οι αριστεροί είναι ενδεικτικό της κουλτούρας, της ιδεολογίας και του πολιτισμού τους. Φυσικά καμιά αριστερή φυλλάδα δεν θα γράψει για εμετικό παραλήρημα μίσους και κανένας Δημητράς δεν θα υποβάλει μήνυση. Ερώτημα: θα πρέπει να απαγορεύονται αυτοί οι στίχοι ως κήρυγμα μίσους; Η δική μου απάντηση είναι: ΟΧΙ. Θα πρέπει να εκτίθενται! 

Αν ήμουν διευθυντής ειδήσεων στην ΕΡΤ θα καλούσα τον συγκεκριμένο "καλλιτέχνη" για συνέντευξη. Θα τον ρωτούσα πως ζει, πού εργάζεται, πώς φαντάζεται την ιδανική κοινωνία, κι αν θεωρεί πως οι ιδεολογικές διαφορές των ανθρώπων θα πρέπει να φτάνουν σε φόνους και σκύλευση νεκρού, όπως ακριβώς τα περιγράφει στα "καλλιτεχνικά του πονήματα". Και θα έβαζα τις αντίστοιχες δημιουργίες του Φύσσα, ένθετο CD, στη Ραδιοτηλεόραση. Διαδώστε! Διαφημίστε τους! Για να καταλάβουν οι πάντες ποιοι είναι οι "τροβαδούροι" της αριστεράς και την εφαρμογή ποιων ιδεών επιδιώκουν.

@ Όταν μιλάω για σοβαρά κράτη, δεν αναφέρομαι στη Δυτική Ευρώπη. Εδώ και πολύ καιρό, η Δυτ. Ευρώπη έχει μπει σε τροχιά παρακμής η οποία αποτυπώνεται στην ηγεσία της και στις κυβερνητικές της πρακτικές. Αναφέρομαι στα κράτη κυρίως της Νοτιοανατολικής Ασίας και της Ωκεανίας. 

Το διοικητικό μοντέλο αυτών των κρατών που δίνει μεγάλη σημασία στην τεχνολογία και μέσω αυτής στην έννοια της συμμόρφωσης των πολιτών, εμείς το χαρακτηρίζουμε "αυταρχικό", και προβάλλουμε ένα σωρό αντιρρήσεις, οι οποίες στην περίπτωση του κορονοϊού δείχνουν πόσο ανόητες και επικίνδυνες είναι.

@ Τι τραγικό! Ένας θάνατος ΑΠΟΛΥΤΩΣ αδικαιολόγητος με θύτες τους δασκάλους και το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Ρώτησαν οι δάσκαλοι την ίδια την 9χρονη, ξέροντας ότι είναι αλλεργική, αν κάνει να φάει το γλυκό! Στο σχολείο του γιου μου - ιδιωτικό - συμπληρώσαμε πλήρες ιατρικό ιστορικό για τα πάντα, υποχρεωτικά με βεβαιώσεις γιατρών. Επιπλέον, μας τόνισαν και συνεχίζουν να το κάνουν συχνά, πως απαγορεύεται οτιδήποτε περιέχει ξηρούς καρπούς διότι κάποιο παιδί μπορεί να είναι αλλεργικό και να μην το γνωρίζει. 

Πόσο δύσκολο είναι αυτοί οι κανόνες να εφαρμοστούν στο ελληνικό σχολείο; Σκεφθείτε και το βάρος στην ψυχή του παιδιού (και των γονιών του) που γιόρταζε και έφερε το "θανατηφόρο" γλυκό στην τάξη, αλλά και των ίδιων των δασκάλων, μόλις αντιληφθούν πόσο κοστίζει η έλλειψη σοβαρότητας και κανόνων.

                                                                  (Θ. Τζήμερος-Δημιουργία Ξανά)