Κεραυνός εν αιθρία;

 

«Δεν θέλω να μου αγχωθείτε. Απλώς το μεταφέρω για να μη μου πείτε πως δεν το είπα. Υπάρχει κίνδυνος υπερμετάδοσης του ιού σε περιοχές της Αθήνας όπου συνωστίζονται πολλοί μετανάστες, αποκάλυψαν οι λοιμωξιολόγοι. Ως τοιαύτες κατονομάζονται το 4ο, το 5ο και το 6ο διαμέρισμα. Κοινώς, μια ολόκληρη περιοχή που εκτείνεται από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, περιλαμβάνει τις πλατείες Βικτωρίας και Αγίου Παντελεήμονος και μεταξύ άλλων τις συνοικίες Κάτω Κυψέλης, Κάτω Πατησίων κ.τ.λ. Και για να μιλήσω με τη γλώσσα που αντιλαμβάνονται οι πολιτικοί μας, είναι η μισή Α΄ Αθηνών. 

Η αποκάλυψη έσκασε ως κεραυνός εν αιθρία. Μα πώς είναι δυνατόν; Δεν ξέρω αν είναι σύμπτωση, αλλά την ίδια μέρα ο κ. Μπακογιάννης ανακοίνωσε ότι «ζωγράφισε» τον Περίπατο της Πανεπιστημίου, η κυρία τού είπε «Μπορείς και καλύτερα Κώστα μου» και ως εκ τούτου προσπαθεί να ζωγραφίσει κάτι καλύτερο. Θα του πρότεινα να ζωγραφίσει ένα καταφύγιο για τους ναρκομανείς, που σέρνονται σαν ζωντανοί-νεκροί στα πεζοδρόμια. Ας βάλει και σιντριβάνι για να εντυπωσιάσει την κυρία.

Επανέρχομαι στον συνωστισμό. Μέχρι πριν από μερικές εβδομάδες οι μετανάστες ήσαν αόρατοι. Τους έβλεπες χωρίς να τους βλέπεις. Και όσοι αντιμετώπιζαν την κατάσταση ως προβληματική, οι κάτοικοι των περιοχών αυτών, απλώς καταδικάζονταν ως μικροαστοί, «νοικοκυραίοι» και γενικώς ρατσιστές και ακροδεξιοί. Το «νοικοκυραίος» έχει γίνει ιδιώνυμο αδίκημα. Αν τολμούσες να πεις ότι, εκτός όλων των άλλων προβλημάτων που προκαλεί ο συνωστισμός μεταναστευτικών πληθυσμών στο κέντρο της πρωτεύουσας, υπάρχει και ο κίνδυνος του ιού, σου έδειχναν τις εκκλησίες. 

Αν ο Χαρδαλιάς υποκλινόταν σε κάποιον Αφγανό στην πλατεία Βικτωρίας, το στιγμιότυπο θα έκανε τον γύρο του κόσμου ως εικόνα ανθρωπιστικής αλληλεγγύης. Ομως, είχε την ατυχή έμπνευση να υποκλιθεί σε έναν ιερέα που τον ευχαρίστησε επειδή τον έσωσε από την πλημμύρα. Κανονικά θα έπρεπε να του πει: «Να ’σαι καλά, φιλάρα».Ακυρώνονται παραστάσεις. Το πρόβλημα όμως είναι τι γίνεται με τις παραστάσεις που δεν μπορούν να ακυρωθούν. Και το λέω αυτό διότι τόσα χρόνια τώρα η ελληνική Πολιτεία αντιμετώπισε το μεταναστευτικό ως παράσταση. 

Πώς αντιμετωπίζεται η παράσταση που ανεβαίνει κάθε μέρα στην πλατεία Βικτωρίας; Μετανάστες κατασκηνώνουν, όταν συγκεντρωθεί ένας κρίσιμος αριθμός η αστυνομία τους μεταφέρει στην Αμυγδαλέζα, η πλατεία αδειάζει, τα πιεστικά του δήμου καθαρίζουν και την επομένη η πλατεία ξαναγεμίζει. Επειδή η πολιτεία τούς έχει δώσει ασυλία, πίστευαν πως και ο ιός θα τους παράσχει ανοσία. Ωσπου ο άτιμος έκανε την εμφάνισή του ανάμεσά τους. Δεν τηρούσαν τις αποστάσεις, όχι επειδή δεν ήθελαν να τις τηρήσουν, αλλά επειδή δεν μπορούσαν. Εχουν δικαιολογίες οι άνθρωποι, όμως ο ιός δεν καταλαβαίνει από τέτοια. Τέτοιος είναι».

                             (Αρθρο του Τ.Θεοδωρόπουλου από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)