Διαβάζουμε στον "Πρωινό Λόγο":
«Μεγάλο «αγκάθι» για την εικόνα της πόλης αποτελούν οι
βανδαλισμοί δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων. Τα πάσης φύσεως συνθήματα και
μουτζούρες σε τοίχους, πεζοδρόμια, προτομές, μνημεία, παγκάκια και όπου άλλου
μπορεί να φανταστεί κανείς, συχνά προκαλούν αγανάκτηση στους πολίτες και τις
υπηρεσίες του Δήμου, που τη μία μέρα καθαρίζουν και την επομένη προκλητικά οι
βάνδαλοι επανέρχονται στον… τόπο του εγκλήματος, καταστρέφοντας ξένες
περιουσίες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το εμβληματικό Αρχοντικό Πυρσινέλλα, που
ουκ ολίγες φορές έχει πέσει «θύμα» τους.
Ο Δήμος αποφάσισε και πάλι να
παρέμβει, προκειμένου να απαλλαγούν οι προσόψεις του κτιρίου από γκράφιτι και
συνθήματα, ελπίζοντας ότι θα μείνει καθαρό για αρκετά μεγάλο διάστημα!Οι εργασίες
για την αποκατάστασή του βρίσκονται σε εξέλιξη και θα ολοκληρωθούν εντός των
ημερών.Με αφορμή την παρέμβασή του, ο Δήμος απευθύνει έκκληση στους πολίτες να
σεβαστούν τόσο το συγκεκριμένο κτίριο όσο και όλους τους κοινόχρηστους χώρους
της πόλης. «Μόνο με την δική τους συμβολή η εικόνα τους θα είναι αυτή που πρέπει
και η καθημερινότητα όλων καλύτερη», τονίζεται σε σχετική ανακοίνωση».
Και αναρωτιόμαστε... Ως πότε οι Δήμαρχοι θα κάνουν ...εκκλήσεις χωρίς ανταπόκριση; Ως πότε θα αποκαθιστούν βανδαλισμένα μνημεία μέχρι την επόμενη φορά που οι νεο-βάνδαλοι θα τα μουντζουρώσουν και πάλι; Πόσα χρόνια "στο ίδιο έργο θεατές";
Μήπως θα μπορούσε να γίνει και κάτι αλλιώτικο; Να τοποθετηθούν κάμερες, ας πούμε, σε κτίρια μεγάλου ιστορικού ενδιαφέροντος; Να απαιτηθεί μια ουσιώδης συνεργασία με την Αστυνομία; Πώς γίνεται τόσα χρόνια να μην έχει συλληφθεί κανείς, ενώ η πόλη ολόκληρη είναι θύμα βανδαλισμών; Να χρησιμοποιηθούν υλικά βαφής που δεν επιτρέπουν το μουντζούρωμα; Υπάρχουν και τέτοια στην αγορά.
Θα μπορούσε ακόμη και να καλύπτονται οι μουντζούρες σε τοίχους μικρής αισθητικής σημασίας με σπρέι στο χρώμα της πέτρας, ώστε να στερηθούν οι νεοβάνδαλοι την χαρά της καταστροφής. Στην είσοδο της πόλης, ο μεγάλος τοίχος του Α-Β Βασιλόπουλου έπεφτε συνεχώς θύμα αναγραφής πάσης φύσεως συνθημάτων. Ο ιδιοκτήτης του όμως τον αποκαθιστούσε κάθε φορά στο αρχικό, λευκό του χρώμα. Στο τέλος το πήραν απόφαση οι νεοβάνδαλοι ότι τζάμπα χρήματα ξόδευαν για μπογιές, εφόσον ο τοίχος θα ξαναβάφονταν λευκός και σταμάτησαν το...έργο τους.
Κατά την ταπεινή μας γνώμη, οι "εκκλήσεις" είναι σημάδι αδυναμίας εφαρμογής του Νόμου και τίποτε άλλο.Κι αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι ... ενδιαφερόμενοι, μέχρι την επόμενη φορά, που σίγουρα δεν θα αργήσει.
Εκτός κι αν κάποιος αισθάνεται ικανοποίηση, ας πούμε, όταν η πρόσοψη ενός από τα πλέον εμβληματικά κτίρια της πόλης είναι όπως δείχνουν οι παρακάτω φωτογραφίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου