Άλμα, μεγαλύτερο από τη φθορά...

Είναι αλήθεια ότι με την προχθεσινή ανακοίνωση-απολογισμό της η Δημοτική μας Αρχή ομολόγησε την μέχρι τώρα αποτυχία της να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τα προβλήματα του Δήμου. Μια έκθεση ιδεών χωρίς συγκεκριμένο στίγμα ούτε για όσα έκανε πράξη, ούτε για όσα –υποτίθεται- ότι θα κάνει στο εγγύς (;) μέλλον. 

Και είναι κρίμα γιατί ο συνεργάτης του Δημάρχου κ.Γκόντας, από το 2010 ακόμη, είχε συμπεριλάβει στο πρόγραμμά του την πρόβλεψη για τακτική ενημέρωση των δημοτών, όχι μόνο για τα πεπραγμένα αλλά και τον οικονομικό τους απολογισμό. Ο ίδιος δεν κατόρθωσε τότε να το εφαρμόσει στην πράξη, αφού δεν είχε εκλεγεί. Γιατί δεν το κάνει τώρα ο νέος Δήμαρχος; Πώς θα γνωρίζουν  οι δημότες τι έχει γίνει μέχρι τώρα και τι αναμένεται να γίνει και πότε; Είναι τελικά η Δημοτική Αρχή στην υπηρεσία των δημοτών ή το αντίθετο;

Ευχόμαστε πραγματικά να υπάρχει η βούληση αλλά και η διάθεση να φέρει η Δημοτική Αρχή εις πέρας αυτό που οι δημότες αναμένουν απ’ αυτήν. Ο κ. Ελισάφ οφείλει όμως να αποδείξει και ο ίδιος πια ότι η υποψηφιότητά του για τον Δήμο των Ιωαννιτών δεν ήταν ένα «άδειο πουκάμισο». Όσο για την πανδημία, την οποία ανέφερε ως αιτιολογία υστέρησης, γνωρίζει και ο ίδιος ότι υπάρχουν πόλεις όπου η καραντίνα λειτούργησε θετικά για έργα που εκκρεμούσαν.

Για να γίνει όμως η καλώς εννοούμενη ανατροπή, οφείλει ο Δήμαρχος να βγει μπροστά, να κινήσει τους συνεργάτες του, να θέσει προτεραιότητες, να συγκρουστεί όπου χρειάζεται αλλά και να ενώσει επίσης. Να βγει στον δρόμο, να ελέγξει, να μιλήσει με τους δημότες, να βιώσει την καθημερινότητα. Κι ας αφήσει για λίγο σε άλλους (ίσως και καταλληλότερους γι’ αυτόν τον ρόλο) την ανάγνωση λογοτεχνικών πονημάτων στις διάφορες εκδηλώσεις. Εκεί μπορεί να επανέλθει όταν εγκαταλείψει τον δημαρχιακό θώκο. 

Τώρα πρέπει να κυνηγήσει  την ευκαιρία να προσθέσει το όνομά του στη λίστα των Δημάρχων εκείνων που πρόσφεραν στην πόλη και όχι να καταταγεί απλώς στους αδιάφορους και αποτυχημένους που πέρασαν χωρίς να… ακουμπήσουν, όπως λέει κι ο λαός μας. Το τελευταίο το είδε άλλωστε να συμβαίνει κατά την τρίτη θητεία του κ.Φίλιου, όπου ο ίδιος ήταν υπεύθυνος (και ιδιαίτερα επιτυχημένος) επί των πολιτιστικών.

Η πόλη μας διαθέτει αρκετά πλεονεκτήματα, τα οποία όμως υπονομεύονται από όλα εκείνα που προβάλλουν τον καθημερινό… πρωτογονισμό μας. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς τα (σε μόνιμη βάση πια) ξεχειλισμένα σκουπίδια δίπλα στις επάλξεις του ιστορικού κάστρου; Τα βανδαλισμένα κτίρια, την πρωτοφανή αφισορύπανση, την αδιαφορία για την ασφαλή μετακίνηση των πεζών και των ΑμΕΑ; Τον Αμαζόνιο της παραλίμνιας περιοχής από τα άκοφτα χόρτα, τις διαλυμένες παιδικές χαρές, την στασιμότητα και αδιαφορία για όλα εκείνα που πρέπει να διορθωθούν και  δεν διορθώνονται αλλά και εκείνα που πρέπει να δώσουν νέο  αέρα και δεν υπάρχουν.

Ας καθυστερήσει η «έξυπνη πόλη» που επαγγέλλεται ο κ.Ελισάφ, η οποία μπορεί να είναι έξυπνη μόνο στα χαρτιά και ας δοθεί η απαραίτητη σημασία στην αναβάθμιση της καθημερινότητας. Τι να το κάνεις το έξυπνο παρκάρισμα όταν το δημοτικό πάρκινγκ έχει να καθαριστεί αιώνες;

Όσο για το μεταναστευτκό, το μόνο πρόβλημα για το οποίο ο Δήμαρχός μας δείχνει μέχρι τώρα μια ιδιαίτερη “ευαισθησία”, καλό είναι να το δει και από την άλλη του πλευρά. Γιατί είναι πια γνωστό και το πώς μπήκαν στη χώρα όλοι εκείνοι που μετά δήλωσαν πρόσφυγες και ο ρόλος κάποιων ΜΚΟ αλλά και το ότι η πόλη έχει ξεπεράσει κατά πολύ τον αριθμό των μεταναστών που μπορεί να αντέξει. 

Όταν έχεις ανθρώπους από 32 εθνότητες, κατά κύριο λόγο μουσουλμάνους, πόσο εύκολο είναι να τους εντάξεις; Και τι θα κάνουν όλοι αυτοί όταν σταματήσουν τα επιδόματα και η παραχώρηση στέγης; Υπάρχει πρόβλεψη να εργαστούν και αν ναι πού ακριβώς; Ποια διάθεση έχουν να ενταχθούν σε μια δυτικοευρωπαϊκή κοινωνία και να μην δημιουργήσουν γκέτο σε μια μικρομεσαία πόλη όπως η δική μας; 

Τα Γιάννενα πρέπει να γίνουν μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που θα σέβεται τον δημόσιο χώρο και εκ μέρους των αρχών ( δημόσια έργα, υποδομές, συντήρηση, εξωραϊσμός και ευταξία) και εκ μέρους των πολιτών (σεβασμός του χώρου, αίσθημα ευθύνης και κοινής ιδιοκτησίας). 

Στην πόλη πρέπει να φαίνεται καθημερινά ότι συμβαίνουν πράγματα που τη βελτιώνουν, που την αλλάζουν προς το καλύτερο. Ήρθε λοιπόν η ώρα μετά τον ομολογία της αποτυχίας του πρώτου χρόνου, η Δημοτική Αρχή να κάνει τώρα το «άλμα, το μεγαλύτερο από τη φθορά».

Φωτογραφίες σαν και τις παρακάτω δεν πρέπει να υπάρξουν ξανά στην πόλη μας. Είναι θέμα φιλότιμου πια…