«Η ξαφνική έκρηξη του φανατισμού, του πολιτικού χουλιγκανισμού και της ανθρωποφαγίας, κάνει τον μέσο κανονικό άνθρωπο να νιώσει άβουλος, ανυπεράσπιστος και παντέρημος. Κατακάθια και αποβράσματα αναδύονται στην κοινωνική επιφάνεια και σαρώνουν τα πάντα. Σαν να εμφανίστηκαν από το πουθενά ορδές άγριων θηρίων και κατέλαβαν μουγκρίζοντας τους δρόμους του χωριού, οπότε η μόνη λύση που απομένει στα ανθρωπάκια είναι να κλειστούν έντρομα και σιωπηλά στα υπόγεια τους, μπας και καταφέρουν να την βγάλουν καθαρή. Αυτή είναι η εικόνα που βιώνουμε σήμερα με αφορμή την ιστορία του Λιγνάδη.
Ο λογικός πολίτης, σοκαρισμένος απ’ αυτά που μαθαίνει για «ευγενείς» χώρους σαν το θέατρο ή τον αθλητισμό, αλλά διπλά σοκαρισμένος από τον παραλογισμό και στη βιαιότητα του πολιτικού και διαδικτυακού πολέμου που εξελίσσεται, κάνει την μπάντα πιστεύοντας ότι είναι μειοψηφία. Φοβάται κιόλας, για να είμαστε ακριβοδίκαιοι. Αν και σιχαίνεται την λάσπη που βλέπει να εκτοξεύεται γύρω του, δεν βλέπει τον λόγο να καταλασπωθεί ο ίδιος προσπαθώντας να φέρει την κοινή λογική στο προσκήνιο.
Τα χουμε ξαναζήσει αυτά το 2010-15. Και χρειάστηκε να έρθει το 2019 για να δούμε την επαναφορά στο προσκήνιο του κανονικού ανθρώπου και της απλής λογικής. Τώρα ζούμε μια σφοδρή επανάληψη εκείνης της άθλιας περιόδου, με απλή αλλαγή των χαρακτηρισμών. Οι «Γερμανοτσολιάδες» μετονομάζονται σε «βιαστές», οι «προδότες» σε «παιδεραστές», οι «πουλημένοι» σε «διεστραμμένους» και πάει λέγοντας.
Και όπως τότε οι
συγκεντρώσεις των αγανακτισμένων θα έλυναν το πρόβλημα της οικονομικής κρίσης,
έτσι και τώρα οι χίλιες καταγγελίες στο ΣΕΗ για σεξουαλικές κακοποιήσεις και
παρενοχλήσεις μέσα σε μια τριακονταετία και τα κυνήγια του Λιγνάδη σε μικρά
παιδιά, αποκρυσταλλώνονται στο σύνθημα «Μενδώνη παραιτήσου». Οποία απομάκρυνση
από την λογική…»
(Απόσπασμα άρθρου του Δ. Καμπουράκη από το Liberal.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου